Γερμανία: Ενδοκυβερνητικές διαφωνίες για την κρίση στην Ευρώπη

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ζητά διακυβερνητική προσέγγιση υποστηρίζοντας ότι σε περίπτωση που Κομισιόν και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν μπορούν ή αργούν να δώσουν απαντήσεις, τότε θα πρέπει να λύνονται τα προβλήματα εκτός των θεσμών μεταξύ των κυβερνήσεων. Αλλη άποψη έχει ο ο Σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος εισηγείται την εξέλιξη της Κομισιόν «σε μια πραγματική ευρωπαϊκή κυβέρνηση». Την ίδια ώρα, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ δέχεται τα πυρά του Σόιμπλε ο οποίος του προσάπτει ότι, προσκαλώντας τους ομολόγους του από τα έξι ιδρυτικά κράτη της ΕΕ, έχει προκαλέσει σύγχυση και αισθήματα αποκλεισμού σε διάφορες χώρες (της Πολωνίας και της Βαλτικής). 

Διακυβερνητική προσέγγιση ζητά ο Σόιμπλε 
Αναφερόμενος στο ρόλο της Κομισιόν και στο ερώτημα για επιστροφή τμήματος των αρμοδιοτήτων της στα εθνικά κράτη ο Σόιμπλε τόνισε ότι αυτό δεν βοηθάει.
«Βασική αποστολή είναι τώρα να λύσουμε γρήγορα τα δύσκολα προβλήματα και όχι να αρχίσουμε πολύπλοκες διαδικασίες μεταρρύθμισης των συνθηκών, που χρειάζονται αποφάσεις με ομοφωνία», επεσήμανε και πρόσθεσε ότι «εάν Κομισιόν και Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν μπορούν ή αργούν να δώσουν απαντήσεις, τότε θα πρέπει να λύνονται τα προβλήματα εκτός των θεσμών μεταξύ των κυβερνήσεων». Οπως τόνισε, αυτή η «διακυβερνητική» προσέγγιση αποδείχτηκε στην κρίση του ευρώ ως καλή. Σε αυτό το σημείο ο κ. Σόιμπλε επισημαίνει ότι η απόφαση των Βρετανών έχει να κάνει και με την απογοήτευση τους επειδή δεν τηρούνται πολλοί από τους κανόνες που έχει αποφασίσει η ίδια η ΕΕ. 

Πυρά Σόιμπλε κατά Σοσιαλδημοκρατών 
Προειδοποιώντας εμμέσως πλην σαφώς τους συγκυβερνώντες Σοσιαλδημοκράτες να μην καλλιεργούν λανθασμένες προσδοκίες, ο ισχυρός άνδρας της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απέρριψε τις απαιτήσεις που διατυπώνονται για ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω επιπρόσθετων κρατικών επενδύσεων. Οπως τόνισε σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας «Die Welt» επεσήμανε πως δεν βοηθά το να επαναφέρει κανείς «λανθασμένες ιδέες για ανάπτυξη επί πιστώσει».

Ασκώντας κριτική στον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Σοσιαλδημοκράτη Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ υποστήριξε ότι, προσκαλώντας τους ομολόγους του από τα 6 ιδρυτικά κράτη της ΕΕ προκάλεσε σύγχυση και αισθήματα αποκλεισμού για παράδειγμα στους Πολωνούς και στις χώρες της Βαλτικής. 
Ο Χριστιανοδημοκράτης υπουργός Οικονομικών απάντησε και σε όσους τον επικρίνουν για αδικαιολόγητη εμμονή στο δόγμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της πολιτικής λιτότητας - όπως είναι ο Σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ - επισημαίνοντας ότι «το ζητούμενο δεν είναι οι περικοπές, αλλά η τήρηση των κανόνων που οι ίδιοι αποφασίσαμε για εμάς». Σύμφωνα με τον ίδιο, «οι χώρες που ανταποκρίνονται βρίσκονται σήμερα σε καλύτερη θέση».



Υπέρ ενός ευρωπαϊκού συμφώνου ανάπτυξης τάσσεται ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ 
Υπέρ ενός ευρωπαϊκού συμφώνου ανάπτυξης για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη τάχθηκε την ίδια ώρα ο πρόεδρος των Σοσιαλδημοκρατών και υπουργός Οικονομίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Μιλώντας το βράδυ της Κυριακής στο κρατικό δίκτυο ZDF τόνισε ότι, δεδομένων των 25 εκατομμυρίων ανέργων στην Ευρώπη, το ζητούμενο για τον ίδιο είναι οι επενδύσεις στις υποδομές, την έρευνα και την εκπαίδευση.

Για ευρωπαϊκή κυβέρνηση κάνει λόγο ο Μάρτιν Σουλτς 
Από την πλευρά του, ο Σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς εισηγείται την εξέλιξη της Κομισιόν «σε μια πραγματική ευρωπαϊκή κυβέρνηση».
Σε άρθρο του που δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», ο κ. Σουλτς επισημαίνει ότι αυτή η «ευρωπαϊκή κυβέρνηση» θα πρέπει να υπόκειται στον κοινοβουλευτικό έλεγχο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ενός δεύτερου σώματος, το οποίο θα αποτελείται από εκπροσώπους των κρατών-μελών. «Αυτό θα καταστήσει πιο διαφανή την πολιτική ευθύνη σε ευρωπαϊκό επίπεδο», υπογραμμίζει.
Σύμφωνα με τον Σουλτς, η Ε.Ε δεν θα έπρεπε να ασχολείται με ζητήματα που μπορούν να επιλυθούν σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, αλλά αντιθέτως να επικεντρώσει σε θέματα τα οποία μπορούν να αντιμετωπίσουν τα ευρωπαϊκά κράτη μόνον από κοινού.