Πίσω από τις πύλες του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Άουσβιτς κρύβεται ένας από τους λιγότερο γνωστούς εφιάλτες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου: ένας οίκος ανοχής για τους κρατούμενους.
Πριν από ακριβώς 76 χρόνια ο αιμοσταγής αρχηγός των SS, Χάινριχ Χίμλερ συνέλαβε ένα σατανικό σχέδιο: διέταξε να ανοίξουν οίκοι ανοχής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όλης της Ευρώπης, έτσι ώστε να τον επισκέπτονται ως μπόνους οι κρατούμενοι που εργάζονταν σκληρότερα.
Το σχέδιο αυτό είχε ως στόχο να αυξήσει την παραγωγικότητα των «ολοένα αυξανόμενων κρατουμένων προσφέροντας στους βασανισμένους και πεινασμένους κρατούμενους αυτό το μπόνους της επίσκεψης στον οίκο ανοχής του κάθεσ στρατοπέδου.
Το πρώτο Lagerbordell, όπως ήταν γνωστά, άνοιξε έναν χρόνο αργότερα, το 1942, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν, στην Αυστρία. Ακολούθησαν αντίστοιχα στο Ράβενσμπρουκ, το Μπούχενβαλντ, το Νταχάου και το Φλόσενμπουργκ. Συνολικά λειτούργησαν δέκα οίκοι ανοχής
Δύο από τα μεγαλύτερα βρίσκονταν στο Άουσβιτς με το κυριότερο που έφερε το όνομα «Puff» να βρίσκεται ακριβώς πίσω από την είσοδο του Block 24, που στην πύλη του βρίσκεται γνωστή πινακίδα της εισόδου που έγραφε «Arbeit Macht Frei» («Η εργασία απελευθερώνει»). Εκτιμάται ότι στο Άουσβιτς σκοτώθηκαν πάνω από 1 εκατ. άνθρωποι μέσω εκτελέσεων, βασανισμών, κρεματορίων και θαλάμων αερίων.
H εφαρμογή του σχεδίου ανατέθηκε στον γιατρό των SS, Ζίγκφριντ Σβέλα. Σε μία σύσκεψη με τους γιατρός των φυλακών εξέθεσε το σχέδιό του για την λειτουργία των οίκων ανοχής, δίνοντας εντολή στο προσωπικό να διαβεβαιώνει ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες κρατούμενοι θα ήταν «καθαροί», οι γυναίκες θα στειρώνονταν, ενώ κατά τη συνουσία η μόνη επιτρεπόμενη στάση θα ήταν η ιεραποστολική. Επίσης, ζήτησε ότι οι επικεφαλής των SS θα παρακολουθούσαν μέσα από τρύπες τη διαδικασία, προκειμένου να σιγουρευτούν ότι οι γυναίκες δεν θα περνούσαν περισσότερα από 15 λεπτά στο δωμάτιο με τον κάθε κρατούμενο.
Οίκος ανοχής μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ
Απαγορεύονταν Ρώσοι και Εβραίοι
Παράλληλα, εφάρμοσε ένα αυστηρό πλαίσιο νόμων, το οποίο προέβλεπε ότι οι Γερμανοί θα επισκέπτονταν μόνο Γερμανίδες και οι Σλάβοι μόνο με Σλάβες. Εβραίοι και Ρώσοι απαγορεύονταν. Ο Σβέλα εκτελέστηκε από μαχητές της αντίστασης πριν θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του, ωστόσο τον Αύγουστο και τον Νοέμβριο του 1943 δύο οίκοι ανοχής λειτούργησαν αντιστοίχως υπό την καθοδήγηση του κτήνους των SS Όσβαλντ Κάντουκ
Οι υπεύθυνοι του φρικτού αυτού προγράμματος υπόσχονταν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και μεγαλύτερες μερίδες φαγητού σε μη Εβραίες κρατούμενες προκειμένου να δηλώσουν συμμετοχή.
Ηλικίας 20-29 ετών οι περισσότερες υποχρεώνονταν να δέχονται κατά μέσο όρο έξι έως οκτώ άνδρες κάθε βράδυ, ενώ «εργάζονταν» και τις Κυριακές τα απογεύματα. Συνολικά 21 κρατούμενες «εργάστηκαν» στους οίκους ανοχής του Άουσβιτς. Ο τελευταίος οίκος ανοχής άνοιξε το 1945, στο τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Τους έβαζαν απολυμαντική κρέμα στα γεννητικά όργανα
Σκελετωμένοι κρατούμενοι που επιλέγονταν να επισκεφθούν τους οίκους ανοχής υποβάλλονταν εξευτελιστικές ιατρικές εξετάσεις, ενώ τους έβαζαν απολυμαντική κρέμα στα γεννητικά τους όργανα. Φώναζαν τα ονόματά των όσων επιλέγονταν δημοσίως και αναγκάζονταν να πηγαίνουν στους οίκους ανεξαρτήτως αν ήταν εξαντλημένοι ή άρρωστοι ή απλά δεν ήθελαν.
Στις ιερόδουλες προσφέρονταν ένας ζεστός χώρος για να διαμένουν και κάθε μία από αυτές είχε το δωμάτιό της διακοσμημένο με όμορφα έπιπλα. Τούς παρεχόταν φαγητό από την κουζίνα των SS, καθώς επίσης ρούχα και εσώρουχα από τις αποθήκες αγαθών που κλέβονταν από ανθρώπους που είχαν εκτελεστεί στους θαλάμους αερίων.
Η Ομάδα Μελέτης του Άουσβιτς ανακάλυψε εφιαλτικές καταθέσεις κρατουμένων από τα αρχεία του μουσείου του στρατοπέδου και που καταγράφουν το πώς αντιμετώπιζαν οι ίδιοι κρατούμενοι τους οίκους ανοχής και τις γυναίκες που «εργάζονταν» εκεί.
Το Block 24 του Άουσβιτς
«Οι οίκοι ανοχής εντάσσονταν στο πρόγραμμα βασανισμού των κρατουμένων από τα SS. Όποιος νομίζει ότι το Block 24 ήταν κάτι σαν δώρο που προσφερόταν στους φυλακισμένους δεν έχει ιδέα τι ήταν το Άουσβιτς. Οικοδομήθηκε για να εξευτελίζονται οι άνθρωποι. Ήταν άλλο ένα παράδειγμα της ωμότητας και του κυνισμού των ναζί, άλλο ένα έγκλημα του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού», είχε καταθέσει ένας πρώην κρατούμενος ονόματι Γιόζεφ Στσάινα.
«Δεν με νοιάζει τι θα κάνω, αρκεί να φάω λίγο ψωμί»
Μια επιζήσασα, η Σοφία Μπατόρ Στέπιεν, ανακάλεσε στη μνήμη της την περίπτωση ενός κοριτσιού που δέχθηκε να εργαστεί στον οίκο ανοχής επειδή λιμοκτονούσε.
«Όταν ανακοίνωσαν ότι αναζητούσαν εθελόντριες για μια πολύ ελαφριά δουλειά, εκείνη προσφέρθηκε. Δεν ήξερε τι θα τη ζητούσαν. Όταν τέλειωσε την εξέταση ο γιατρός τη ρώτησε αν γνώριζε τι θα κάνει. Εκείνη απάντησε αρνητικά, πρόσθεσε μόνον ότι απ’ αυτά που της είχαν πει θα ήταν εύκολη δουλειά και θα της έδιναν πολύ ψωμί», είπε η Στέπιεν.
«Εκείνος της είπε: “η δουλειά αυτή σημαίνει ότι θα έρχεσαι σε επαφή με άνδρες. Θα σου κάνω μια μικρή επέμβαση για να μη μείνεις ποτέ έγκυος. Σκέψου το καλά, έστω κι αν μ’ αυτόν τον τρόπο καταφέρεις να επιβιώσεις στο Άουσβιτς. Είσαι νέα, ίσως θελήσεις να γίνεις μητέρα στο μέλλον και δεν θα είναι πλέον δυνατό». Κι εκείνη του απάντησε ότι δεν τη νοιάζει να γίνει μητέρα. Το μόνο που ήθελε ήταν λίγο ψωμί...», πρόσθεσε.
Ωστόσο, δεν ήταν μόνο οι κρατούμενοι που επισκέπτονταν τους οίκους ανοχής. Αν και στους φρουρούς και τους αξιωματικούς των SS απαγορευόταν να κοιμούνται με γυναίκες που δεν ήταν Γερμανίδες, πολλοί επωφελούνταν της ευκαιρίας, λέει η Ίγκα Μπουνάλσκα.
«Λόγω των ρατσιστικών νόμων που εφάρμοζε το Γ΄Ράιχ απαγορευόταν στους Γερμανούς να χρησιμοποιούν τους οίκους ανοχής», λέει η Ίγκα Μπουνάλσκα της Ομάδας Μελέτης του Άουσβιτς.
«Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι υπήρχαν στρατιώτες που το έκαναν. Γερμανοί στρατιώτες, αλλά και άλλοι που υπηρετούσαν στα SS, Ουκρανοί, Λευκορώσοι κ.α. Φαίνεται ότι οι στρατιώτες χρησιμοποιούσαν συχνά τους οίκους ανοχής, καθώς σε πολλές καταθέσεις βρίσκουμε πληροφορίες για το γεγονός ότι οι γυναίκες που “εργάζονταν” εκεί γνώριζαν όλα τα τελευταία νέα από τα πολεμικά μέτωπα. Φυσικά οι στρατιώτες το έκαναν παράνομα, πιθανώς δωροδοκώντας τον Όσβαλντ Κάντουκ, που ήταν υπεύθυνος για τους οίκους ανοχής.»
