Χρ. Ι. Στεφανάδης

Αν το εκκρεμές μετατοπιστεί από τη θέση ισορροπίας του, που είναι η κατακόρυφη θέση, τότε λόγω βαρύτητας το εκκρεμές μπαίνει σε κίνηση διαγράφοντας μέρος κύκλου. Αν δεν υπάρχουν απώλειες ενέργειας, κυρίως λόγω των τριβών, το εκκρεμές θα κινείται συνεχώς εκτελώντας μια παλινδρομική κίνηση, επανερχόμενο περιοδικά στη θέση απ’ όπου ξεκίνησε. Το εκκρεμές βρίσκει εφαρμογή στην κατασκευή ρολογιών και επιστημονικών οργάνων. Επίσης, ιστορική ήταν η εφαρμογή του για την απόδειξη της κίνησης της Γης γύρω από τον άξονά της, με το περίφημο πείραμα του Φουκό στο αστεροσκοπείο των Παρισίων τον Φεβρουάριο του 1851. Το εκκρεμές όμως αποτέλεσε και μια μέθοδο μαντείας που έχει χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες από μάγους, προφήτες και άλλους τυχοδιώκτες. Γενικότερα, όμως, το εκκρεμές θα μπορούσε να συμβολίζει μια προκαθορισμένη παλινδρομική διαδρομή που χαρακτηρίζει πολλά κοινωνικά, ιστορικά και πολιτικά γεγονότα.

Στη μακρά διαδρομή της Ιστορίας, την ακμή των πολιτισμών διαδέχεται η παρακμή και ξανά η ακμή... Τον πόλεμο διαδέχεται περίοδος ειρήνης και ξανά ο πόλεμος...
Τα απολυταρχικά καθεστώτα εναλλάσσονται με τη δημοκρατία... Ο φιλελευθερισμός εναλλάσσεται με τον σοσιαλισμό... Ειδικότερα στην πατρίδα μας, στο πολιτικό πεδίο, τα τελευταία χρόνια το πολιτικό εκκρεμές κινήθηκε με έντονους ρυθμούς !
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, το πολιτικό εκκρεμές κινήθηκε προς τα δεξιά, προς τους νικητές. Κρατήθηκε σε αυτή τη θέση με διωγμούς, εξορίες, κρατικές αυθαιρεσίες και ασφυκτικό έλεγχο της κοινωνίας από το τότε οργανωμένο αστυνομικό κράτος. Σε κάποια χρονική στιγμή το εκκρεμές αφέθηκε. Κινήθηκε με τη βούληση του ελληνικού λαού προς το Κέντρο. Αλλά δεν αφέθηκε ελεύθερο στη νομοτελειακή του κίνηση. Οι οργανωμένες δυνάμεις, που επί δεκαετίες το κρατούσαν ακίνητο, αντέδρασαν εμποδίζοντας την παραπέρα κίνησή του. Ετσι προέκυψε η επτάχρονη δικτατορία, και το εκκρεμές παρέμεινε, ακινητοποιημένο, στον γύψο!...

Η απελευθέρωση της χώρας έφερε και την απελευθέρωση του εκκρεμούς... Κινούμενο προς τα αριστερά, σταμάτησε, την τελευταία στιγμή, σε έναν νεοσύστατο υβριδικό πολιτικό χώρο. Εναν χώρο με στοιχεία ταυτότητας από το αστικό αλλά παράλληλα και από το σοσιαλιστικό σύστημα διακυβέρνησης. Οι ελπίδες του λαού για δίκαιη, χρηστή και ευνομούμενη διακυβέρνηση γρήγορα όμως διαψεύστηκαν. Ο υβριδικός αυτός πολιτικός σχηματισμός κατέρρευσε υπό το βάρος ανικανότητας, σκανδάλων και διαφθοράς...

Το πολιτικό εκκρεμές κινήθηκε πάλι προς τα δεξιά.  Σύντομα, όμως, έχοντας συσσωρευμένη από το παρελθόν ενέργεια, αλλά και ενέργεια που προερχόταν από την οικονομική κατάρρευση της πατρίδας μας και τις αντικειμενικές επομένως δυσκολίες διαχείρισης της εξουσίας, το εκκρεμές κινήθηκε ξανά προς τα αριστερά. Αυτή τη φορά σταμάτησε σε έναν άλλον υβριδικό πολιτικό σχηματισμό. Με πολλές ετερόκλητες συνιστώσες, με ιδεολογικά στοιχεία κομμουνιστικά, οικολογικά, αλλά και αστικής δημοκρατίας. Ετσι, η διαχείριση της εξουσίας από τον νεόκοπο αυτό πολιτικό σχηματισμό έγινε και συνεχίζει να γίνεται κατά τρόπο εντελώς ιδιότυπο. Διάσταση λόγων, εξαγγελιών και έργων...

Πρωτόγνωρη, ακόμα και για τους πλέον λαϊκιστές της διεθνούς πολιτικής, ασυνέπεια στην τήρηση των υποσχέσεων... Απώλεια σε πολλούς τομείς του διαφημιζόμενου ηθικού πλεονεκτήματος... Και παράλληλα κλονισμός των κοινωνικών δεσμών με σκληρές ταξικές αντιπαραθέσεις...

Η ενέργεια που συγκεντρώνεται στο πολιτικό εκκρεμές αυξάνει ραγδαία: από την αδυναμία διακυβέρνησης, από τη δυσμενή οικονομική συγκυρία, αλλά και από τις πολύ δυσμενέστερες διεθνείς εξελίξεις... Και η επικίνδυνη αυτή αύξηση της συσσωρευμένης ενέργειας μπορεί να ωθήσει το εκκρεμές της Ελλάδας όχι μόνο προς τα δεξιά, που φαίνεται ότι είναι και η φυσιολογική του πορεία, αλλά και πέρα από τα δεξιά... Σε περιοχές όπου κυριαρχούν ιδεολογίες εν δυνάμει επικίνδυνες... Επικίνδυνες και για την ελληνική κοινωνία και την εθνική υπόσταση... Η πιθανή αυτή ανεξέλεγκτη κίνηση του πολιτικού εκκρεμούς πρέπει άμεσα να μπει σε έλεγχο. Η ευθύνη της παρούσας κυβέρνησης, αλλά και όλου του πολιτικού συστήματος είναι ιστορική και τεράστια!...