Δημήτρης Δανίκας

Αλλά και πολύ σωστά οι  δανειστές, παρέα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτούν   την πτώση του αφορολόγητου. Προς   τις πέντε με  τρεις χιλιάδες   euros  ετησίως!

Και πολύ  σωστά  οι ίδιοι  δανειστές απαιτούν μαζικές απολύσεις. Με  ταυτόχρονη  αφαίρεση της  εγκρίσεως, των απολύσεων, από  τον  εκάστοτε, αρμόδιο  υπουργό!

Τα εξηγώ  για να μην παρεξηγηθώ. Ποια η  βασική, θεμελιακή  παθογένεια  της ελληνικής οικονομίας; Μα  φυσικά  η κυριαρχία του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Από  τον   δημόσιο  κορβανά  επιχορηγούνται πλείστες  όσες  επιχειρήσεις. Απ εκεί οι  συντάξεις. Απ  εκεί οι προσλήψεις. Απ εκεί οι δεκάδες, αόρατοι  οργανισμοί του  δημοσίου.  Απ εκεί τα  δισεκατομμύρια που σπαταλώνται  για   τις ξεχαρβαλωμένες ράγες του  Χαριλοτρικούπιου σιδηροδρομικού  δικτύου!  

Και  κάτι ακόμα. Το  διαμεσολαβητικό, δηλαδή παρασιτικό, κεφάλαιο πρυτανεύει. Απ  εκεί  η πηγή  διαφθοράς και διαπλοκής. Από  την μεσιτεία. Μοναδική λύση   διεξόδου με ιμάντα  την πραγματική οικονομία,  η ανάπτυξη  της παραγωγής και της εξαγωγικής διαδικασίας. Οχι η  κατανάλωση. Με  την κατανάλωση ανακυκλώνεται  το χρήμα. Με την παραγωγή και  τις εξαγωγές έρχεται άφθονο  χρήμα. Απλό και στοιχειώδες κουφιοκεφαλάκι μου!

Τι  ακριβώς κάνει ο Τσίπρας προς αυτή  την κατεύθυνση; Τίποτα. Απλώς διαπιστώνει. Απλώς με φλυαρία παρεμβαίνει. Πάμε τώρα στο αφορολόγητο!

Γιατί οι  δανειστές επιμένουν  για  την πτώση του αφορολόγηου ορίου; Μα επειδή εκατοντάδες  χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες  δήλωναν και  δηλώνουν  ετήσιο  εισόδημα  χαμηλότερο του εκάστοτε αφορολόγητου ορίου. Ηταν δώδεκα; Εκείνοι έντεκα.  Ηταν  δέκα; Εκείνοι εννέα. Καταλάβατε; Πως αλλιώς θα τον τσιμπίσεις ώστε καθείς αρουραίος να πράξει  το στοιχειώδες καθήκον του; Να μην  φορτώνει στα υποζύγια (τα φτωχότερα)  τις  δικές του υποχρεώσεις; Μα φυσικά  ρίχνοντας το αφορολόγητο όριο. Στοιχειώδες κουφιοκεφαλάκι μου!

Και  κάτι  σχετικά με τις μαζικές απολύσεις. Η απαγόρευσή  τους προστατεύει όσους είναι εντός των τειχών. Η απαγόρευσή τους αφήνεις απροστάτευτους όλους όσους  βρίσκονται στο  «περίμενε»  έξω από τα «τείχη»!

Αυτός είναι  ένας από τους κρίσιμους όρους ανταγωνισμού στην  καπιταλιστική  οικονομία. Ουδείς επενδυτής θα προσέλθει να  ακουμπήσει  το  κεφάλαιό του, γνωρίζοντας πως  όταν βρεθεί στα  δύσκολα θα του απαγορευτούν  οι μαζικές  απολύσεις. Ουδείς θα προσέλθει με τέτοιο  φορολογικό συντελεστή. Ουδείς θα προσέλθει με  τέτοιο  ασταθές πολιτικό περιβάλλον. Μόνο οι τρελοί!

Γιατί, προσέξετε, όταν μια  εταιρεία  κινδυνεύει και δεν μπορεί να  διώξει, τότε στο  τέλος μπορεί να βάλει λουκέτο και όλοι  να βρεθούν στον δρόμο. Απλό και  στοιχειώδες  κουφιοκεφαλάκι μου!

Γιατί  δύο λύσεις υπάρχουν. Είτε πορευόμαστε μ αυτούς τους όρους μέσα στην ευρωζώνη. Είτε αν   δεν μας αρέσει αλλάζουμε το καθεστώς. Οποιος πιστεύει στην έλευση ενός έλληνα  σωτήρα  τύπου Κιμ Γιονγκ Ουν να  το δηλώσει  δημοσίως και ευθαρσώς!