Τι πραγματικά συμβαίνει στο Μαρανέλο;

Η Ferrari ιδρύθηκε από τον Έντσο Φεράρι τo 1929 με σκοπό την υποστήριξη της Alfa Romeo στους αγώνες. Το 1943 η εταιρεία μεταφέρθηκε στο Μαρανέλο όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Από το 1950 η Ferrari συμμετέχει ανελλιπώς στο πρωτάθλημα της F1 είναι η μόνη ομάδα που έχει τέτοια διάρκεια αλλά και τέτοια επιτυχία.

Μέσα σ' αυτά τα 64 χρόνια έχουν συντελεστεί κοσμογονικές αλλαγές σε όλους τους τομείς της ζωής. Δεν είναι όμως απαραίτητο οι αλλαγές ν' ακολουθούν τον ίδιο ρυθμό και στο Μαρανέλο. Παρά τις πάμπολλες επιτυχίες που γνώρισε στο παρελθόν η Ferrari, δεν έγιναν τη στιγμή που έπρεπε όσα απαιτούνταν για τον εκσυγχρονισμό της εταιρείας.
 
Μπορεί το τμήμα αυτοκινήτων παραγωγής να πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο όσον αφορά στις πωλήσεις και το σήμα της Ferrari να είναι το Νο 1 σε απήχηση στον κόσμο  - σίγουρα εγχειρήματα όπως το Ferrari World στο Άμπου Ντάμπι βοηθούν στη διατήρηση του μύθου - τα πράγματα όμως δεν είναι εξίσου καλά εντός των τειχών του Μαρανέλο.

Εκεί κυριαρχούν ακόμη δομές, συνδικαλιστικές νοοτροπίες και αγκυλώσεις που ανήκουν οριστικά στο παρελθόν. Για παράδειγμα το 2008 στη Σιγκαπούρη μέλημα του Ντομενικάλι δεν ήταν να διορθώσει το λάθος με τα κόκκινα φώτα στα πιτ που κόστισε τελικά το πρωτάθλημα στο Μάσα αλλά να μην μάθουν οι δημοσιογράφοι το όνομα του Ουγκατσόνι που πάτησε σε λάθος χρόνο το κουμπί.

Αφήνοντας λίγο κατά μέρος το συναίσθημα που προκαλεί το άκουσμα του ονόματος της Ferrari, εύκολα γίνεται αντιληπτή η ρίζα το προβλήματος. Η Ferrari είναι μια εταιρεία 85 ετών και χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωση - εκσυγχρονισμό. Όπως επίσης και μια φρέσκια προσέγγιση στο αγωνιστικό τμήμα. Σίγουρα όλα αυτά δεν μπορεί να κινηθούν ανεξάρτητα από την εικόνα της FIAT, η Ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία δε βρίσκεται στα καλύτερά της όσον αφορά στα προϊόντα που παράγει ή για να ακριβολογούμε σ' αυτά που δεν παράγει.
Το πρόβλημα εκσυγχρονισμού των υποδομών επιλύθηκε μερικώς τα προηγούμενα χρόνια με την τεράστια επένδυση που έγινε στην αεροσήραγγα αλλά και σε εγκαταστάσεις - υπολογιστές και άλλα. Μένει το θέμα των δομών και εδώ έρχεται η κίνηση του προέδρου της εταιρείας Λούκα ντι Μοντεζέμολο που τοποθέτησε ένα σύγχρονο πετυχημένο μάνατζερ, το Μάρκο Ματιάτσι στη θέση του αγωνιστικού διευθυντή της ομάδας.

Η εν λόγω ενέργεια που πως έγινε λίγο άκομψα μετά την παραίτηση του Ντομενικάλι όταν φάνηκε καθαρά η υστέρηση, είχε ως στόχο όπως συνόψισε ο Μοντεζέμολο: "Ο Μάρκο δεν ξέρει πολλά από F1, ξέρει όμως καλά την εταιρεία μας και τι θέλουμε από την ομάδα. Έχει το ελεύθερο να κάνει αλλαγές, χρειαζόμαστε μια φρέσκια ματιά". Ο Ματιάτσι ακόμη μαθαίνει, πραγματικό δείγμα γραφής της προσέγγισής του θα δούμε στις αρχές του 2015.

Η υστέρηση της φετινής μονάδας ισχύος ήταν ο λόγος που απομακρύνθηκε ο Μαρμορίνι, ο Ιταλός είχε επιστρέψει στη Ferrari το 2009 μετά την αποχώρηση της Τoyota. Η θέση του διευθυντή δεν καλύφθηκε, συντονιστής του τμήματος ανέλαβε ο υφιστάμενος του Μαρμορίνι, Ματία Μπινότο, γέννημα θρέμμα της Ferrari. Επικεφαλής του τεχνικού τμήματος παραμένει ο Τζέιμς Άλισον που συνεπικουρείται από τον επικεφαλής σχεδιασμού και συμπατριώτη μας Νικόλα Τομπάζη με τον οποίο είναι και κουμπάροι.
 
Αξίζει εδώ να τονιστεί πως στη Ferrari υπάρχει και ο Πατ Φράι σε ρόλο συντονιστή του τεχνικού επιτελείου, οι εκτιμήσεις δίνουν και παίρνουν πως ο Βρετανός είναι ο επόμενος στη λίστα των αλλαγών του Ματιάτσι. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν τελικά όλες αυτές οι αλλαγές θα φέρουν την τόσο απαραίτητη αλλαγή νοοτροπίας, τρόπου σκέψης και δουλειάς στο Μαρανέλο ώστε να επιστρέψει η ομάδα σε πρωταγωνιστικό ρόλο.



Προχτές βράδυ μετά την ανακοίνωση της απομάκρυνσης του Μαρμορίνι, ο πρόεδρος της εταιρείας Λούκα ντι Μοντεζέμολο, δείπνησε μαζί  με τα μέλη της ομάδας. Παρόντες ήταν οι δυο οδηγοί Φερνάντο Αλόνσο και Κίμι Ράικονεν καθώς προετοίμαζαν μαζί με τους μηχανικούς τους, την προσέγγιση σε Βέλγιο και Ιταλία. Το εν λόγω δείπνο σίγουρα βοήθησε στην ενδυνάμωση των σχέσεων του προσωπικού και στην ψυχολογία ενόψει και της καλοκαιρινής ανάπαυλας των δυο εβδομάδων.