Κώστας Τσαούσης

Με λίγα λόγια, οι αρχές των μεγάλων πόλεων ή και των πρωτευουσών προσπαθούν να διαμορφώσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις προκειμένου μέσα από ένα σύνολο πρωτοβουλιών, ενεργειών και δράσεων να αναδειχθούν και να αποτυπωθούν οι πραγματικότητες αλλά και οι προοπτικές του κρίσιμου μεγέθους που ονομάζεται «τοπική οικονομία».

Στην Αθήνα – για να έρθουμε και στα δικά μας μέρη- η τοπική οικονομία της πόλης αλλά και της ευρύτερης μητροπολιτικής περιοχής δεν μπορεί παρά να συγκροτείται στη βάση παραδοσιακών αλλά και νέων δραστηριοτήτων όπως είναι αφενός η τουριστική βιομηχανία που συνδέεται πέραν όλων των άλλων με τον πολιτισμό (αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία κ.α) και αφετέρου το ευρύ φάσμα της δημιουργικής βιομηχανίας και των εφαρμογών της τεχνολογίας που έρχονται να προσφέρουν τις δυνάμεις και τις δυνατότητες τους προκειμένου να παραχθούν premium προϊόντα και υπηρεσίες που θα βοηθήσουν με την σειρά τους και τους παραδοσιακούς κλάδους να ανέβουν ένα σκαλί παραπάνω...

Ο Δήμος Αθηναίων από την πλευρά των τοπικών αρχών πήρε την πρωτοβουλία για την σύσταση και λειτουργία του Επιχειρηματικού Συμβουλίου της πρωτεύουσας που σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τους στόχους των εμπνευστών της πρωτοβουλίας θα είναι «ένας μόνιμος μηχανισμός συνεργασίας με την επιχειρηματική κοινότητα, με στόχο την αντιμετώπιση των σημαντικών προβλημάτων που καθηλώνουν τις προσπάθειες των επιχειρήσεων της πόλης για ανάπτυξη και εξωστρέφεια».

Η πρώτη σκέψη και μαζί της, η πρώτη ένσταση διαβάζοντας τα παραπάνω ήταν η εξής: «Άλλος ένας θεσμός για την επιχειρηματικότητα στην πόλη;». Μοιράστηκα τον προβληματισμό μου με τον Αλέξη Γαληνό που διευθύνει την Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών, έναν από τους βραχίονες του Δήμου Αθηναίων στο κρίσιμο τομέα των αναπτυξιακών έργων. Ο ίδιος αντέτεινε πως δεν πρόκειται για την δημιουργία ενός ακόμη παραδοσιακού ως προς την λειτουργία και τις αντιλήψεις του μηχανισμό αλλά περισσότερο για μια ανοικτή πλατφόρμα δικτύωσης ανάμεσα σε φορείς της πόλης που ασκούν οικονομική δραστηριότητες και κυρίως τους ενεργούς επιχειρηματίες ανεξαρτήτως μεγέθους και μορφής. Από την συνομιλία μας συγκράτησα τα εξής στοιχεία: Πρώτο, η ύπαρξη και η λειτουργία του Επιχειρηματικού Συμβουλίου της Αθήνας με αυτούς τους συγκεκριμένους όρους θα επιτρέψει στο σύνολο των φορέων της επιχειρηματικότητας αλλά και των ίδιων των επιχειρήσεων να αποκτήσουν μια κοινή γλώσσα αλλά και μια δυνατή φωνή τόσο στο επίπεδο της κυβέρνησης όσο και στο διεθνές επίπεδο. Δεύτερο, το Συμβούλιο θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να προχωρήσει στην ανάδειξη των κρίσιμων τομέων της τοπικής οικονομίας όπως ο τουρισμός και η σχέση του με την πολιτιστική κληρονομιά και τις σύγχρονες υποδομές και δίκτυα Πολιτισμού της πόλης, η αναδυόμενη δημιουργική βιομηχανία, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας για την υποστήριξη προϊόντων και υπηρεσιών που σχετίζονται με την τουριστική βιομηχανία και την εξυπηρέτηση των εκατομμυρίων επισκεπτών της πόλης κ.α. Τρίτο, ο καλύτερος συντονισμός για ενέργειες και δράσεις που να στοχεύουν στην πιο αποτελεσματική και αποδοτική διεκδίκηση καθολικών αιτημάτων σε όλα τα επίπεδα.

Πολύ θεωρητικό το σχήμα θα μπορούσε να πει ένας αναγνώστης και ίσως δεν θα έχει άδικο καθώς τα πάντα – από τις καλές προθέσεις μέχρι τις αξιόλογες πρωτοβουλίες- κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και στην περίπτωση μας, το αποτέλεσμα θα έχει να κάνει με το οικονομικό αποτύπωμα της πρωτοβουλίας του Δήμου Αθηναίων στο πλαίσιο της τοπικής οικονομίας.