Βασ. Αναστασόπουλος

Γιατί, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός που επιμένει να ρίχνει «λάδι στη φωτιά», τροφοδοτώντας και ενισχύοντας τη θεωρία των δύο άκρων, την οποία υιοθέτησε και επισήμως, μιλώντας την Παρασκευή στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ; Προς τι η πόλωση του κλίματος, εάν δεν επίκειται να στηθούν πρόωρες κάλπες, τουλάχιστον μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα; Σε αυτό το ερώτημα, τρεις απαντήσεις εκτιμώ ότι μπορούν να δοθούν:

α) Ίσως οι εκλογές να μην είναι τόσο μακριά όσο νομίζουμε...

β) Με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής στη φυλακή, η συντήρηση της θεωρίας των δύο άκρων και η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ στο «κάδρο» της ανομίας, μετατοπίζει την πολιτική ατζέντα σε διχαστικά διλήμματα, την ώρα που η κατάσταση στην οικονομία «μυρίζει μπαρούτι».

ΔΝΤ και ΕΕ ερίζουν για το δημοσιονομικό πρόγραμμα, τα νέα μέτρα βρίσκονται προ των πυλών, ο ενιαίος φόρος ακινήτων έρχεται να επιβαρύνει έτι περαιτέρω τον εξοντωμένο Έλληνα φορολογούμενο, το αλαλούμ με το επίδομα θέρμανσης καλά κρατεί και, από πάνω, ο υπουργός Οικονομικών «εύχεται» να είχε η χώρα Μνημόνιο για άλλα 50 χρόνια!

Ποιος, όμως, να ασχοληθεί με όλα αυτά, όταν η πολιτική συζήτηση αναλώνεται στο κατά πόσον Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;

γ) Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να πέφτει στην παγίδα που του στήνει η ΝΔ. Όπως ίσως υποδηλώνει η κατάθεση ξεχωριστής πρότασης, από την αξιωματική αντιπολίτευση, για την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης κομμάτων (εν προκειμένω, της Χρυσής Αυγής), αλλά και η ρητορική περί επιχειρούμενης «προβοκάτσιας», για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλεί την κυβέρνηση, στην Κουμουνδούρου έχουν «τσιμπήσει» το δόλωμα.

Εάν δε, δεν απεγκλωβιστούν εγκαίρως, τότε η Συγγρού θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τη θεωρία των δύο άκρων επί μακρόν...