Blog Παναθηναϊκού: Ο νόμος του ΟΑΚΑ δεν αμφισβητείται!

Μετά την Ρεάλ ήρθε χτες το βράδυ η ώρα της ΤΣΣΚΑ να υποκλιθεί στον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι που πραγματικά έπεσαν κορμιά στο γήπεδο.

Αυτό είναι και το δεύτερο πράγμα που ο Παναθηναϊκός κάνει σταθερά καλά τη φετινή χρονιά. Καταθέτει ψυχή και καρδιά στο γήπεδο, ακόμα και στις μέρες που αγωνιστικά δεν ήταν αυτός που έπρεπε.

Η ομάδα αυτή έχει μία σκληράδα και βγάζει μία αυταπάρνηση στην ήττα που δεν είναι συνηθισμένη από ομάδες που δεν έχουν δέσιμο χρόνων μεταξύ τους. Και όμως τους τελευταίους μήνες, αυτή η ομάδα βγάζει μία τρομερή ένταση, ένα μεγάλο δέσιμο, που αποτυπώθηκε στην υψωμένη γροθιά του Τσάβι Πασκουάλ στο τέλος του αγώνα, αλλά και στον τρόπο που αντιδρούν οι παίκτες απέναντι στην κερκίδα.

Μπορεί το ελληνικό στοιχείο να μην είναι το ίδιο έντονο με τον Παναθηναϊκό που κατέκτησε τα προηγούμενα ευρωπαϊκά, αλλά αυτό δεν επηρεάζει τους παίκτες να ξεφεύγουν κάποιες φορές από τα όρια του επαγγελματικού, όταν αυτό έχει να κάνει με τον κόσμο. Επίσης όμως δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας και για τον κόσμο, που δεν βρίσκει ταύτιση ανάλογη με αυτή που είχε με την ομάδα επί εποχή Διαμαντίδη. Μπορεί να μην υπάρχει ο ένας παίκτης που θα είναι το ίνδαλμα, η σημαία για τον κόσμο, αλλά αυτή η ομάδα σου βγάζει κάτι μία απίστευτη σκληράδα, αφήνει και την ψυχή της στο γήπεδο και αυτό ο κόσμος πλέον το αναγνωρίζει ξεκάθαρα.

Να εκμεταλλευτεί το σπίτι του

Πλέον μετά την υπερβατική νίκη απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αλλά και την ήττα της Φενέρμπαχτσε στην Μαδρίτη, όλα δείχνουν ότι το «τριφύλλι» θα βρεθεί στα πλέι οφ, που ξεκινάνε λίγο μετά το Πάσχα, έτοιμο να κάνει τη δική του Ανάσταση και να βρεθεί στη Κωνσταντινούπολη.

Τα σενάρια που αφήνουν τον Παναθηναϊκό εκτός τετράδας χρειάζονται μπόλικη δόση μαγικών, καθώς ακόμα και αν οι πράσινοι ηττηθούν στο Τελ Αβίβ από την Μακάμπι, πρέπει και η αδιάφορη Ζαλγκίρις να κάνει διπλό μέσα στην Βιτόρια, απέναντι στην Μπασκόνια, που σαφέστατα έχει κίνητρο αναζητώντας το καλύτερο πλασάρισμα.

Από εκεί και πέρα αυτό που χρειάζεται είναι η ομάδα να μπορέσει να διατηρήσει την καλή εικόνα που έχει στο γήπεδο της. Σε 15 ματς στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός έχει 14-1 και αυτό αν μη τι άλλο είναι η ιδανικότερη υποθήκη για την μάχη της οχτάδας. Όποια ομάδα και να βρεθεί στον δρόμο του Παναθηναϊκού θα πρέπει να κάνει εκείνη την υπέρβαση.

Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο ποια θα είναι η ομάδα που θα αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός στους 8, αλλά οι περισσότερες πιθανότητες είναι να βρει απέναντί του την Μπασκόνια, ενώ αρκετά πιθανό είναι και το σενάριο της Ελληνοτουρκικής μάχης είτε με Φενέρ είτε με Εφές.

Πως νίκησε

Το παιχνίδι απέναντι στην ΤΣΣΚΑ ήταν μία πραγματική μάχη. Ο Παναθηναϊκός για ένα ακόμα ματς κατέθεσε την φετινή του ταυτότητα στο παρκέ, παίζοντας φοβερή άμυνα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και βγάζοντας πάθος και αυταπάρνηση σε όλες τις φάσεις. Τα τελευταία 24 δευτερόλεπτα ήταν η εικόνα της φετινής ομάδας σε όλο της το μεγαλείο.

Η ΤΣΣΚΑ, που είναι και η καλύτερη επίθεση στην διοργάνωση, είχε δύο κατοχές για να πάρει τη νίκη. Τελικά δεν κατάφερε να κάνει ούτε σουτ. Μια πολύ καλή άμυνα στον Ντε Κολό από τον Καλάθη και ένα κλέψιμο του Γκιστ σε απόπειρα πικ εν ρολ του Τεόντοσιτς δεν έδωσαν καν την ευκαιρία στους εν δυνάμει Πρωταθλητές Ευρώπης να διεκδικήσουν τις όποιες πιθανότητες νίκης. Και το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί στο εντός έδρας παιχνίδι με την Μπασκόνια, όταν ο Μπομπουά είδε τον καλάθι να κρύβεται από τα μάτια του.

Αυτό εν τέλει κάνει πολύ καλά ο Παναθηναϊκός φέτος και αν τελικά πάει μακριά, θα το καταφέρει λόγω της άμυνας, της σκληράδας και της έντασης που βγάζει σε ότι και αν κάνει στο παρκέ.

Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ η αντιμετώπιση ήταν πολύ ξεκάθαρη. Η ομάδα δεν θα έχανε από τον Τεόντοσιτς και από τον Ντε Κολό. Η πίεση επάνω τους ήταν αφόρητη από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Πολλές αλλαγές, κάποιες παγίδες, πολύ πίεση σε κάθε κατοχή. Για πρώτη φορά την φετινή σεζόν οι δυο τους είχαν αθροιστικά λιγότερες ασσίστ και περισσότερα λάθη (8 τελικές πάσες – 9 λάθη).

Η ΤΣΣΚΑ ουσιαστικά μόνο στα πρώτα λεπτά εμφάνισε σταθερές λύσεις απέναντι σε αυτή την πίεση, όταν και ο Ντε Κολό πήρε κάποιες μπάλες στο ποστ και νίκησε με ευκολία τον Φελντέιν. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Δομηνικανός πήρε λιγότερο χρόνο στο παρκέ σε σχέση με τον μέσο όρο του. Από εκεί και πέρα οι Καλάθης και Παππάς κατά κύριο λόγο, αλλά και ο Τζέιμς έβγαλαν τη γλώσσα και επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό το μυαλό του Μίλος και του Ντε Κολό.

Ο Ιτούδης αναζητούσε λύσεις για να κυκλοφορήσει καλύτερα την μπάλα, έπαιξε πολύ ώρα με τρεις περιφερειακούς για να λύσει τον γόρδιο δεσμό αλλά και εκεί δεν μπόρεσε να βρει κάποιες σταθερές στο επιθετικό κομμάτι.

Διαβάστε περισσότερα στο www.eurohoops.net