Αλέξανδρος Κασιμάτης

Είναι επώδυνο, δυσάρεστο, ταπεινωτικό, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Ο λόγος για τις συλλήψεις επώνυμων επιχειρηματιών για οφειλές στο Δημόσιο. Πρέπει η χώρα αυτή να ξεκινήσει κάποια στιγμή να εφαρμόζει και να τηρεί  τους κανόνες και τους νόμους. Οσο σκληρό κι αν είναι να τρέχεις ένα άνθρωπο μεγάλης ηλικίας ή κάποιον που δεν έχει χρήματα στα κρατητήρια για χρέη στο Δημόσιο, είναι δυστυχώς αναγκαίο για να περάσει το μήνυμα.  Δηλαδή να αρχίσει ο κόσμος να πιστεύει, κατ΄ αρχήν ότι ο νόμος εφαρμόζεται και κατά δεύτερον ότι εφαρμόζεται για όλους τους πολίτες, χωρίς να εξαιρούνται όσοι έχουν γνωριμίες, χρήματα, ισχύ κλπ

Πολλοί αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις συλλήψεις των επωνύμων επιχειρηματιών. Τους φαίνεται περισσότερο επικοινωνιακό παιχνίδι  και λιγότερο κίνηση ουσίας. Στήνουν παράσταση για τα media ώστε να εκτονώνεται ο κόσμος, λένε, ενώ παρακολουθούν  την παρέλαση των συλλήψεων. Μπορεί και να έχουν δίκιο, αλλά είναι νωρίς ακόμη  για να βγάλουμε συμπεράσματα.  Αλλωστε ο  χρόνος θα δείξει αν είναι επικοινωνιακό τέχνασμα ή αν πράγματι κάτι αλλάζει στη χώρα.

Αυτό όμως που είναι σίγουρο σε σχέση με τις  συλλήψεις των μεγαλοφειλετών, είναι ότι πρόκειται για μισές  δουλειές. Γιατί αν το κράτος άρχισε να  συλλαμβάνει για να δείξει ότι οι νόμοι είναι για  να τηρούνται, τότε πρέπει να οδηγούνται στον Εισαγγελέα και κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι όπως και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι για τις επιστροφές ΦΠΑ και άλλων φόρων που αυθαίρετα κρατούν στα δημόσια ταμεία. Αν  θέλουμε σοβαρό κράτος που το σέβονται οι πολίτες και πληρώνουν τους φόρους τους, τότε  πρέπει και το κράτος να σέβεται τους πολίτες και να πληρώνει τις οφειλές του.

Είναι γνωστό σήμερα ότι το Δημόσιο έχει παγώσει τις επιστροφές ΦΠΑ (τις οποίες δικαιούνται οι εταιρίες που επενδύουν ή κάνουν εξαγωγές, δηλαδή οι πιο δυναμικές) ενώ δεσμεύει επιστροφές φόρων και τις καθυστερεί χωρίς κανείς να γνωρίζει αν θα πάρει ποτέ αυτά που δικαιούται. Γιατί ο κατάλογος των επώνυμων μεγαλοοφειλετών αργά ή γρήγορα θα εξαντληθεί και τότε θα αρχίσουν να συλλαμβάνουν κάποιον που χρωστά 80.000 ΦΠΑ, ενώ  την ίδια στιγμή το Δημόσιο του οφείλει 150.000 ευρώ τα οποία δεν δίνει ή έστω δεν τα συμψηφίζει.