Εκλογές το συντομότερο!
Γιάννης Μακρυγιάννης
Εκλογές το συντομότερο!
Στην έρημο της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης, κάποιοι είχαν, προ 40ημέρου έναν αντικατοπτρισμό. Νόμιζαν ότι είδαν μία όαση, ενώ δεν ήταν παρά μόνο άμμος. «Είδαν» ως όαση μία κυβέρνηση Παπαδήμου και τη θεώρησαν λύτρωση. Μάλιστα αρκετά πολιτικά και σχεδόν όλα τα ισχυρά οικονομικά και εκδοτικά κέντρα την πλάσαραν ως μάνα εξ ουρανού για τη σωτηρία της χώρας – για την ακρίβεια την επέβαλαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Ήταν τόσο το χάλι της κυβέρνησης Παπανδρέου, που ο Παπαδήμος φάνταζε ως Μεσσίας. Δεν ήταν όμως. Η κυβερνητική συνεργασία, που επιτεύχθηκε ήταν ένα πείραμα στο κενό, μία αντιδημοκρατική διαδικασία, που παραβίαζε τη βούληση του ελληνικού λαού, παραποιούσε την εντολή του 2009 και φυσικά έδειχνε από την αρχή ότι θα αποτύγχανε.
UPD:
Στην έρημο της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης, κάποιοι είχαν, προ 40ημέρου έναν αντικατοπτρισμό. Νόμιζαν ότι είδαν μία όαση, ενώ δεν ήταν παρά μόνο άμμος. «Είδαν» ως όαση μία κυβέρνηση Παπαδήμου και τη θεώρησαν λύτρωση. Μάλιστα αρκετά πολιτικά και σχεδόν όλα τα ισχυρά οικονομικά και εκδοτικά κέντρα την πλάσαραν ως μάνα εξ ουρανού για τη σωτηρία της χώρας – για την ακρίβεια την επέβαλαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Ήταν τόσο το χάλι της κυβέρνησης Παπανδρέου, που ο Παπαδήμος φάνταζε ως Μεσσίας. Δεν ήταν όμως. Η κυβερνητική συνεργασία, που επιτεύχθηκε ήταν ένα πείραμα στο κενό, μία αντιδημοκρατική διαδικασία, που παραβίαζε τη βούληση του ελληνικού λαού, παραποιούσε την εντολή του 2009 και φυσικά έδειχνε από την αρχή ότι θα αποτύγχανε. Όπως και στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, γάμος με το ζόρι ή γάμος με προξενιό δεν έχει πλέον καμία τύχη. Κόμματα, άσχετα μεταξύ τους προγραμματικά, καλούνταν, λέει, να σώσουν τη χώρα. Χωρίς κανένα νέο σχέδιο, παρά μόνον επειδή θα ήταν πλέον περισσότεροι εκείνοι, που θα στήριζαν μία ήδη αποτυχημένη οικονομική συνταγή. Ήταν δεδομένο επίσης ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει μία κυβέρνηση συνεργασίας, με τόσο κοντό χρονικό ορίζοντα, καθώς τα μεν κόμματα θα κοιτούσαν κυρίως τις επερχόμενες κάλπες, οι δε δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ το θέμα της ηγεσίας στο κόμμα τους.
Μιλάμε για ιλαροτραγωδία. Είχα μιλήσει τότε για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», αλλά ελέω του κλίματος ευφορίας δεν πήρε έκταση η σχετική συζήτηση, έστω κι αν αυτός ο χαρακτηρισμός αναφέρθηκε και από διεθνή μέσα.
Περίπου 40 μέρες μετά ακόμη κι όσοι είχαν εμφανίσει τον Παπαδήμο ως Μεσσία και την κυβέρνησή του εθνοσωτήρια, αντιλαμβάνονται ότι οι δημοκρατίες, οι κοινωνίες και οι οικονομίες δεν λειτουργούν έτσι. Και φυσικά όλοι καταδικάζουν, αλλά αρνούνται τις δικές τους ευθύνες. Ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι ούτε οι τεχνοκράτες γενικά, ούτε οι κυβερνητικές συνεργασίες, ούτε όμως και η συνταγή της τρόικας, που τόσο δάξασαν επί καιρό, μπορούν να σώσουν τη χώρα.
Θα σωθεί η χώρα; Δεν ξέρω. Μπορεί όμως να σωθεί κάποιο ψήγμα δημοκρατίας στη χώρα. Με εκλογές το συντομότερο…
Ήταν τόσο το χάλι της κυβέρνησης Παπανδρέου, που ο Παπαδήμος φάνταζε ως Μεσσίας. Δεν ήταν όμως. Η κυβερνητική συνεργασία, που επιτεύχθηκε ήταν ένα πείραμα στο κενό, μία αντιδημοκρατική διαδικασία, που παραβίαζε τη βούληση του ελληνικού λαού, παραποιούσε την εντολή του 2009 και φυσικά έδειχνε από την αρχή ότι θα αποτύγχανε. Όπως και στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, γάμος με το ζόρι ή γάμος με προξενιό δεν έχει πλέον καμία τύχη. Κόμματα, άσχετα μεταξύ τους προγραμματικά, καλούνταν, λέει, να σώσουν τη χώρα. Χωρίς κανένα νέο σχέδιο, παρά μόνον επειδή θα ήταν πλέον περισσότεροι εκείνοι, που θα στήριζαν μία ήδη αποτυχημένη οικονομική συνταγή. Ήταν δεδομένο επίσης ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει μία κυβέρνηση συνεργασίας, με τόσο κοντό χρονικό ορίζοντα, καθώς τα μεν κόμματα θα κοιτούσαν κυρίως τις επερχόμενες κάλπες, οι δε δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ το θέμα της ηγεσίας στο κόμμα τους.
Μιλάμε για ιλαροτραγωδία. Είχα μιλήσει τότε για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», αλλά ελέω του κλίματος ευφορίας δεν πήρε έκταση η σχετική συζήτηση, έστω κι αν αυτός ο χαρακτηρισμός αναφέρθηκε και από διεθνή μέσα.
Περίπου 40 μέρες μετά ακόμη κι όσοι είχαν εμφανίσει τον Παπαδήμο ως Μεσσία και την κυβέρνησή του εθνοσωτήρια, αντιλαμβάνονται ότι οι δημοκρατίες, οι κοινωνίες και οι οικονομίες δεν λειτουργούν έτσι. Και φυσικά όλοι καταδικάζουν, αλλά αρνούνται τις δικές τους ευθύνες. Ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι ούτε οι τεχνοκράτες γενικά, ούτε οι κυβερνητικές συνεργασίες, ούτε όμως και η συνταγή της τρόικας, που τόσο δάξασαν επί καιρό, μπορούν να σώσουν τη χώρα.
Θα σωθεί η χώρα; Δεν ξέρω. Μπορεί όμως να σωθεί κάποιο ψήγμα δημοκρατίας στη χώρα. Με εκλογές το συντομότερο…
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
