Σπύρος Γκουτζάνης

Την θέση αυτή συμμερίζονταν σε γενικές γραμμές στελέχη και τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που διαμόρφωσαν την Αριστερή Πλατφόρμα. Υπήρχε δε περιθώριο συνύπαρξης στο πλαίσιο του πολυτασικού ΣΥΡΙΖΑ, όσο η θέση της ηγεσίας ήταν “το ευρώ δεν είναι φετίχ”. Από την στιγμή που η ηγεσία εγκατέλειψε αυτή την θέση και προσχώρησε στο δόγμα “ευρώ πάση θυσία”, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές του 2015, το διαζύγιο ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο. 

Μόλις προχθές ο κ. Λαφαζάνης δήλωσε στην Αυγή της Κυριακής: “η ΕΕ και η Ευρώπη δεν μεταρρυθμίζονται, αλλά ανατρέπονται. Η Ευρώπη θα αλλάξει μόνο αν μία χώρα και στην συνέχεια μία ομάδα χωρών ξεφύγουν από την ευρωζωνική φυλακή και ανατρέψουν τα αγοραία δεσμά της ΕΕ...”. 


Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός έχει περιγράψει, ότι στην πορεία της διαπραγμάτευσης βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν οικονομικό και πολιτικό πόλεμο από την ΕΕ, υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας και ότι στην κορύφωση της στην δραματική Σύνοδο Κορυφής, εκτυλίχθηκε απόπειρα πραξικοπήματος. Είναι βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας στις επαφές του με τους ευρωπαίους “εταίρους” γνώρισε πολύ καλά το ποιόν τους. Και είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας αποφάσισε ότι μία χώρα υπερχρεωμένη, με capital controls, με διαλυμένη την οικονομία της, εξαρτημένη από τις εισαγωγές και εκτεθειμένη σε γεωστρατηγικές απειλές δεν είναι σε θέση να αποχωρήσει από την ΕΕ υπό συνθήκες οικονομικού και πολιτικού πολέμου. 


Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι εμφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον δύο κόμματα σε ένα. Οι δύο πτέρυγες συνυπάρχουν από την δύναμη της αδράνειας και υπό τον φόβο των πολιτικών συνεπειών που θα έχει η διάσπαση μέχρι να προετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα. 

Η παράταση όμως αυτής της κατάστασης και ο εμφύλιος που έχει ξεσπάσει στην βάση και στα μεσαία στρώματα με ανταλλαγές χαρακτηρισμών περί προδοσίας κλπ δεν τιμά κανέναν. Η ηγεσία δεν μπορεί να λέει ότι θα συνεχίσει να κυβερνά και μάλιστα θα εμπεδώσει συνθήκες οικονομικής σταθερότητας και κοινωνικής ασφάλειας με 35-40 βουλευτές να καταψηφίζουν τον πυρήνα των κυβερνητικών αποφάσεων. Η δε Αριστερή Πλατφόρμα είναι αστείο να διατείνεται ότι μπορεί να διατηρηθεί η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και να καταψηφίζει την κυβερνητική πολιτική ενώ αρνείται να αποχωρήσει. 

Οι διαφορές μεταξύ των δύο πτερύγων είναι τόσο μεγάλες που η διαδικασία του εκτάκτου Συνέδριου που εξαγγέλθηκε είναι παρωδία. Ούτε ο πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός της χώρας θα υλοποιήσει την αντιευρωπαική κατεύθυνση εάν υποθέσουμε ότι αυτή επικρατεί στο Συνέδριο, ούτε και η αριστερή πτέρυγα θα εγκαταλείψει το ιδεολογικό και πολιτικό της οπλοστάσιο για να στηρίξει την κυβέρνηση στην πορεία της στην ευρωζωνική φυλακή με τον γερμανό δεσμοφύλακα. Όσο πιο γρήγορα διαμοιράσουν τα ιμάτια του ΣΥΡΙΖΑ και προχωρήσουν σε ένα βελούδινο διαζύγιο τόσο το καλύτερο για όλους. Αντί για ένα συνέδριο είναι καλύτερο να γίνουν δύο. Φυσικά την λύση για την χώρα δεν μπορεί να δώσουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, πλειοψηφικές ή μειοψηφικές αλλά ο λαός. Μετά την διάσπαση η προσφυγή στις κάλπες είναι επιβεβλημένη.