Άκης Πετρετζίκης «Θα μου λείψει η Φαίη»

Μπροστά στο counter της Easy Jet, στην πτήση Αθήνα - Λονδίνο για Luton, ένας 22άχρονος προσπαθεί να βρει λύση σε ένα αναπάντεχο πρόβλημα. Σε λίγη ώρα πετά για Λονδίνο και οι δύο βαλίτσες που έχει μαζί του μεταφράζονται σε ένα υπέρβαρο, που κοστολογείται 600 ευρώ. Λίγη ώρα αργότερα βρίσκεται στις τουαλέτες του Ελευθέριος Βενιζέλος και αδειάζει τα ρούχα του στους κάδους σκουπιδιών! «Ήταν το πρώτο ταξίδι που έκανα στο εξωτερικό. Ήθελα να μου βγει οικονομικά. Επειδή τα 600 ευρώ υπέρβαρο ήταν πολλά, κράτησα τα μαγειρικά και λίγα προσωπικά μου αντικείμενα και άδειασα τα υπόλοιπα ρούχα μου στον κάδο, στις τουαλέτες του αεροδρομίου. Ήταν δίπλα μια παρέα από τσιγκανάκια, που πήγαν, τα πήραν και τα φόρεσαν. Τουλάχιστον δεν πήγαν χαμένα» θυμάται ο Άκης το ταξίδι που ήταν η αρχή μιας περιπέτειας, με στόχο να κυνηγήσει το όνειρό του: Να γίνει ο καλύτερος σεφ.
Γιατί, όμως, στην Αγγλία; «Πριν φύγω, δούλευα σε ένα ιρλανδέζικο εστιατόριο, το James Joyce, στο Θησείο. Ήμουν 21 χρόνων και ήμουν ο μόνος Έλληνας στο μαγαζί. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα χαρούμενος στη δουλειά και ήξερα πως κανείς δεν λέει πράγματα πίσω από την πλάτη μου. Τότε ήταν που είπα μέσα μου “πρέπει να φύγω έξω”» εξηγεί ο Άκης.



Το Λονδίνο
Δεν είχε κλείσει καμία δουλειά όταν έφυγε, δεν είχε ούτε ένα γνωστό στην Αγγλία, αλλά είχε πείσμα να τα καταφέρει. «Υπήρχε περίοδος που έκανα τρεις δουλειές. Δούλευα για έναν Έλληνα εφοπλιστή, σε μια εταιρεία private chef που με έστελνε σε events και στο ξενοδοχείο The Goring. Σκέψου πως στα πέντε σχεδόν χρόνια που έμεινα στο Λονδίνο, βράδυ σε κλαμπ δεν βγήκα πάνω από δέκα φορές» λέει ο Άκης στο People.

Και δεν το έβαλε κάτω, αν και στην πρώτη δουλειά στο Λονδίνο πέρασε δύσκολα. Ο σεφ τού φερόταν άσχημα. Όταν απέδειξε την αξία του και του έγινε η πρόταση να γίνει sous chef, την αποδέχτηκε, αλλά σε λίγες μέρες παραιτήθηκε. Όμως, όπως λέει, δεν ήταν θέμα εγωισμού ή εκδίκησης. «Δεν μπορείς να διοικήσεις την κουζίνα σου, αν όλοι έχουν ακούσει το αφεντικό να σε βρίζει. Το ότι άντεξα τόσο καιρό εκεί έδειχνε πόσο αγαπώ τη δουλειά μου. Ή ίσως να φοβόμουν πως, αν σηκωνόμουν να φύγω, μπορεί να αναγκαζόμουν να γυρίσω στην Ελλάδα. Από τότε πάντα πήγαινα πρώτος στη δουλειά, έφευγα τελευταίος και είχα στο μυαλό μου πως δεν θέλω να επιτρέψω σε κανέναν να μου βρει ποτέ ψεγάδι» παραδέχεται ο Άκης.



Λογιστική Μαγειρική
Το πώς βρέθηκε ο Άκης Πετρετζίκης –παιδί επιχειρηματία με εργοστάσιο γυναικείων παπουτσιών στα Κάστρα της Θεσσαλονίκης– να πειραματίζεται με τρόπους μαγειρέματος έχει κι αυτό την ιστορία του. Όποιος είχε δει τον Άκη, με κοστούμι και γραβάτα, να κάνει την πρακτική του, μετά την αποφοίτηση από το ΤΕΙ λογιστικής, στην Εμπορική Τράπεζα, ποτέ δεν θα φανταζόταν πως λίγα χρόνια αργότερα θα εξελισσόταν στον πιο αγαπημένο τηλεοπτικό σεφ.
«Ποτέ δεν θέλησα να γίνω λογιστής. Το έκανα για τους γονείς μου. Αν με είχαν αφήσει να κάνω αυτό που θέλω, 16 χρόνων θα έφευγα να κάνω μαγειρική» λέει. Ήταν ένα μεσημέρι που η ανάγκη να αλλάξει και πάλι τη ροή της ζωής του έγινε επιτακτική. «Είχε έρθει ο κολλητός μου, λίγο πριν κλείσει η τράπεζα, για να με πάρει να φύγουμε. Και ακούω το διευθυντή να ρωτά πόσα δάνεια έκλεισαν οι υπάλληλοι του τμήματος δανείων εκείνη τη μέρα. Έλεγε ο ένας δύο, ο άλλος τρία. Και οι άνθρωποι που είχαν έρθει και είχαν πάρει αυτά τα δάνεια ήταν άνθρωποι του μεροκάματου. Είχαν έρθει με τα ρούχα της δουλειάς, είχαν ήδη πολλά χρέη. Ήμουν μέσα μου σίγουρος πως αυτοί οι άνθρωποι δύσκολα θα μπορούσαν να τα αποπληρώσουν. Τότε συνειδητοποίησα πως δεν θα μπορούσα να κάνω αυτή τη δουλειά. Δεν θα μπορούσα να προσπαθήσω να πείσω έναν άνθρωπο να κάνει κάτι που ίσως δεν είναι για καλό του» εξηγεί.
Η δουλειά που θα του ταίριαζε περισσότερο, όμως, με έναν περίεργο τρόπο προέκυψε... λογιστικά. «Εκείνη την εποχή, είχα φίλους που ταξίδευαν πολύ, είχαν ωραία αυτοκίνητα. Εγώ τότε δεν είχα χρήματα. Θυμάμαι που, ένα βράδυ, είχα ανοίξει ένα μπουκάλι ουίσκι και καθόμουν και έγραφα τι θα μου άρεσε να κάνω. Τελικά υπολόγισα πως με τη μαγειρική θα μπορούσα να καταφέρω όσα ονειρευόμουν. Γράφω εκείνο το βράδυ σε ένα φίλο στο msn “Τελικά αποφάσισα να γίνω sef” (αντί για chef). Και μου απαντά εκείνος “Μάθε πρώτα να το γράφεις και μετά κάν’ το”». Έτσι ο Άκης, επιστρέφοντας μια μέρα από την τράπεζα, ανακοίνωσε στη μαμά του πως θα γίνει σεφ. «Οι γονείς μου πίστεψαν πως ήταν καπρίτσιο και θα περάσει. Δεν το δέχτηκαν θετικά –τότε το να είσαι chef δεν ήταν καν της μόδας–, αλλά δεν χρειάστηκε και να με βοηθήσουν. Όταν ο μπαμπάς σου έχει μια επιχείρηση με παπούτσια, όταν σπουδάζεις λογιστική και σου λένε “ασχολήσου με την οικογενειακή επιχείρηση και μείνε μαζί μας”, αλλά εσύ θέλεις να κάνεις κάτι άλλο, δεν μπορείς να ζητάς και να σου το χορηγήσουν» εξηγεί. Σήμερα είναι περήφανοι για την εξέλιξή του; «Δεν ξέρω. Ήδη από την Αγγλία θα έπρεπε να είναι, είχα καταφέρει πολλά. Πάντως, οι φίλες της μαμάς μου κάνουν τις συνταγές μου» λέει με ικανοποίηση.



Η τηλεόραση
Πριν από τρία χρόνια στο Πρωινό mou, όταν ένας όμορφος 26άχρονος βρέθηκε να προτείνει τις συνταγές του σε γυναίκες έμπειρες στην κουζίνα, το στοίχημα ήταν δύσκολο. Θα κατάφερνε να τις πείσει ή θα έλεγαν «τι να πει τώρα σε μας αυτός ο πιτσιρικάς;». «Θέλει διάρκεια για να κερδίσεις το στοίχημα και ευχαριστώ το Mega που με στήριξε. Πριν από πέντε χρόνια, αν έδινες 15 ευρώ στα υλικά για να φτιάξεις μια συνταγή και δεν σου έβγαινε, έλεγες “έκανα εγώ βλακεία”. Τώρα ο κόσμος είναι πιεσμένος οικονομικά και σε περιμένει στη γωνία. Αν καταστρέψεις τη μόνη πολυτέλεια που του έχει μείνει –να φτιάξει κάτι ωραίο στο σπίτι για να φάει– σε απορρίπτει» λέει.
Μετά τη μετακίνηση της Φαίης Σκορδά και του Γιώργου Λιάγκα στον ΑΝΤ1 ακούγεται πως ο Άκης φέτος θα έχει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στην εκπομπή, πιθανότατα συμπαρουσιαστή. Ισχύει; «Δεν νομίζω πως μπορώ να κάνω παραπάνω πράγματα στην εκπομπή. Το μόνο που μπορώ να κάνω καλά είναι η μαγειρική. Από εκεί και πέρα ούτε λέγειν έχω, ούτε έχω σπουδάσει δημοσιογράφος, ούτε έχω όλα αυτά που χρειάζεται κάποιος για να παρουσιάσει τα άλλα κομμάτια της εκπομπής» λέει ο Άκης με ειλικρίνεια. Με την ίδια ειλικρίνεια παραδέχεται πως η περσινή ομάδα θα του λείψει. «Φέτος ειδικά δεθήκαμε πολύ με τα παιδιά. Σαν ομάδα ήμασταν και φίλοι. Δεν περίμενα ποτέ να πω πως με τον Γιώργο (σ.σ. Λιάγκα) θα ήμουν φίλος, αλλά τώρα είμαι» δηλώνει στο People. «Θα μου λείψει πολύ η Φαίη. Ήταν το έτερόν μου ήμισυ στο μαγειρικό κομμάτι. Θα μου είναι δύσκολο φέτος, αλλά είναι δουλειά. Αν είσαι ηλεκτρολόγος κι έχεις ένα παιδί να σε βοηθάει και το χάσεις, θα δυσκολέψει τη δουλειά σου. Πόσο μάλλον όταν ο ρόλος της Φαίης στη μαγειρική ήταν πολύ πιο ενεργός».

Κι αν με τον Γιώργο και τη Φαίη κάνουν παρέα, αυτός που ο Άκης θεωρεί σαν μεγαλύτερο αδελφό του είναι ο Δημήτρης Ουγγαρέζος. «Στις επαγγελματικές μου κινήσεις, πάντα τη συμβουλή του Δημήτρη θα ζητήσω. Ξέρει να συμβουλεύει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του! Χα, χα! Με έχει σώσει πολλές φορές από λάθος κινήσεις» λέει.

Παράλληλα με το Πρωινό mou είναι πολύ πιθανό να τον δούμε και σε δική του εκπομπή μαγειρικής στο Mega. «Συζητήσαμε για μια νέα εκπομπή και ευελπιστώ να γίνει. Αλλά και να μη γίνει, δεν πειράζει. Όταν πρωτοβγήκα στην τηλεόραση, θα προτιμούσα να έχω δική μου εκπομπή. Τελικά, συνειδητοποίησα πως τίποτα δεν σε βάζει μέσα στο σπίτι όσο η καθημερινή επαφή με τον κόσμο, που είναι και ζωντανή» εξηγεί.

Παραδοσιακός Άκης
Όταν έχεις τον Άκη μπροστά σου, βλέπεις έναν όμορφο νέο άντρα, μοντέρνο, με τα τατουάζ του και το τελευταίο που περιμένεις είναι πως έχει μια πλευρά απόλυτα «παραδοσιακή». «Όταν ήμουν 13-14, πηγαίναμε στα παρκάκια της γειτονιάς και παίζαμε μπάσκετ και μήλα. Τώρα τα παρκάκια είναι άδεια και στενοχωριέμαι. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς άλλαξαν τόσο τα πράγματα. Το να παίζει ένα παιδί σημαίνει να βγει έξω, να δει τους φίλους του. Παιχνίδι δεν είναι το ipad, η τηλεόραση και το Internet. Πρέπει να κοινωνικοποιηθεί. Οι σχέσεις δεν αναπτύσσονται από το facebook. Το λένε οι επιστήμονες, όχι εγώ» λέει ο Άκης και ονειρεύεται τη στιγμή που θα κάνει οικογένεια. «Δεν υπάρχει, νομίζω, άνθρωπος που να μη θέλει να κάνει οικογένεια. Τι ερχόμαστε να κάνουμε στη ζωή; Να φάμε, να πιούμε και να φύγουμε; Ερχόμαστε για να αφήσουμε κάτι πίσω μας. Χωρίς να το έχω ζήσει βέβαια, πιστεύω πως δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να γυρίζεις σπίτι και να σε περιμένει το παιδί σου» εξηγεί. Αρκεί να συμβεί τη σωστή στιγμή και με το σωστό άνθρωπο. «Θεωρώ πολύ άσχημο πράγμα το διαζύγιο. Παλιά ήξερες πως παντρεύεσαι με τον άνθρωπο της ζωής σου, αυτόν που έχεις επιλέξει να γεράσεις μαζί. Αυτά τα πράγματα, τα αμερικάνικα, του καινούργιου στιλ, τύπου έχω την ασφαλιστική δικλείδα “βγες από τη φυλακή”, την κάρτα “διαζύγιο”, λες και παίζεις Monopoly, δεν τα δέχομαι. Γιατί, όταν σκέφτεται ο άνθρωπος την εναλλακτική του διαζυγίου με το που παντρεύεται, είναι σίγουρο πως θα κάνει βλακείες. Αν σου βγει ο άλλος ακατάλληλος, μπεκροπίνει όλη μέρα και δέρνει τα παιδιά, φυσικά και να χωρίσεις. Αλλά καλό είναι να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Παντρεύομαι; Τότε έχω κάποιες υποχρεώσεις. Δεν θα ήθελα ποτέ να μπω στη διαδικασία να πρέπει να πάρω τηλέφωνο την πρώην γυναίκα μου για να της πω “θέλω να δω τα παιδιά μου”. Θα πεθάνω» παραδέχεται ο Άκης.

Ο ίδιος νιώθει έτοιμος να ξεκινήσει οικογένεια. «Θεωρώ πως μετά τα 30, στην εποχή μας, όλοι είμαστε έτοιμοι να γίνουμε γονείς. Απλά τώρα είναι τόσο δύσκολη και με τόσες υποχρεώσεις η ζωή μου, που νομίζω πως, αν κάνω οικογένεια, δεν θα τη χαρώ όπως θέλω. Θέλω να μπορώ να πάω σπίτι και να περνώ χρόνο με τα παιδιά μου. Δεν θέλω να έχω μια βοηθό, που να περνά περισσότερο χρόνο μαζί τους απ’ ό,τι εγώ. Οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολύ, τον περισσότερο χρόνο τον περνούσα με τη γιαγιά και τον παππού μου. Έβλεπα και τους γονείς μου βέβαια, αλλά όχι πάρα πολύ. Δεν θέλω να είμαι έτσι κι εγώ» εξηγεί.

Πριν από λίγο καιρό είχε πει σε συνέντευξη που είχε δώσει πως η κοπέλα του για εκείνον είναι σαν να είναι γυναίκα του. Ακούστηκε πολύ ρομαντικό. Χαμογελά. «Εκνευρίζομαι πολύ όταν ρωτάς κάποιον “έχεις σχέση;” και απαντά “όχι, μωρέ, είμαι με μία και περνάω καλά”. Δεν μπορώ να το ακούω αυτό, τρελαίνομαι. Μπορείς να βγαίνεις με πέντε, που λέει ο λόγος, και να περνάς καλά. Γιατί να έχεις μία; Εγώ σχέσεις έχω κάνει μόνο με κοπέλες που θεωρώ πως μπορεί να είναι οι γυναίκες μου. Δεν θέλω να περάσω ένα, δύο, πέντε χρόνια με κάποια που δεν με ενδιαφέρει. Διαφορετικά, είμαι μια χαρά μόνος μου». 

Διαβάστε περισσότερα με το PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.