Βασίλης Στεφανακίδης

Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας λίγο πολύ είναι γνωστή και εμφανίζει εικόνες και πρακτικές τριτοκοσμικές. Τα περισσότερα δεν έχουν καν αναλώσιμα υλικά, καθώς οι απλήρωτοι προμηθευτές αρνούνται να συνεχίσουν να παραδίδουν υλικά, ανταλλακτικά και υπηρεσίες συντήρησης μηχανημάτων. Ετσι, άκρως απαραίτητα μηχανήματα για τη λειτουργία των νοσοκομείων αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ασθενών, όπως αξονικοί τομογράφοι, υπέρηχοι κ.λπ. βγαίνουν εκτός λειτουργίας, με αποτέλεσμα οι ασθενείς (όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα) να προσφεύγουν σε ιδιωτικά κέντρα.

Αυτή όμως είναι η μία όψη του προβλήματος και τα αίτιά της μπορούν να αναζητηθούν, πρώτον, στην οικονομική κρίση και, δεύτερον και βασικότερον, στην αποδοχή από τούτη την κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο της μείωσης των δαπανών υγείας από 6% του ΑΕΠπου ήταν σε 5% - και μάλιστα ενός ΑΕΠ που βαίνει μειούμενο.

Η άλλη, όψη όμως, που έχει να κάνει με τις δωρεές ιδιωτών προς νοσοκομεία και κοινωφελή ιδρύματα οι οποίες δεν υλοποιούνται λόγω είτε γραφειοκρατικού λαβύρινθου είτε κρατικής ραστώνης είναι ακόμα πιο εξοργιστική.

Για παράδειγμα, στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Αγιος Σάββας» τα περισσότερα μηχανήματα ακτινοθεραπείας έχουν βγει off, με αποτέλεσμα οι καρκινοπαθείς που χρήζουν θεραπείας να μπαίνουν σε λίστες αναμονής 6 μηνών!

Περιττεύει η αναφορά στο τι σημαίνει μια τέτοια αναμονή για τους συνανθρώπους μας που δίνουν τη μάχη με την επάρατο. Το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος λοιπόν έχει αποφασίσει να δωρίσει στο εν λόγω νοσοκομείο 7 μηχανήματα ακτινοθεραπείας τελευταίας τεχνολογίας, πλην όμως η δωρεά αυτή μένει στα χαρτιά. Γιατί; Επειδή το ίδρυμα έβαλε ως όρο στη δωρεά να βρεθούν πρώτα ο κατάλληλος χώρος τοποθέτησης των μηχανημάτων και οι εξειδικευμένοι χειριστές. Λογικό, θα πει κανείς, για να μη βρεθούν αυτά τα σύγχρονα μηχανήματα παρατημένα μέσα στις κούτες σε κάποια αποθήκη, όπως έχει γίνει κατά κόρον με άλλες δωρεές σε διάφορα νοσοκομεία στο παρελθόν. Ε, λοιπόν, αυτό το κράτος ούτε αυτούς τους απλούστατους όρους δεν μπορεί να εκπληρώσει. Να μονώσει έναν χώρο μέσα στο νοσοκομείο και να προσλάβει 7 χειριστές! Προφανώς για κάποιους εκεί στο υπουργείο Υγείας αυτό το ελάχιστο κόστος είναι πολύ σημαντικότερο από τις ζωές των καρκινοπαθών που, ούτως ή άλλως, έχουν σύντομη ημερομηνία λήξεως.

Αλλο παράδειγμα: στη Νάξο έχουν χαλάσει τα μηχανήματα αιμοκάθαρσης των νεφροπαθών και οι 70 ασθενείς του νησιού αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στη Σύρο προκειμένου να κρατηθούν στη ζωή. Ο αγροτικός συνεταιρισμός του νησιού με έξοδά του ανέλαβε την αντικατάσταση των τεχνητών νεφρών αλλά και τη μισθοδοσία του χειριστή. Πλην όμως η ευγενική αυτή χειρονομία προσκρούει στη δαιδαλώδη πολυνομία αυτού του κράτους που τρώει τα παιδιά του και ουδείς γνωρίζει αν τελικά και πότε θα ευοδωθεί.

Ενα κράτος που παράγει ετησίως χιλιάδες νόμους και τροπολογίες για τις πιο απίθανες περιπτώσεις και δεν έχει καταφέρει να φτιάξει έναν νόμο απλό με πέντε αράδες που να επιτρέπει την αποδοχή και εκμετάλλευση των δωρεών προς το Δημόσιο σε χρόνο dt.

Δεν προβληματίζει άραγε κανέναν που τα χιλιάδες κληροδοτήματα προς το κράτος από συστάσεώς του, στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ανεκμετάλλευτα;

Και στο κάτω-κάτω, αφού το κράτος κατάντησε έτσι και για τη λειτουργία σε ορισμένους τομείς έχει ανάγκη από εράνους και φιλανθρωπίες, τουλάχιστον ας προσαρμοστεί για να μπορεί να δέχεται απρόσκοπτα την ελεημοσύνη των φιλανθρώπων.

Προφανώς όμως ο δραστήριος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ. Πολάκης εξαντλεί την ενέργειά του σε αυτά και δεν του περισσεύει χρόνος να ασχοληθεί και να βρει τρόπους αξιοποίησης των δωρεών που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να σώσουν ζωές και να βελτιώσουν έστω και λίγο τη λειτουργία κάποιων μονάδων υγείας.