Θέμος Αναστασιάδης

Για να μας αβαντάρουν ΗΠΑ και ΜΕΡΚΕΛ, δεν σηκώνει λάθος κόντρα μπλόφα

Επειδή... έχουμε την άνεσή μας μέχρι να μας φέρουν οι Ευρωπαίοι τα λεφτά της πέμπτης δόσης και του «νέου πακέτου», να μη φάμε την ώρα μας μόνο με το πότε ακριβώς ξαναγύρισε η Δημοκρατία. Το 1981 ή το 1974; Μείζον θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει και την Κομισιόν. Να τοποθετηθεί και η Ανγκελα να δούμε αν τελικά στηρίζει τον μακαρίτη τον Εθνάρχη ή θέλει να τη φέρει πισώπλατα στον Σαμαρά. Και να μη σταματήσουμε εδώ γιατί έχουμε και τα στημένα ματς ποδοσφαίρου. Γι’ αυτά, μιλιά η Ευρωπαϊκή Ενωση; Και πού ξέρω γω αν δεν στήνονται μέχρι και τα ματς του τένις; Τώρα που γίνεται και το Γουίμπλεντον; Η συγχρονισμένη κολύμβηση; Είναι τεράστια ζητήματα που, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, προηγούνται του δευτερεύοντος ζητήματος: αν θα επιβιώσουμε ως πολιτισμένο ευρωπαϊκό κράτος ή θα ξαναγυρίσουμε στους Βαλκάνιους συγγενείς με μοναδικό πλούσιο της περιοχής... την Τουρκία!

Κι επειδή άρχισαν απ’ τον Πάγκαλο τα μαθήματα Ιστορίας, θα ήταν καλύτερο πριν από το 1981 να ασχοληθούμε με το 1922: την εθνική καταστροφή και τα εκατομμύρια Ελλήνων που δεν είχαν να φάνε και χρειάστηκαν 15 χρόνια για να ξανάρθουμε στα ψιλο-ίσια μας. Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ 1922, τότε που ο Στρατός ήταν ηρωικά παρατημένος στα βάθη της Ασίας ενώ -ανατριχιαστική ομοιότητα- μας ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ κι εμείς δεν το καταλαβαίναμε! Μόνος μας καημός ήταν ο εμφύλιος χαμός μεταξύ βενιζελικών και βασιλικών και τελικά αυτοί που νίκησαν... για να μας σώσουν από την περιπέτεια διαχειρίστηκαν την καταστροφή και ορισμένοι οδηγήθηκαν στο ΓΟΥΔΗ, όπως επεσήμανε πολύ πετυχημένα ο Απόστολος Κακλαμάνης. Αλλοι έκαναν τα λάθη κι άλλοι την πλήρωσαν!

Αν ισχύουν τα κινέζικα ωροσκόπια και οι άνθρωποι και οι λαοί αντιστοιχούν σε κάποια ζώα, τότε εμείς στην άλλη ζωή ήμασταν ή θα γίνουμε στρουθοκάμηλοι. Υπάρχει μια μοναδική ικανότητα να μη βλέπουμε το δάσος, αλλά να στουκάρουμε στο  ίδιο δέντρο. Ολη η υφήλιος αναγκάζεται να ΣΥΝΩΜΟΤΕΙ για να μας σώσει από τη χρεοκοπία (προκειμένου να μην επηρεαστεί και η ίδια φυσικά - τι πιο λογικό; Πού ’ν’ το κακό;) κι εμείς ακόμη... το συζητάμε για το αν θα δεχτούμε να σωθούμε... έστω και προς το παρόν. Γιατί... Γιατί η Ελλάδα είναι, λέει, αγανακτισμένη. Μάλιστα. Πολύ ορθά και πολύ δίκαια. Ελα όμως που είναι, απ’ ό,τι φαίνεται, αγανακτισμένοι και οι ξένοι. Οπότε πείτε μου κι εσείς, αν είναι αγανακτισμένοι και οι δύο, και ο νοικάρης που χρωστά εκατό χιλιάδες νοίκια και ο πανίσχυρος σπιτονοικοκύρης, δηλαδή οι δανειστές μας, ποιος θα νικήσει στο τέλος; Υποτίθεται ότι είμαστε ή ότι παριστάνουμε τους πιο ΠΟΝΗΡΟΥΣ, τους πολυμήχανους γενικά. Ε… πώς γίνεται και δεν τη «μυριζόμαστε» τη δουλειά ότι κάποιον ΕΛΙΓΜΟ πρέπει να κάνουμε κι εμείς για όφελός μας; Κάνουν ότι μας στηρίζουν, κάνουμε ότι πάμε με τα νερά τους.

Ολόκληρη Αμερική σκίζεται, τάχα μου, για πάρτη μας. Μέχρι και η Μέρκελ έκανε «κωλοτούμπα» και το παίζει τώρα πιο φιλέλληνας κι από τον λόρδο Βύρωνα. Τι τους έκανε να αλλάξουν έτσι τη στάση τους; Αν το 'καναν για να μην τους ρημάξει η παγκόσμια κερδοσκοπία, έχουμε κάθε συμφέρον να παραστήσουμε ότι παίζουμε κι εμείς το «παιχνίδι» για να κερδίσουμε χρόνο. Αν είναι για να μας αδειάσουν δυο χρόνια μετά, έχουμε ΣΥΜΦΕΡΟΝ να το κερδίσουμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα και τα λεφτά που πάνε μαζί και μετά βλέποντας και κάνοντας… Για κάποιον λόγο η παγκόσμια συγκυρία βοήθησε στο να μη μας τραβήξουν τα σωληνάκια τώρα. Είμαστε ΠΟΝΗΡΟΙ; Να το εκμεταλλευτούμε. Ας κάνουμε ότι πουλάμε αυτά που ζητάνε και βλέπουμε… Τα μισά δεν αξίζουν μία, έτσι κι αλλιώς. Ας κάνει κι ο Σαμαράς ότι ψιλοσυναινεί για να σταματήσει το «βιολί», που μπορεί να ’ναι και άλλοθι! Στο κάτω-κάτω ήδη έχει δικαιωθεί σε όλες τις προβλέψεις του. Και ΔΕΝ απέδωσε το Μνημόνιο και γίνεται επαναδιαπραγμάτευση. Αν επιμείνει, σύμφωνα με τα γκάλοπ… κινδυνεύει να γίνει και πρόωρα πρωθυπουργός! Και είδε τι παθαίνουν οι «πρόωροι»!

Δίκιο έχουν ΟΛΟΙ οι αγανακτισμένοι. Και οι 200.000 που κατεβαίνουν στους δρόμους και τα 9.000.000 που απελπίζονται απ’ το σπίτι τους. Ομως η πολιτική και η οικονομία δεν έχουν να κάνουν με το δίκαιο. Είναι ένα power game που ξεπερνά τον πολίτη. Την ευθύνη την έχει η κυβέρνηση που αν πιστεύει αυτό που κάνει, πρέπει να ελέγξει τους βουλευτές της και να συνεχίσει προτού μας αδειάσουν οι Ευρωπαίοι αγανακτισμένοι ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! Αν δεν το πιστεύει, να παραιτηθεί. Το βασικότερο είναι να σταματήσει να πολυλογεί, να αυτοανασχηματίζεται, να αυτομαστιγώνεται και να αυτοαποθεώνεται, και να ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ. Μπας κι έχει και κάνα αποτέλεσμα αφού, έτσι κι αλλιώς, στο τέλος θα λογοδοτήσει. Στο κάτω-κάτω όλη η Δύση τής υποδεικνύει τι πρέπει να κάνει για να διασωθεί. Δεν έχει το περιθώριο να διαφωνήσει ακόμη κι αν το ήθελε. Ετσι θα μπορεί να πει ότι και άλλοι είχαν την ευθύνη.

ΥΓ.: Ρωτάνε όλο και πιο πολλοί και τι θα γίνει δηλαδή αν πούμε «όχι σε όλα» και κάνουμε το δικό μας. Α, είναι απλό: θα γίνουμε ΑΛΒΑΝΟΙ. Και όχι όπως είναι τώρα… Οπως ήταν πριν! Αυτό για να ξέρουμε τι συζητάμε, για να δούμε πού θα πάμε.