Είσαι μόνος ή «αισθάνεσαι μόνος»;

Η μοναξιά είναι μία κοινή εμπειρία που όλοι, λίγο έως πολύ, έχουμε βιώσει σε κάποια στιγμή της ζωής μας, πρόκειται για ένα συγκινητικό ανθρώπινο φαινόμενο. Παρόλα αυτά, η μοναξιά φαίνεται να γεννά μέσα μας ένα συναίσθημα φόβου, που ορισμένοι άνθρωποι διατηρούν σε όλη τους τη ζωή και μάλιστα μπορεί να υπερβαίνει ακόμα και τον φόβο του θανάτου.

Ήδη από την παιδική ηλικία οι πρώτες φοβίες που εμφανίζονται στον άνθρωπο αφορούν το σκοτάδι και τη μοναξιά. Το κοινό σημείο των δύο αυτών φοβιών είναι, όπως παρατηρεί ο Φρόιντ, η αισθητή απουσία του ανθρώπου που φροντίζει το παιδί, δηλαδή της μητέρας.

Τι σημαίνει όμως «είμαι μόνος», πότε είμαστε μόνοι; Είναι εύλογο να διακρίνουμε εδώ ανάμεσα στο «είμαι μόνος» και το «αισθάνομαι μόνος».

Στην πρώτη κατάσταση αποκλείεται η παρουσία άλλων ανθρώπων, ενώ η δεύτερη κατάσταση δηλώνει ένα επίμονο αίσθημα μοναξιάς, που μπορεί να με κατακλύζει ακόμα και όταν περιτριγυρίζομαι από πολλούς άλλους ανθρώπους.

Απομονωμένος είναι ο ηττημένος σε μία μάχη επιβολής και εξουσίας: είναι, δηλαδή, αυτός που δεν μπόρεσε να επιβληθεί στους άλλους και να λυγίσει την επιθυμία τους, προτάσσοντας αποκλειστικά τα δικά του θέλω. Ο μοναχικός από την άλλη, είναι αυτός που επιθυμεί τη μοναχικότητα και προσπαθεί να σαγηνεύσει αναδεικνύοντας την αυτονομία που τον καθιστά αυθεντικό.

Απομονωμένος είναι αυτός που απέτυχε να υποτάξει τους άλλους. Μοναχικός αντίθετα είναι αυτός που δεν παύει να ελκύει τους άλλους χάρη σε μία δύναμη που αντλεί από τον ίδιο του τον εαυτό. Η απομόνωση είναι συνώνυμη της κενότητας και μίας αδυναμίας που οδηγεί στην δυστυχισμένη συνείδηση, ενώ η μοναχικότητα είναι συνώνυμη με την πληρότητα.

Διαβάστε περισσότερα στο www.kontasou.com