Στη δεύτερη θέση παγκοσμίως η δική τους «λιοθάλασσα»

Έχουν το ίδιο όνομα , το ίδιο επώνυμο , και το κυριότερο έχουν το ίδιο όραμα. Και δεν είναι λίγες οι φορές που ο ένας Βασίλης θα απαντήσει για τον άλλον ..Βασίλη.Κάτι σαν δίδυμοι.  

Πριν από λίγες ημέρες είδαν η προσπάθεια που ξεκίνησαν μόλις πριν από τρία χρόνια να κατακτά την δεύτερη θέση στον κόσμο στο πλαίσιο του Παγκόσμιου διαγωνισμού  Ελαιολάδου στη Νέα Υόρκη, NYIOOC 2017.  

Στους πρόποδες του Παρνασσού στους Δελφούς τα δύο ξαδέρφια Βασίλης και Βασίλης Κανάτας ( ο μεγάλος και ο μικρός όπως τους αποκαλούν για να τους ξεχωρίζουν )  ατενίζουν την δική τους “λιοθάλασσα”. Αυτό άλλωστε  είναι το όνομα που έδωσαν στο λάδι τους στην Γαλλική γλώσσα: MER DES OLIVIERS DE DELPHES. 

Δεν είναι τυχαίο ότι επέλεξαν για ετικέτα την ακουαρέλα που είχε φτιάξει πριν από πολλά χρόνια ο γνωστός ζωγράφος Αυγέρης Κανάτας, με τις ελιές να μοιάζουν μια απέραντη θάλασσα. “Πριν από 40- 50 χρόνια οι πατεράδες ασχολούνταν εντατικά με τις ελιές αλλά τις άφησαν στην άκρη για να ασχοληθούν με τον τουρισμό. Η ζωή κάνει κύκλους λένε και εμείς είμαστε εδώ  με σκοπό να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά . Αν θες έχουμε και την ευθύνη απέναντι σε αυτό τον πλούσιο τόπο και στην ιστορία των πατεράδων μας” λένε με νόημα . 

“Από τη πρώτη χρονιά οι κριτικές που είχαμε από τους πελάτες μας ήταν κάτι παραπάνω από θετικές . Ήταν το άρωμα , η γεύση και κυρίως η αίσθηση που αφήνει στον ουρανίσκο. Όλα τα προηγούμενα χρόνια βγάζαμε το λάδι για το σπίτι μας  αλλά όταν αποφασίσαμε  ότι πρέπει αυτό το προϊόν να το κάνουμε “πρεσβευτή” της περιοχής μας  και να του δώσουμε προστιθέμενη αξία  τότε καταλάβαμε τι λάθη κάναμε και πως θα μπορούσαμε να κάνουμε το λάδι μας όχι μόνο ...λάδι για φαγητό  ...αλλά ουσιαστικά “σύμμαχο”  για τον οργανισμό .  Αν όλα τα βλέπεις με το χρώμα του χρήματος τότε οι προσπάθειες  αυτές δεν έχουν καμία τύχη. Θέλει όρεξη, υπομονή,  επιμονή , προσωπική εργασία  σε όλα τα στάδια της παραγωγής  και το κυριότερο ανοιχτά αυτιά.  Και βέβαια δεν περιμέναμε από το Κράτος. Έχουμε συνηθίσει ως Έλληνες να περιμένουμε από κάποιον. Κράτος εμείς είμαστε και έχουμε στα χέρια μας τη δύναμη . Αρκεί να  το πιστέψουμε  και  να ξεβολευτούμε από τον καναπέ. Δυσκολίες πάντα και παντού υπάρχουν . Εμείς βάλαμε το κεφάλι κάτω και να σκεφτείς ότι την Πρωτοχρονιά  βάζαμε  ετικέτες στα μπουκάλια τα οποία θα έπρεπε να ταξιδέψουν για τη Γαλλία . Είναι  οι πρώτες μας εξαγωγές και βλέπουμε . Τώρα δεν έχουμε δικαίωμα να σταματήσουμε να μάθουμε περισσότερα και να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά” συμπληρώνουν με νόημα.   

“Η ελιά καλλιεργείται σήμερα σε περισσότερες από 100 χώρες στον πλανήτη μας όμως όταν μιλάμε για την Ελλάδα όπου οι ελιές υπάρχουν τουλάχιστον από την εποχή του Χαλκού, καταλαβαίνει κανείς ότι οι ιδιαίτερες τοποθεσίες όπου οι Αρχαίοι καλλιεργούσαν το ιερό αυτό δένδρο αποκτούν μια ξεχωριστή σημασία. Γιατί ως γνωστόν οι αρχαίοι Έλληνες δεν έκαναν τίποτε στην τύχη. Κάθε ιερό, κάθε Ναός, κάθε πόλη αλλά και κάθε γεωργική καλλιέργεια ήταν τοποθετημένα στην βέλτιστη θέση από πλευράς κλίματος, υγρασίας, στρατηγικής θέσης, κατεύθυνσης επικρατούντων ανέμων, ηλιοφάνειας, γονιμότητας και άλλων στοιχείων που δεν βάζει ο νους... 

Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που ο κάμπος των Δελφών είναι από τους πρώτους που καλλιεργήθηκε η ελιά που με τα χρόνια έδωσε μια ιδιαίτερη ποικιλία που ονομάστηκε “Αμφίσσης” από την ομώνυμη Αρχαία πόλη της ίδιας περιοχής. Η ελιά Αμφίσσης είναι μεγάλη στρογγυλή με πλούσια γεύση και είναι γνωστή κυρίως ως βρώσιμο είδος. Μέχρι πριν από 30 περίπου έτη θεωρούταν ο βασιλιάς της βρώσιμης ελιάς, θέση που σήμερα κατέχει η ελιά Καλαμών. 

Το λάδι που βγαίνει από την ελιά Αμφίσσης έχει μια ιδιαίτερη και πλούσια γεύση με ισορροπημένο φρουτώδες και πικρό. Το πικάντικο είναι επίσης αρκετό ώστε να προσδίδει στο λάδι μια μοναδική δύναμη αυτοπεποίθησης και αρχοντιάς. Οι γευσιγνώστες μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα την γεύση του ελαιολάδου Αμφίσσης λόγω της ευωδίας που αναδίδει η μοναδική εκλεκτή Γη των Δελφών που χρωματίζει τον ουρανίσκο με αρώματα του δάσους, μήλου αλλά και φρεσκάδα χόρτου. Η έντονη αίσθηση ότι πίνεις φρέσκες ελιές μπορεί να περιγράψει καλύτερα το λάδι τούτο” επισημαίνουν τα δύο ξαδέρφια. 




Το δώρο των Θεών 

Ο ελαιώνας της Άμφισσας, από τους παλαιότερους ελαιώνες της χώρας μας με ιστορία 3000 ετών,καταλαμβάνει μια έκταση 55.000 στρεμμάτων με περίπου 1.200.000 δέντρα. Το  70% είναι ηλικίας άνω των 150 ετών, με κορμούς με βαθιές πτυχώσεις και ανεπτυγμένη κώμη, το ύψος των οποίων σε πολλές περιπτώσεις φθάνει τα 10 μέτρα. 
Μέσα από τον  Ελαιώνα περνάει το αρχαίο μονοπάτι που οδηγεί στο Μαντείο των Δελφών  ενώ  ένα  σημαντικό μέρος του ελαιώνα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του δελφικού τοπίου – τόπος παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. 

Τι είναι αυτό που κάνει τον κάμπο των Δελφών ξεχωριστό; 

1. Η χαμηλή υγρασία στο μεγαλύτερο μέρος του κάμπου (όχι κοντά στην θάλασσα).
2. Η προστασία του από τους Βορινούς ανέμους λόγω των ορεινών όγκων της Γκιώνας (2510μ) και του Παρνασσού (2454 μ) που κρέμονται σαν ενωμένες ασπίδες στο βόρειο άκρο του κάμπου.
3. Το μικροκλίμα κατά τους επικρατούντες βορειάδες που δίνει ελάχιστη έως καθόλου βροχή ενώ οι γύρω περιοχές έχουν τεράστια ύψη βροχής. Στους Δυτικούς ανέμους και τους Νοτιάδες η περιοχή έχει ικανοποιητικά ύψη βροχοπτώσεων.
4. Το ξηρό κλίμα του καλοκαιριού
5. Τα ιδιαιτέρως μεγάλα σε ηλικία δένδρα του.

Σύμφωνα με την μελέτη του καθηγητή του Γεωπονικού Πανεπιστημίου κ. Μπόσκου  οι ελιές Άμφισσας έχουν την χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά από κάθε άλλη Ελληνική ποικιλία. Ως εκ τούτου δίνουν ένα λάδι κατάλληλο για δίαιτες και την ίδια στιγμή πλούσιο σε πολυφαινόλες και αντιγηραντικά συστατικά. 

Τα δύο ξαδέρφια Βασίλης και Βασίλης Κανάτας