Η νεοναζί που ερωτεύτηκε μια μαύρη

Την ασυνήθιστη ιστορία της, που θυμίζει την πλοκή ταινιών και σειρών όπως το «American History X» και το «Orange is the Νew Βlack», μοιράστηκε πρόσφατα με το BBC η Άντζελα Κινγκ, ένα πρώην μέλος συμμορίας skinhead που διεξήγαγε ρατσιστικές επιθέσεις, η οποία είδε τη ζωή της και την κοσμοθεωρία της να αλλάζουν ριζικά μέσα στη φυλακή.

Ο λόγος; Η γνωριμία της με μια Τζαμαϊκανή γυναίκα που έμελε να γίνει ο πρώτος της μεγάλος έρωτας.

«Συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε ερωτευτεί η μία την άλλη. Σκεφτόμασταν "πώς στο καλό συνέβη αυτό". Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε» είπε η Κινγκ στην συγκλονιστική της συνέντευξη στο BBC, εξηγώντας πώς κατέληξε στη φυλακή πλημμυρισμένη με μίσος για τους μαύρους και τους εβραίους και πώς συνειδητοποίησε ότι όσα πίστευε σε ολόκληρη τη ζωή της ήταν ψέματα.

Η Κινγκ μεγάλωσε στους κόλπους μιας συντηρητικής, αυστηρής οικογένειας που είχε εμμονή με τη θρησκεία. Ως παιδί, έμαθε να συμμερίζεται στις συγκαλυμμένα ρατσιστικές απόψεις των γονιών της αλλά έκρυβε μέσα της ένα μυστικό που την έκανε να ντρέπεται. «Από νωρίς ένιωθα διαφορετική και "ανώμαλη" επειδή αισθανόμουν έλξη για τα άτομα του ίδιου φύλου», εξηγεί η Κινγκ που ήταν αποφασισμένη να μην αποκαλύψει ποτέ τη σεξουαλική της ταυτότητα. «Ήξερα ότι έπρεπε να το καταπιέσω. Η μητέρα μου έλεγε πάντα: Δεν θα σταματήσω ποτέ να σε αγαπώ, εκτός εάν μου φέρεις σπίτι έναν μαύρο ή μια γυναίκα».

Φτάνοντας στην εφηβεία, τα καταπιεσμένα αισθήματα της Άντζελα και η κατήχηση μίσους από τους γονείς της άρχισαν να αποκυσταλλώνονται και να μετατρέπονται σε ασυγκράτητη οργή. Λόγω του βάρους της, υπήρξε θύμα bullying τα πρώτα χρόνια του σχολείου, ωστόσο μεγαλώνοντας μετατράπηκε η ίδια στον νταή που τρομοκρατούσε τους συμμαθητές της.

 Στα 15 της η οργισμένη κοπέλα έγινε μέλος μια παρέας εφήβων που λάτρευαν την πανκ μουσική και φλέρταραν ιδεολογικά με τον νεοναζισμό. 



«Αυτοί οι νεαροί skinhead ήταν γνωστοί με το όνομα "fresh cuts". Μπήκα στη συμμορία τους επειδή αποδέχτηκαν την οργή μου χωρίς να μου κάνουν ερωτήσεις και να με επικρίνουν», εξηγεί η Κινγκ. Η συμμορία δεν είχε εγκληματική δράση αλλά τα μέλη της μοίραζαν ρατσιστικά φυλλάδια σε γειτονιές τη νύχτα και ξεκινούσαν καυγάδες με όποιον δεν συμφωνούσε με την ιδεολογία τους. Η Άντζελα ωστόσο αποζητούσε κάτι πιο ακραίο για νιώσει διέξοδο στον θυμό της. Έτσι σταδιακά έμπλεκε με όλο και πιο επικίνδυνες συμμορίες, οι οποίες δεν έμεναν μόνο στη θεωρία αλλά έκαναν πράξη τις ακραίες θεωρίες τους. 

Η πορεία αυτή προς όλο και πιο ακραίες παρέες την οδήγησε στους κόλπους μιας εγκληματικής συμμορία νεοναζί, που τη φλόμωνε με ψέματα: «Μου έλεγαν ότι οι εβραίοι έφεραν τους μαύρους με τα δουλεμπορικά στην Αμερική για να εξαλείψουν σιγά σιγά τη λευκή φυλή. Μπορεί να ακούγεται γελοίο αλλά όταν είσαι νέος, αμόρφωτος και προσπαθείς να ταιριάξεις κάπου, "ρουφάς" κάθε τη νέα πραγματικότητα που σου πασάρουν σαν σφουγγάρι», εξηγεί η Άντζελα.

Στα 16 της η Κινγκ αποβλήθηκε από το σχολείο της και η ίδια της η μητέρα την έδιωξε από το σπίτι επειδή «αν και συμφωνούσε με τις ιδέες της για τους μαύρους και τους εβραίους δεν μπορούσε να ανεχθεί την παραβατική συμπεριφορά». Για πολλά χρόνια, μέχρι τα 23 της η Κινγκ ζούσε σε αυτοκίνητα και σε σπίτια μελών της συμμορίας, στην οποία άνηκε και ο φίλος της. Συμμετείχε σε ξυλοδαρμούς ατόμων που έβαζαν στο στόχαστρο οι εγκληματίες φίλοι της ενώ γέμισε και το σώμα της με τατουάζ εμπνευσμένα από τους Βίκινγκς και τους Ναζί, μεταξύ των οποίων μια σβάστικα στο μεσαίο δάχτυλο και τη φράση "Sieg Heil" στο εσωτερικό του κάτω χείλους της.



«Ένα βράδυ γυρνούσαμε με το αμάξι μεθυσμένoι και συζητούσαμε τι ωραία που θα ήταν να ξεσπούσε ένας φυλετικός πόλεμος τις ΗΠΑ. Συμφωνήσαμε ότι ήταν ok να κάνουμε κακό σε άτομα που δεν ήταν σαν εμάς και αποφασίσαμε να πάμε να βρούμε ένα μέρος να ληστέψουμε». Τελικά έβαλαν στο στόχαστρο ένα βίντεο-κλαμπ που άνηκε σε εβραίο, δικαιολογώντας αυτή τους την πράξη λέγοντας ότι το μέρος «προωθούσε την πορνογραφία για να διαβρώσει τη λευκή φυλή»

Λίγες εβδομάδες αργότερα, η νεαρή κοπέλα συνελλήφθη για συμμετοχή σε ένοπλη ληστεία και οδηγήθηκε στη φυλακή. Εκεί βρέθηκε για πρώτη φορά να ζει δίπλα σε ανθρώπους διαφορετικών φυλών και, όπως είναι φυσικό, ένιωσε να απειλείται από την πρώτη στιγμή.

«Οι κρατούμενες  ήξεραν γιατί ήμουν εκεί και υπήρχαν πολλά επιθετικά σχόλια και βλέμματα. Το σχέδιό μου ήταν να περνάω σχεδόν όλο το χρόνο μου στο κελί μου, προκειμένου να μη δίνω στόχο», λέει η Άντζελα, η οποία περίμενε ότι θα δεχόταν επίθεση, αν μη τι άλλο εξαιτίας των τατουάζ της.



Αυτό ωστόσο που δεν περίμενε ήταν ότι μια μαύρη γυναίκα θα της έτεινε χείρα φιλίας. «Ήμουν στο χώρο αναψυχής όταν με πλησίασε μια Τζαμαϊκανή και με ρώτησε αν ξέρω να παίζω ένα παιχνίδι στα χαρτιά. Της απάντησα ότι δεν ήξερα και εκείνη μου είπε ότι θα με μάθαινε να παίζω». Ήταν το ξεκίνημα μια παράξενης φιλίας που θα την έκανε να αναθεωρήσει πολλές από τις παλιές θεωρίες της.

Σύντομα, η παρέα εκείνης της γυναίκας, η οποία αποτελούνταν μόνο από Τζαμαϊκανές γυναίκες, όχι μόνο την αποδέχτηκε ως ισότιμο μέλος της αλλά την προστάτεψε από επιθέσεις μέσα στη φυλακή. Μία μάλιστα από τις Τζαμαϊκανές γυναίκες μπήκε στον κόπο να κλέψει και να κρύψει μια εφημερίδα που κυκλοφορούσε στα κελιά και αναφερόταν στη ρατσιστική φύση των εγκλημάτων της Άντζελα Κινγκ, ώστε να μην κινηθούν άλλες κρατούμενες εναντίον της.

«Έκλεψε την εφημερίδα  και την έκρυψε ώστε να μην μπορεί κανείς να τη διαβάσει. Εκείνη, μια μαύρη, το έκανε αυτό για να προστατέψει μια ηλίθια λευκή που βρέθηκε στη φυλακή για ένα έγκλημα μίσους», λέει η Κινγκ, εξηγώντας στη συνέχεια πώς ξαφνικά έχασε την υποστήριξη των νέων της φιλενάδων στη φυλακή για να βρει τελικά... τον έρωτα. 



«Το 1999 με μετέφεραν σε μια κομητειακή φυλακή για να καταθέσω για ένα άλλο μέλος της συμμορίας. Όταν επέστρεψα, έμαθα ότι όλες οι Τζαμαϊκανές φίλες μου είχαν μεταφερθεί σε μια φυλακή στο Ταλαχάσι. Ξαφνικά είχα χάσει όλον τον κύκλο μου που με στήριζε. Ήμουν απαρηγόρητη».

Εκείνη ακριβώς την περίοδο, μια νέα κρατούμενη, επίσης Τζαμαϊκανή, άρχισε να δείχνει την αντιπάθειά της στην Άντζελα με κάθε δυνατό τρόπο. «Ο κόσμος έλεγε ότι ήταν μέλος μια βίαιης συμμορίας και ότι ήταν πολύ τσαμπουκαλού. Μια μέρα, καθώς περνούσα από μπροστά της με ρώτησε "πώς κατάντησες να είσαι έτσι όπως είσαι". Αντί να τσακωθώ, γύρισα και της απάντησα όσο πιο ειλικρινά και ευγενικά μπορούσα».

Οι δύο γυναίκες άρχισαν να συζητούν και στην πορεία ανακάλυψαν ότι, παρότι μεγάλωσαν σε τελείως διαφορετικούς κόσμους, είχαν βιώσει πολλά παρόμοιες εμπειρίες. Σύντομα, από εχθρές έγιναν αχώριστες φίλες. Μετά απο αρκετές εβδομάδες ωστόσο συνειδητοποίησαν ότι ήταν... ερωτευμένες η μία με την άλλη.

Και για τις δύο γυναίκες ήταν η πρώτη τους σοβαρή ομοφυλοφιλική σχέση. «Προσπαθούσαμε να το κρατήσουμε μυστικό, αλλά περνούσαμε όλο μας τον χρόνο μαζί». Όταν η φίλη της εστάλη σε άλλη φυλακή, η Κινγκ αισθάνθηκε να χάνει το εδαφος κάτω από τα πόδια της. «Ηταν μαρτύριο» αναφέρει χαρακτηριστικά, εξηγώντας πώς συνέχισαν τη σχέση τους μέσω αλληλογραφίας. Μερικούς μήνες αργότερα ξανάσμιξαν στη φυλακή στο Ταλαχάσι, ωστόσο η απόσταση τις είχε απομακρύνει αρκετά. Έτσι, μετά από λίγο καιρό χώρισαν, διατηρώντας πάντως μια τρυφερή φιλία.

Όταν η Κινγκ αποφυλακίστηκε το 2001 ήταν αποφασισμένη να αφήσει για πάντα πίσω της το βίαιο και ρατσιστικό παρελθόν της. Αρχικά ήρθε σε επαφή με την γκέι κοινότητα της πόλης της που την  έμαθε να αποδέχεται τον εαυτό της. Στη συνέχεια, αποφάσισε να σπουδάσει κοινωνιολογία και ψυχολογία προκειμένου να κατανοήσει τις διεργασίες που την οδήγησαν σε αυτήν την ακραία συμπεριφορά. 



Το 2004, ήρθε σε επαφή με το τοπικό Κέντρο Μνήμης του Ολοκαυτώματος και ζήτησε να συναντηθεί με μία επιζήσασα, στην οποία αποκάλυψε τα πάντα για το παρελθόν της. «Ήταν πολύ αυστηρή, αλλά όταν τελείωσα με κοίταξε βαθιά στα μάτια και μου είπε "σε συγχωρώ"», θυμάται η Κινγκ, η οποία μετά την αποφυλάκισή της ένωσε τις δυνάμεις της με δεκάδες άλλους πρώην εξτρεμιστές ώστε να βοηθήσει άτομα παγιδευμένα σε ιδεολογίες μίσουν να ξεφύγουν από τον φαύλο κύκλο.



Σήμερα η ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα γράφει σε μπλογκ και εκφωνεί ομιλίες προσπαθώντας να εμπνεύσει και άλλα άτομα να αφήσουν πίσω το παρελθόν τους και να αγαπήσουν τους συνανθρώπους τους. Η ομάδα στην οποία ανήκει, η οποία ονομάζεται Life After Hate έχασε τη χρηματοδότησή της από την Κυβέρνηση Τραμπ πριν από λίγους μήνες, ωστόσο οι δωρεές από όλον τον κόσμο βοηθούν τα μέλη της να συνεχίσουν.

Στο μεταξύ, η ίδια έχει καταφέρει από την αποφυλάκισή της να βελτιώσει τη σχέση της με τους γονείς της, ενώ πρόσφατα άρχισε να συγχωρεί τον εαυτό της για τα παλιά της λάθη. «Έχω υγιείς ενοχές σχετικά με το ποια ήμουν και τον τρόπο που προξενούσα κακό σε ανθρώπους. Αλλά δεν θα κατάφερνα σήμερα να βοηθάω άλλους αν δεν είχα αυτές τις εμπειρίες» καταλήγει η Άντζελα.

Όσο για τα παλιά της τατουάζ, που συμβόλιζαν το μίσος της για τις άλλες φυλές, έχει ήδη να καλύπτει τα ξεθωριασμένα ρατσιστικά σύμβολα με σχέδια ελπίδας και αγάπης, όπως το μήνυμα «Η αγάπη είναι η μόνη λύση» στον καρπό της.