Δημήτρης Δανίκας

Υστερα ο υποτιθέμενος φιλελεύθερος Μπάρακ Ομπάμα. Εβαλαν μπροστά την μηχανή και άρχισαν να κόβουν άφθονο και ατελείωτο πέτσινο χρήμα. Προκειμένου να καλύψουν τις δυσθεόρατες τρύπες χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ώστε να αντιμετωπίσουν την μεγαλύτερη οικονομική κρίση που χτύπησε τον κύκλωπα μετά το εκκωφαντικό κραχ του ‘ 29

Δηλαδή την χρονιά που ο διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs Λόιντ Μπλακφέιν ελάμβανε για τις υπηρεσίες του το αστονομικό ποσόν των 73. 3 εκατομμυρίων δολαρίων, το σύστημα των ΗΠΑ παραλίγο να γκρεμιστεί σαν τραπουλόχαρτο!

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι συρρικνώνεται ο ηγεμονικός ρόλος της Ουάσινγκτον. Και συρρικνώνεται επειδή η βιομηχανία και η παραγωγή της, πλην Οπλικών συστημάτων και τεχνολογίας, απομειώνεται δραστικά και δραματικά. Σημαίνει ακόμα ότι η οικονομία της είναι περισσότερο εικονική και λιγότερο αληθινή. Γεγονός που επιβραβεύει την ακολουθούμενη σκληρή πολιτική της Γερμανίας και της Μέρκελ. Και σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή ο μονόφθαλμος κύκλωπας μπορεί να σωριαστεί. Γιατί τα δανεικά προέρχονται από την Κίνα. Και γιατί το εξωτερικό χρέος αρχίζει να αποκτά διαστάσεις Ψωροκώσταινας

Το αποτέλεσμα ορατό και ανατριχιαστικό. Αν ο πλανητάρχης δεν δανειστεί από τους «εχθρούς» κινέζους τότε το μισό προσωπικό του Πενταγώνου θα βρεθεί στο δρόμο. Τότε τα μισά Μουσεία θα βάλουν λουκέτο. Και τότε θα εξαφανιστούν από αμερικανικής γης τα εθνικά Ινστιτούτα Υγείας

Με απλά λόγια η τάχα μου ακατανίκητη στρατηγική της παγκοσμιοποίησης τα έφερε όλα τούμπα. Λειτούργησε σαν μπούμερανγκ. Μάχαιραν έδωκαν οι αμερικανοί και οι ευρωπαίοι πλουτοκράτες στο Δυτικό προλεταριάτο και τις εθνικές παραγωγικές τους μονάδες, μάχαιραν θα λάβουν από τις αναδυόμενες, τριτοκοσμικές χώρες

Αφού οι τελευταίες με το ένα τρίτο του Δυτικού μισθολόγιου. Με έναν ασιατικό πληθυσμό που δουλεύει ακατάπαυστα και ασταμάτητα. Και με ασιατικούς εγκεφάλους που αφομοιώνουν σαν σφουγγάρι κάθε τεχνολιγική δυτική επινόηση. Με όλα αυτά τα πλεονεκτήματα είναι ζήτημα χρόνου να καταρρεύσει ο αμερικανικός κύκλωπας. Κάποιος διάσημος οικονομολόγος το διατύπωσε με ελάχιστες λέξεις. «Οι αμερικανοί ξοδεύουν, οι κινέζοι αποταμιεύουν»

Το ίδιο σενάριο ξεδιπλώνεται και στο Λονδίνο. Κι εκεί κόβουν λίρες. Ασταμάτητα και αδιάκοπα. Κι εκεί η βιομηχανία έχει απομειωθεί. Κι εκεί η κρίση καραδοκεί. Η πάλαι ποτέ κραταιά αυτοκρατορία της Μεγάλης Αυτοκρατορίας παριστάνει την μεγάλη και την ωραία στηριζόμενη σε ξένα ποδάρια. Στους άραβες και τα πετροδολάρια. Στους ρώσους μεγιστάνες. Και τους κινέζους τουρίστες. Οι τρεις αυτές πολυπληθείς ομάδες εξακολουθούν να ακουμπάνε σε βρετανικές τράπεζες δισεκατομμύρια. Και ταυτοχρόνως να αγοράζουν πανάκριβα ακίνητα και να σηκώνουν τα λουσάτα εμπορεύματα από τις λουσάτες μπουτίκ της Old Bond Street και του Knightsbridge

Το κέντρο του σύμπαντος μετακινείται από την Ουάσινγκτον. Αργά και σταθερά. Ταυτόχρονα μετακινείται μαζί του η κατάσταση των αμερικανών και ευρωπαίων πολιτών. Μετακινείται και βυθίζεται. Οσο απομειώνονται οι δυτικές οικονομίες τόσο με ταχύτερους και ανεξέλεγκτους ρυθμούς θα απομειώνεται το επίπεδο ζωής των εργαζομένων σ αυτές τις χώρες. Και όσο αυτές οι χώρες αφοπλίζουν την παραγωγή τους και την βιομηχανία τους, τόσο πιο ευάλωτες σε μια επερχόμενη κρίση θα γίνουν. Μεθερμηνευόμενο στα καθ ημάς. Οτι όπως πάμε σε λίγο θα μεταναστεύουμε μαζικά κατά Αλβανία μεριά. Αγαπητέ μου παράδεισο μου ήθελες, κόλαση έφερες!