Δημήτρης Δανίκας

Ωραία! Ας πούμε ότι έτσι ακριβώς  συμβαίνει. Ας  υποθέσουμε ότι  η τράπουλα είναι  σημαδεμένη. Και  ας υποθέσουμε  ότι κάποια αόρατα  χέρια μετακινούν τα πάντα  σα να είναι  μαριονέτες. Εντάξει;

Καθόλου εντάξει. Θα σας φέρω  ένα απλό παράδειγμα. Η Super  League σαν  την κυβέρνηση. Οι πρόεδροι  των δεκαοκτώ  ομάδων  σα να απαρτίζουν  κυβερνητικό  επιτελείο. Και  σαν  τα δύο  τρίτα  εξ αυτών να  διαμαρτύρονται και να  ωρύονται  ότι το ένα  τρίτο κυβερνάει  αυτό τον τόπο. Το ερώτημα απλό.  Γιατί δεν φεύγουν; Γιατί  δεν οργανώνουν   την δική τους κυβέρνηση; Why? Αφού όλοι μαζί συγκροτούν πανίσχυρη πλειοψηφία. Φύγετε!  Γκρεμίστε τα όλα! Και έτσι αλλάζετε  όλους  τους όρους του παιχνιδιού!

Η απάντηση είναι απλή. Δεν το κάνουν   γιατί  οι περισσότεροι  εξ αυτών  έχουν  χεσμένη  την    φωλιά  τους. Γι αυτό.  Με  αγύριστα  δάνεια. Με τεράστιες οφειλές. Και με μπόλικες  διαπλοκές.  Ετσι και   όλα αυτά  βγουν στο  φως της  δημοσιότητας θα  θρυμματιστεί  η   βιτρίνα. Θα  διαλυθεί  το ποδοσφαιρικό σύμπαν. Και από τις πομπές  θα  πιάνεις την  μύτη σου. Γι αυτό

Για να καταλάβετε  βάλτε κάτω  τα  χρέη των  περισσότερων ομάδων. Και  σκεφτείτε το απλό. Εμείς, τα υποζύγια, πληρώνουμε στο  τέλος τον λογαριασμό. Με απλά  λόγια η πλειονότητα  της  πέτσινης   αφρόκρεμας  των ποδοσφαιρικών ομάδων  είναι ολότελα  χρεοκοπημένες. Και με ακόμα   πιο απλά  λόγια, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο αποδείχτηκε μία από τις  μεγαλύτερες και  τις πιο  δηλητηριασμένες  φούσκες της ελληνικής επιχειρηματικής ελίτ

 Οπως ακριβώς συμβαίνει με την ελληνική κοινωνία.  Φωνάζουμε, μουντζώνουμε, καθυβρίζουμε από τους καναπέδες.  Και  στην συνέχεια με  σκυμμένο το  κεφάλι ακολουθούμε και συμβιαζόμαστε με τις επιταγές της Τρόικας. Ο  λόγος γνωστός. Επειδή  αρκετοί   εξ ημών και υμών έχουμε   χεσμένη  την φωλιά μας. Πως;  Με  αγύριστα δάνεια, με  φοροδιαφυγή, με   μικρή η μεγάλη διαπλοκή και με την  εκλογική πελατεία την  γνωστή

Το αποτέλεσμα ιλαροτραγικό. Στην πράξη «ψηφίζουμε» τον «Ολυμπιακό». Στα λόγια αγανακτισμένοι,  επαναστάτες και αντιμνημονιακοί  αντάρτες.  Ξέρετε πως το λένε αυτό;  Τσάμπα μάγκες!