Γιώργος Παπαδόπουλος: Το νέο όνομα πίσω από τα σουξέ

Μια μικρή σιδερένια πόρτα, αριστερά από την κουζίνα του σπιτιού του στη Βούλα με κατεύθυνση προς το υπόγειο, κρύβει ένα σχετικά μικρό, αλλά ζεστό δωμάτιο, τον «χώρο ιεροτελεστίας» για τον Γιώργο Παπαδόπουλο. Είναι εκεί όπου κρύβει τον «θησαυρό» του: μια κιθάρα, ένα κομπιούτερ, ένα μικρόφωνο ηχογράφησης, μεγάλα πόστερ του Μάικλ Τζάκσον, του αγαπημένου του τραγουδιστή (κάτι που θα διαπίστωνα και λίγες ώρες αργότερα, στο καμαρίνι του, στο «Central Live Club», στην Αθήνα όπου εμφανίζεται με την Καίτη Γαρμπή και τη Ναταλία Γερμανού), μια γωνιά με φωτογραφίες από προσωπικές του στιγμές, πορτρέτα δικά του αλλά και φωτογραφικά ενσταντανέ από χρυσές απονομές δίσκων του. Και ξανά ο Μάικλ Τζάκσον σε μικρές και μεγάλες κορνίζες. «Εδώ μέσα, στο μικρό μου στούντιο, ξεδιπλώνω τον εαυτό μου», ξεκινά να μου λέει και συνεχίζει: «Επειδή είμαι αρκετά εσωστρεφής, όλο τον εσωτερικό μου κόσμο τον μεταφέρω στις χορδές, με νότες και μελωδίες». Αρχίζει να διαβάζει ένα μικρό απόσπασμα από τον «Μικρό πρίγκιπα», το αγαπημένο του βιβλίο που έχει πάντοτε πλάι στο κρεβάτι του, αλλά προτού τελειώσει η παράγραφος, τον καλεί στο κινητό του η μητέρα του. Τον ρωτάει αν έχει φάει, αν κοιμήθηκε καλά. Χαμογελάει. «Μαμάδες!», μου λέει. «Είμαι τυχερός και ευγνώμων στον Θεό για όλα όσα μου έχουν συμβεί μέχρι σήμερα. Δεν περίμενα όλη αυτή την αγάπη από τον κόσμο.

Μου αρέσει που οι άνθρωποι, οι οποίοι ακούνε τα τραγούδια μου, έρχονται να μου μιλήσουν, να μου προτείνουν πράγματα, να με προσεγγίσουν σαν να είμαστε φίλοι από χρόνια. Πριν από μια εβδομάδα μάλιστα θυμάμαι ότι είχε έρθει ένα αγόρι στη Ρόδο όπου τραγουδούσα για να μου πει ότι με το τραγούδι μου “Να μη φοβάσαι” κατάφερε να πει σε ένα άλλο αγόρι ότι ήταν ερωτευμένος μαζί του, κάτι που μέχρι τότε δεν τολμούσε επειδή ντρεπόταν. Ή, με ένα άλλο μου τραγούδι, το “Για την αγάπη σου”, ένας άντρας έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα του, πηγαίνοντας κάτω από το σπίτι της με το αυτοκίνητό του, έχοντάς το στη διαπασών και με ένα μεγάλο πανό κολλημένο στα τζάμια που έγραφε “παντρέψου με!”. Είμαι 7 χρόνια στην Ελλάδα, τα καλύτερα είναι μπροστά μου και πιστεύω ότι στο μέλλον θα κάνω ακόμη περισσότερα», λέει.

Με την Καίτη Γαρμπή

Την πρώτη φορά που ο ίδιος άκουσε τραγούδι του στην Ελλάδα από το ραδιόφωνο ήταν στον σταθμό Λάμψη ενώ ήταν μποτιλιαρισμένος στην Ποσειδώνος. Είχε πει στον οδηγό του ταξί να σταματήσει, δυνάμωσε την ένταση και πήρε τηλέφωνο τη μητέρα του. Το τραγούδι του «Οχι» ακουγόταν δυνατά: «Αυτή ήταν μάλλον η πιο συγκινητική στιγμή από τη μέρα που ήρθα στην Αθήνα. Και ήταν κάτι που ήθελα να το μοιραστώ με τον άνθρωπο που αγαπώ πιο πολύ στον κόσμο», καταλήγει.

Ο Γιώργος στο «Voice»

Η συμμετοχή του στο «Voice» του ΑΝΤ1, δίπλα στη συνεργάτιδά του τα τελευταία χρόνια Μελίνα Ασλανίδου, για την οποία έγραψε και τα τραγούδια του τελευταίου της CD, αισθάνεται πως του δίνει πολλαπλά μαθήματα κάθε φορά που καλείται να πει τη γνώμη του για κάποιον διαγωνιζόμενο. «Στα μάτια αυτών των παιδιών θυμάμαι και τη δική μου αγωνία μέχρι να καταφέρω να με εμπιστευτούν αξιόλογοι καλλιτέχνες του χώρου αλλά και δισκογραφικές εταιρείες. Οφείλω να σου πω πως στην ομάδα της Μελίνας υπάρχουν πολύ καλές φωνές και θα τολμούσα να πω πως ο νικητής ή η νικήτρια βρίσκεται ανάμεσά τους. Το θέμα βέβαια δεν είναι ποιος θα νικήσει τον Ιούνιο αλλά ποιος θα το παλέψει, θα αντέξει και θα παραμείνει στον χώρο αρκετά χρόνια μετά. Η διάρκεια είναι το ζητούμενο, όχι μια πρόσκαιρη νίκη». «Δεν γίνονται όλα για την τηλεθέαση, αντί για το καλό αυτών των παιδιών;», τον ρωτώ. «Αυτά τα δύο πάνε μαζί. Το ιδανικό θα ήταν να αναδειχθεί μια φωνή η οποία θα μπορέσει να πάει παρακάτω. Κι ας μην έχει νικήσει. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τη φωνή της Μαρίας-Ελενας Κυριάκου, η οποία νίκησε πέρσι και φέτος θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision; Ακούω μάλιστα πως είναι σταθερά μέσα στη δεκάδα το τραγούδι της. Μακάρι!».



Με τη Ναταλία Γερμανού

Ο ίδιος πάντως, από τη μέρα που γεννήθηκε, λέει πως θυμάται τον εαυτό του να τραγουδάει συνεχώς. Τότε που ακόμη ονειρευόταν να εμφανιστεί μπροστά σε κόσμο και να γράψει τραγούδια σε ερμηνευτές που θαύμαζε. «Ο παππούς μου μού έλεγε ότι, προτού ξεκινήσω να μιλάω, άκουγα τα λαϊκά τραγούδια που έβαζε στο κασετόφωνο και χτυπούσα παλαμάκια!», λέει. Υστερα ήρθαν οι σπουδές του στη μουσική, η συμμετοχή του σε όλες τις σχολικές χορωδίες, το συγκρότημα στο οποίο ήταν τραγουδιστής, οι πρώτοι του προσωπικοί δίσκοι, οι συναυλίες όσο ήταν ακόμη μαθητής.

 Στα 18 του χρόνια συνέβη η μεγάλη αναγνωρισιμότητά του στην Κύπρο, αλλά και η απόφασή του να κυνηγήσει τελικά το όνειρό του στην Αθήνα. «Δεν θεωρώ πως δεν έφτασα ακόμη κάπου. Το προσπαθώ. Δεν είχα ποτέ μου “πλάτες” και ένα πράγμα για το οποίο νιώθω υπερήφανος είναι πως ό,τι έκανα στη ζωή μου το έκανα χωρίς τη βοήθεια κανενός. Και μ’ αυτόν τον τρόπο θέλω να συνεχίσω! Είναι θέμα χαρακτήρα. Θα σου φανεί παράξενο, αλλά νιώθω ότι τώρα αρχίζω», λέει.

Ενα παιδί ωριμάζει νωρίς

Του επισημαίνω πως ο πόνος που βγάζει μέσα από την ερμηνεία των τραγουδιών του, αλλά και από τις μελωδίες σε τραγούδια που έχει δώσει στη Μελίνα Ασλανίδου, στην Ελενα Παπαρίζου, στην Καίτη Γαρμπή, στην Πέγκυ Ζήνα, στον Νότη Σφακιανάκη, στον Πάνο Κιάμο, φανερώνουν έναν πολύ έντονο ψυχισμό, έναν πολύ ευαίσθητο συναισθηματικό κόσμο, σχεδόν εύθραυστο. Συμφωνεί: «Λένε πως η πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία. Εζησα κάποιες δυσκολίες στην οικογένειά μου, ορισμένες απώλειες, αλλά δεν με φοβίζει να ζήσω κι άλλα αν έρθουν. Ολα όσα βίωσα με ωρίμασαν κάπως απότομα. Οι φίλοι μου μού λένε ότι με αισθάνονται 10 χρόνια μεγαλύτερό τους. Χαίρομαι γι’ αυτό, παρόλο που πολλές φορές θα ’θελα να κάνω όλες τις μικρές εκείνες “αλητείες” που κάνουν όσοι είναι στην ηλικία μου, με γυναίκες, ποτά, ξενύχτια - είναι κάτι που έχω απωθημένο. Με έχει σημαδέψει, για παράδειγμα, το διαζύγιο των γονιών μου όταν ήμουν 4 χρόνων, το να μεγαλώνω μόνο με έναν γονιό, τη μητέρα μου, τις οικονομικές αντιξοότητες. Ολα αυτά, όμως, με έχουν κάνει πιο δυνατό και να εκτιμήσω ακόμη πιο πολύ τη μητέρα μου που μεγάλωσε τρία παιδιά εντελώς μόνη. Γι’ αυτό και με βλέπεις να της έχω τόση αδυναμία. Στην παιδική μου ηλικία δεν έζησα το παραμύθι, αλλά ήμουν ευτυχισμένος με αυτά που είχα, τα λίγα και καλά. Οταν πάντως κάνω τα δικά μου παιδιά, θέλω να τους προσφέρω όλα όσα εγώ στερήθηκα».



Με τον tatoo artist

Αναρωτιέμαι, ωστόσο, πώς γίνεται τη μια μέρα να γράφει για τη Μελίνα Ασλανίδου και την επόμενη για τον Πάνο Κιάμο. «Δεν είναι λίγο σχιζοφρενικό όλο αυτό;», τον ρωτώ. «Τι κι αν γράφω και για τους δύο; Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, αφού η μουσική είναι μία. Μη βάζουμε ταμπέλες και σύνορα! Δημιουργούμε, άνευ λόγου, έναν διχασμό. Υπάρχουν μόνο καλά και κακά τραγούδια», εξηγεί.

Ασε τα κρυφά κρυμμένα

Μέχρι σήμερα ποτέ δεν ακούσαμε κάτι για την προσωπική του ζωή, για κάποια σχέση του, ποτέ δεν είδαμε κάπου φωτογραφία με κάποια σύντροφό του. «Αυτό ήταν κάτι που επιδίωξα από την αρχή της πορείας μου», λέει και τονίζει: «Δεν ήθελα να απασχολώ τον κόσμο με οτιδήποτε άλλο πέρα από τη μουσική μου. Εννοείται πως είμαι άνθρωπος των σχέσεων και μάλιστα των μακροχρόνιων. Αλλωστε, για οκτώ χρόνια είχα σχέση με μια κοπέλα από την Κύπρο. Ημουν 17 χρόνων όταν ερωτευτήκαμε και αυτό κράτησε μέχρι τα 25 μου. Πηγαίναμε μαζί σχολείο και σχεδόν κάθε πρωί ερχόταν στο σπίτι μου για να με ξυπνήσει ώστε να πάμε παρέα στα μαθήματα. Μια χαρά ήταν όλα, την αγάπησα πολύ αυτή την κοπέλα, αλλά τελείωσε. Από τότε που είμαι στην Αθήνα έχω κάνει κάποιες σχέσεις, αλλά καμία δεν κράτησε όσο εκείνη η παιδική. Ισως να φταίει και η δημιουργική φάση που ζω εδώ με τα τραγούδια, δεν ξέρω. Ποιος νοιάζεται όμως πια για όλα αυτά, για το ποιος είναι με ποια και ποιοι θα παντρευτούν; Νομίζεις ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται για όσους βγαίνουν και ανακοινώνουν τη σχέση τους δημόσια ή αν πήγε ο τάδε με την τάδε;



Με την Μελίνα Ασλανίδου στο «Voice»

Κανείς δεν ασχολείται μ’ αυτά, μόνο ο δικός μας μικρόκοσμος. Απ’ όσα μπορώ να αντιλαμβάνομαι από τις εμφανίσεις μου, το κοινό δεν δίνει δεκάρα πια για όλα αυτά. Και καλά κάνει. Θέλει να μάθει πώς θα βγάλει το ψωμί του την επόμενη μέρα, αν θα τα καταφέρει η κυβέρνηση με τις δόσεις, αν η χώρα μας πράγματι κινδυνεύει και όχι αν ο Παπαδόπουλος ή ο κάθε Παπαδόπουλος χώρισε και βρήκε καινούρια σχέση. Αυτό που επιδιώκουμε εμείς οι καλλιτέχνες είναι να κάνουμε τους ανθρώπους λίγο να ξεχαστούν και να νιώσουν χαρά. Ή τουλάχιστον το προσπαθούμε».