Μηνάς Τσαμόπουλος

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα γέμισε τον κόσμο απογοήτευση. Οι παίκτες το ήθελαν αλλά αυτό από μόνο του δεν φθάνει. Χρειάζεται και σωστή διαχείριση από τον πάγκο. Ο Φώτης Κατσικάρης φαίνεται ότι είχε το μυαλό του στην  απόρριψή του από την Μπαρτσελόνα   ως προπονητή  αφού οι Καταλανοί τελευταία στιγμή επέλεξαν τον Γιώργο Μπαρτζώκα.  Η ομάδα κατέβηκε σε νοκ αουτ αγώνα με μπλαζέ ύφος στην αρχή, απέναντι σε μία ομάδα της πρώην γιουκοσλαβικής δημοκρατίας, που έχει δική της σχολή.  Δεν ήταν προετοιμασμένη να κτυπήσει το παιχνίδι. Οι Κροάτες τους έπαιξαν έξυπνα τους έδωσαν τα σουτ  αφού είδαν ότι δεν  υπήρχε Έλληνας σουτέρ για να τους απειλήσει.

Οι διεθνείς μας κατάφεραν με προσωπικές ενέργειες να γυρίσουν το παιχνίδι, στο β΄ημίχρονο,   παίζοντας… «street basket»  αλλά δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το προβάδισμα.  Πολύ απλά γιατί  εκεί χρειαζόταν η  καταλυτική παρέμβαση  από τον πάγκο η οποία δεν ήρθε ποτέ.  Έβλεπες έναν Κατσικάρη  θεατή ή τουλάχιστον έτσι έδειχνε,  ο οποίος στο τέλος δήλωσε ότι δεν έχει συμβόλαιο. Και μας τι μας νοιάζει;

Η Εθνική είχε ελλείψεις, αυτό το επισήμαναν όλοι. Όμως  στο παρκέ δεν έδειξε  ότι κατέβηκε με κάποιο πλάνο.

ΥΓ: Το κλάμα του Αγραβάνη  είναι αυτό που μας έμεινε από το παιχνίδι με τους Κροάτες.  Η συναισθηματική φόρτιση του παίκτη  κατέδειξε πόσο ήθελαν την πρόκριση οι παίκτες οι οποίοι όμως δεν βοηθήθηκαν.

ΥΓ2: Η Εθνική μπάσκετ θύμισε την εθνική ποδοσφαίρου. Πρέπει  η Ομοσπονδία να καθίσει κάτω και να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά.    Γιατί τώρα δίνει την αίσθηση ότι πορεύεται με τη λογική «ό,τι κάτσει». Τουλάχιστον δεν έχασαν από τα Νησιά Φερόες….