Γ. Χ. Παπαγεωργίου

Ο πρόεδρος του Eurogroup κράτησε όσο το δυνατόν περισσότερες αποστάσεις, αναγνωρίζοντας μεν ότι η Ευρώπη πρέπει να τηρήσει τη δέσμευσή της για πρόσθετα μέτρα που θα καταστήσουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο, λέγοντας όμως ότι μένει “να δούμε αν υπάρχει θέμα βιωσιμότητας του χρέους, σε τι μέγεθος και πότε θα συμβεί, εάν συμβεί”.

Αν υπολογίσουμε ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν λίγες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές, όπου όλα εξωραΐζονται και οι αρμόδιοι έχουν την τάση να βλέπουν όλα τα ποτήρια μισογεμάτα, μπορούμε να φανταστούμε ποια θα είναι η στάση των εταίρων όταν περάσει η προεκλογική περίοδος.

Ήδη η ελληνική πλευρά ξεκινάει “από τα αποδυτήρια” έχοντας κάνει αρκετές υποχωρήσεις, αφού έχει παραιτηθεί από το ενδεχόμενο να ζητήσει “κούρεμα” χρέους όπως ζητεί το ΔΝΤ, με το σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα ήταν τελείως ανέφικτο, δεδομένης της κάθετης αντίδρασης των Γερμανών, αλλά και επειδή ένα τέτοιο αίτημα θα “άναβε φωτιές” στο εσωτερικό πολλών χωρών μελών.

Οι χώρες της ευρωζώνης εμφανίζονται διστακτικές και για ένα πρόσθετο λόγο. Περιμένουν να δουν ποιες εσωτερικές πολιτικές ισοροπίες θα αποτυπωθούν στην Ελλάδα με τις εκλογές. Φοβούνται ότι εάν κατοχυρωθούν από τώρα μέτρα απομείωσης του χρέους, θα έχουν χάσει ένα διαπραγματευτικό ατού σε περίπτωση που αλλάξουν οι κυβερνητικές ισορροπίες στη χώρα μας.

Ο πρόεδρος του Eurogroup έκανε σαφές άλλωστε ότι τα όποια μέτρα θα εξαρτηθούν από το βαθμό συμμόρφωσης της χώρας μας στην εφαρμογή του προγράμματος.

“Φωτογράφησε” επίσης το πλαίσιο της λύσης που θα εφαρμοστεί, κάνοντας ειδική αναφορά στις εξελίξεις στον τραπεζικό κλάδο και τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών stress tests. Εάν τα διαθέσιμα του ΤΧΣ (περίπου 11 δισ. ευρώ) δεν χρειαστούν για να καλύψουν νέες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το χρέος.

Μαζί με αυτά, η κυβέρνηση υπολογίζει ότι η επιμήκυνση των δανείων από τον EFSF και τις κυβερνήσεις των χωρών μελών, καθώς και η μετατροπή του επιτοκίου των τελευταίων σε σταθερό, θα κατεβάσει τις ετήσιες αποπληρωμές για το χρέος σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να καταστεί “βιώσιμο”.

Όλα αυτά, βέβαια, προϋποθέτουν ότι αποδεχθεί το σκεπτικό αυτό το ΔΝΤ το οποίο μέχρι σήμερα δίνει έμφαση στο ύψος του χρέους ως προς το ΑΕΠ και όχι στο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης. Αλλά και σε μια τέτοια περίπτωση, υπάρχουν πολλές αναλύσεις που αμφισβητούν ότι η λύση θα είναι πραγματικά βιώσιμη.

Τίποτα πάντως δεν θα ξεκαθαρίσει πριν από τον επόμενο χειμώνα, όταν θα έχει προκύψει και η τελική εικόνα από τα stress test των τραπεζών.

Και, βέβαια, πολλά θα εξαρτηθούν από την κατεύθυνση που θα έχουν πάρει οι πολιτικές εξελίξεις μέχρι τότε.