Δημήτρης Δανίκας

Το πρώτο ότι είναι γνήσιο τέκνο  του  διαχρονικού «είδους»  των  αιλουροειδών.  Οπου  φυσάει ο  άνεμος. Ανθρωπος  για όλες τις εποχές!

Το  δεύτερο ότι ως «αίλουρος»  διεκδικεί, με εξαιρετικές  επιδόσεις,   μια από τις πρώτες θέσεις στο  πασίγνωστο  νεοελληνικό σπορ του πολιτικού και ιδεολογικού καιροσκοπισμού. Του λεγόμενου και  οπορτουνισμού!

Και  το τρίτο ότι ως ρήτωρ και μάλιστα  αριστερών καταβολών,  διαθέτει την  ικανότητα να  επινοεί επιχειρήματα και μάλιστα με «πειστικό»   ύφος, για  εντελώς  διαφορετικές και μάλιστα συγκρουόμενες   μεταξύ τους καταστάσεις!

Ας πούμε. Ως «Συνασπισμός» υπήρξε λάβρος οπαδός της ανανεωτικής Αριστεράς

Ας πούμε.  Ως πρόεδρος της ΔΗΜ. ΑΡ  συναιτερίστηκε με την  δεξιά  Νέα  Δημοκρατία και  με την   Κεντροδεξιά του ΠΑΣΟΚ. Με τους υποτιθέμενους αντιπάλους του. Με τις παρατάξεις  που  έσπρωξαν την  χώρα στην καταστροφή. Συναιτερίστηκε και  συνεργάστηκε με το επιχείρημα «για την Ελλάδα ρε γαμώτο»!

Ας πούμε.  Πάλι ως πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ και  βλέποντας τα ποσοστά  του κόμματός του  να κατρακυλούν στα τάρταρα, με την ίδια  αιλουροειδή ευελιξία και με  ακριβώς αντίθετα  επιχειρήματα, εξήλθε από  τον  κυβερνητικό συναιτερισμό.   Αφού προηγουμένως, φυσικά, είχε υπογράψει ακόμα και τους αστερίσκους του Μνημονίου. Ως εκ τούτου από   δεξιοαριστερός,  επανήλθε στην αρχική κοιτίδα της κατ ευφημισμόν λεγόμενος Αριστεράς!

Ας πούμε. Ως μελλοντικός Πρόεδρος  της  Ελληνικής Δημοκρατίας-στην περίπτωση φυσικά που  οι Αντωνοβαγγέληδες εξασφαλίσουν τον μαγικό αριθμό των  180  βουλευτών-ο  μπάρμπα  Φώτης ο Κουβέλης,  θα  υπογράφει νόμους και διατάξεις με τις οποίες,   στην προηγούμενη «ζωή» του,  ήταν  αντίθετος!

Με απλά   λόγια. Ως πρόεδρος της ΔΗΜ. ΑΡ  του  2012 αγκαλιά με  Βενιζέλο και Σαμαρά.  Ως πρόεδρος της ΔΗΜ. ΑΡ από  το καλοκαίρι του 2013, αντίπαλος  του Βενιζέλου και  του Σαμαρά. Και ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, πάλι αγκαλιά με Βενιζέλο και Σαμαρά!

Τη μια στιγμή υπέρ των  φτωχών. Την άλλη υπέρ Μνημονίου. Την παράλλη εναντίον του Μνημονίου. Και  στην  συνέχεια υπέρ  της Λιτότητας και  των γερμανών!

Ποιος ο κάλπης και ποιος  ο αυθεντικός; Μα είναι απλό. Τρεις Φώτηδες  στην  συσκευασία του ενός. Που πάει να πει, η γελοιογραφία της  εκσυγχρονιστικής Αριστεράς

Και αντιγράφοντας  τον ανώνυμο Πολίτη, δύο σλόγκαν έχω να  πω: «Ζάχαρι κα μέλι η προεδρία  για τον Κουβέλη». Και «Ο Κουβέλης στην προεδρία, ο Λαός στην Ανεργία»

Οπως το πλήθος  των  πολιτικών, έτσι κι  αυτός. Για την βολή του,  την  εξουσία του, τον εαυτούλη του και τον φιλοτομαρισμό  του

Με  τέτοιους τάχα μου αριστερούς χίλιες φορές με  τους  δεξιούς!