Αngelika Dusk: Οι ποπ περιπέτειες της κόρης του Δασκαλόπουλου

Σε ηλικία 4 ετών έβαζε ένα CD, έπαιρνε τον σκύλο της αγκαλιά και τραγουδούσε προσποιούμενη ότι έχει απέναντί της κοινό. Στα 16 της διασκεύαζε γνωστά κομμάτια της εποχής και μαζί με την μπάντα της παρέας της έπαιζαν μουσική σε μπαράκια.

Οταν τελείωσε το σχολείο, έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να σπουδάσει Κλασική Μουσική στο Brown University. Συνέχισε τις σπουδές της στη Μοντέρνα Μουσική στο London Center of Contemporary Music της Αγγλίας. Μεταξύ Αμερικής και Λονδίνου έκανε ένα ευχάριστο διάλειμμα στο τμήμα Μάρκετινγκ της ΕΡΤ, διοργανώνοντας συναυλίες για τα Μουσικά Σύνολά της, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με το Φεστιβάλ Αθηνών στην υποδοχή των καλλιτεχνών.

«Ομολογώ ότι αυτή ήταν μια εκπληκτική εμπειρία», παραδέχεται σήμερα. «Πήγαινα στο αεροδρόμιο για να παραλάβω πολύ σημαντικά πρόσωπα, μεγάλα ονόματα. Θυμάμαι ότι δεν υπήρχαν ούτε ακατάλληλες ώρες, ούτε ωράρια.

Μπορεί να περίμενες κάποιον στις 3 το πρωί. Ετσι γνώρισα τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, έναν εκπληκτικό άνθρωπο, και μου δόθηκε η ευκαιρία να περάσω μαζί του μία ολόκληρη ώρα. Μου έκανε εντύπωση η απλότητά του αλλά και η ευγένεια του χαρακτήρα του όταν έσπευσε να βοηθήσει μια κυρία στο αεροδρόμιο», λέει η Angelika, ένα λεπτεπίλεπτο κορίτσι με κομψή σιλουέτα.

Παρά το γεγονός ότι υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο την ποπ μουσική, δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι ο Στίβι Γουόντερ ήταν ανέκαθεν ο αγαπημένος της τραγουδιστής. Της αρέσουν επίσης η Αλίσια Κις, οι Florence and the Machine, η Αλάνις Μορισέτ και η Ελα Φιτζέραλντ.

Ομολογεί ότι παρακολούθησε τη συναυλία της Lady Gaga στο Ολυμπιακό Στάδιο και όχι μόνο φρόντισε να κλείσει εγκαίρως θέση, αλλά και πέρασε ονειρικά: «Το γεγονός ότι διαθέτει μια εκπληκτική φωνή αποδείχτηκε όταν κάθισε στο πιάνο και τραγούδησε. Ηταν άμεση, ζωντανή και με πολύ ωραία κίνηση, σε βαθμό που έκανε ακόμη και εκείνους που αρχικά την κατέκριναν να μιλήσουν για αυτή της την εμφάνιση με τα καλύτερα λόγια», εξηγεί.

Η Angelika Dusk γράφει ποπ μουσική με αγγλικό στίχο -ένα μουσικό genre το οποίο αποκαλεί «pop with a twist»- και ερμη-νεύει η ίδια τα κομμάτια της. «Οταν τραγουδάς τα κομμάτια που έχεις γράψει ο ίδιος, τα αποδίδεις πολύ καλύτερα. Αυτό συμβαίνει διότι οι νότες είναι συνήθως βιωματικές», τονίζει αιτιολογώντας την προτίμησή της στην ιδιόχειρη σύνθεση των μελωδιών της.

Στο Λονδίνο, άλλωστε, το οποίο αναδεικνύεται σε δεύτερη -καλλιτεχνική- της πατρίδα, έχουν ηχογραφηθεί οι πρώτες της δουλειές οι οποίες κέρδισαν τις καλύτερες εντυπώσεις άμα τη κυκλοφορία τους. Το πρώτο single έχει τίτλο «Love on Your Own Terms» και το μίνι άλμπουμ της «Telling Stories».


Την καλλιτεχνική φλέβα του άλλοτε προέδρου της Vivartia και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Δημήτρη Δασκαλόπουλου (γνωστός συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης), κληρονόμησε η κόρη του Angelika

Το υπόλοιπα κομμάτια βρίσκονται ακόμα στο στούντιο ενώ το CD αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2015.

Οι οικογενειακές επιχειρήσεις και το τετ α τετ με το κοινό

Η Angelika Dusk, κόρη του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, άλλοτε προέδρου της Vivartia και του Συνδέσμου Βιομηχάνων, συν τω χρόνω ακολούθησε τελείως ξεχωριστό δρόμο από αυτόν των επιχειρήσεων: «Μικρή δούλευα στην οικογενειακή μας εταιρεία, τη ΔΕΛΤΑ, περνώντας από διάφορα τμήματα για να μάθω τη δουλειά. Εχω κάνει τα πάντα: από μεταφορές προϊόντων μέχρι μάρκετινγκ. Πολύ γρήγορα, όμως, διαπίστωσα ότι δεν ήταν αυτό που με ενδιέφερε και το οποίο θα με έκανε ευτυχισμένη. Ενιωθα από μικρή την ανάγκη να ασχοληθώ με τη μουσική κι έτσι -αφού δοκίμασα τις δυνάμεις μου και στις επιχειρήσεις μας- ήμουν παραπάνω από σίγουρη ότι θα ακολουθούσα τον δρόμο της μελωδίας. Κάτι που βρήκε σύμφωνους και τους γονείς μου, οι οποίοι μάλιστα έχουν την πεποίθηση ότι καθένας πρέπει εντέλει να κάνει αυτό που τον εκφράζει. Αλλωστε τα πρώτα μουσικά μου ακούσματα συνδέονται με τα CD του πατέρα μου».

Δύο live στην Αθήνα

Τις ημέρες αυτές η Angelika Dusk ετοιμάζεται για δύο live εμφανίσεις: μία στο «Faust», στις 30 Οκτωβρίου, και άλλη μία στο «Bourbon», στις 12 Νοεμβρίου. «Αγχος υπάρχει μόνο λίγα λεπτά πριν αρχίσω το πρόγραμμα. Με το που ξεκινώ, ξεχνώ τα πάντα, καθώς οι νότες με συνεπαίρνουν και με ταξιδεύουν. Είναι όμορφο να βρίσκεσαι στη σκηνή», μας εκμυστηρεύεται. Οσο για τους δικούς της; H μητέρα της κάθεται πάντα στην πρώτη σειρά και την απολαμβάνει, όπως εξάλλου κάποιες φορές οι αδελφές της και ο πατέρας της. Εκείνο που της δίνει πραγματική δύναμη, ωστόσο, είναι το κοινό.