Σπύρος Γκουτζάνης

Η προβολή ωστόσο της επίσκεψης -και των λεπτομερειών της από τα τηλεοπτικά κανάλια σύμφωνα με τις τηλεοπτικές οδηγίες του επικοινωνιακού επιτελείου του Μαξίμου- δημιουργεί κάποιες σκέψεις:

1. Ο Σαμαράς δεν είναι ούτε ο πρώτος – και δυστυχώς δεν θα είναι ούτε ο τελευταίος – πολιτικός που προσπαθεί να κερδίσει δημοφιλία παρουσιαζόμενος ως «φιλαγιορείτης». Θα έπρεπε ωστόσο να έχει κατά νου ότι στο πρόσφατο παρελθόν και επί διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ ο εναγκαλισμός  της πολιτικής και οικονονικής καθεστηκυίας τάξης με τη Μοναστική Πολιτεία κατάφερε βαρύ πλήγμα στο πνευματικό κύρος της δεύτερης (η Μονή Βατοπεδίου δεν είναι μακριά από τις Ιερές Μονές που επισκέφτηκε ο Πρωθυπουργός).

2. Ιδιαίτερα η παράταξη της οποίας ηγείται ο Σαμαράς διαδραματίζει διαχρονικά πρωταγωνιστικό ρόλο στο πεδίο της πολιτικής εκμετάλλευσης των «ελληνοχριστιανικών ιδεωδών». Από τα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσε κάποιος να ανακαλέσει στη μνήμη του, θυμίζω την «πανηγυρική» τελετή παράδοσης της εικόνας της Παναγίας στη Μονή Ελώνης στην Αρκαδία από τον τότε Υπουργό Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα (η εικόνα είχε κλαπεί από το μοναστήρι το 2006).

3. Απευθυνόμενος στους καθηγουμένους των Ιερών Μονών ο πρωθυπουργός είπε σε μία αποστροφή του λόγου του ότι «έχουμε βαθιά στο νου μας ορθοδοξία και γλώσσα», προφανώς παραφράζοντας την περίφημη ρήση του Δ. Σολωμού «μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα». Κάποιος πρέπει να πει στους κειμενογράφους του πρωθυπουργού ότι ο φανφαρονισμός έχει και τα όριά του.

4.Ο ρεπόρτερ τηλεοπτικού σταθμού έσπευσε να μας διαβεβαιώσει ότι «η επίσκεψη του πρωθυπουργού δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο», αλλά «ο πρωθυπουργός ένιωσε την ανάγκη να βρεθεί στο Άγιο Όρος». Όποιος επισκέπτεται το Άγιο Όρος από πνευματική ανάγκη πηγαίνει ως ταπεινός προσκυνητής και όχι ως επικεφαλής πολυμελούς κυβερνητικού κλιμακίου. Γνωρίζει δε ότι  η  πνευματική ακτινοβολία της Μοναστικής Πολιτείας δεν έγκειται ούτε στις κωδωνοκρουσίες ούτε στις πανηγυρικές τελετές υποδοχής στην Ιερά Επιστασία, αλλά στην «πνευματική ησυχία», στην «αναχώρηση από τον κόσμο» και στην «αδιάλειπτη προσευχή».

5. Ενδεχομένως ο πρωθυπουργός και οι συν αυτω να θέλησαν να εκπέμψουν ένα μήνυμα στήριξης του χειμαζόμενου ελληνικού λαού – για την κατάσταση του οποίου ειρήσθω εν παρόδω έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης -  μέσω της επιστροφής στις πνευματικές παραδόσεις του  έθνους. Για τους εχέφρονες πολίτες αυτού του τόπου αρκούσε η είδηση της επίσκεψής του στο Άγιο Όρος και μία λιτή δήλωση. Όλα τα άλλα είναι τηλεοπτικό σόου.

Εν κατακλείδι είναι προφανές ότι το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου παίρνει ως δεδομένο ότι απευθύνεται σε ένα κοινό με νοημοσύνη ανάλογη της δικής του. Δεν είναι όμως έτσι..