6 στρατηγικές επιβίωσης σε ένα γάμο που περνάει κρίση – Τι να κάνετε εάν έχετε αποφασίσει ότι δεν θα φύγετε

Η συζυγική δυσαρέσκεια δεν οδηγεί πάντα σε χωρισμό. Για αρκετούς ανθρώπους, η αποχώρηση από έναν γάμο δεν είναι ρεαλιστική επιλογή λόγω οικονομικών περιορισμών, οικογενειακών και κοινωνικών πιέσεων, πολιτισμικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, ή καθαρά πρακτικών υποχρεώσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο στόχος δεν είναι η «ιδανική» σχέση, αλλά η μείωση της φθοράς και η προστασία της ψυχικής ισορροπίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ψυχοθεραπεύτρια Katherine Cullen, παραθέτει 6 πρακτικές προσεγγίσεις σε άρθρο της στο Psychology Today. Σημειώνεται ότι αφορούν μη κακοποιητικές σχέσεις. Σε περίπτωση βίας, σοβαρής εξάρτησης ή εκμετάλλευσης, προτεραιότητα έχει η ασφάλεια και η άμεση αναζήτηση υποστήριξης.

1. Ρεαλιστική αποδοχή: Διαχωρισμός επιθυμίας και πραγματικότητας

Η πίεση αυξάνεται όταν ο γάμος συγκρίνεται διαρκώς με αυτό που «θα έπρεπε» να είναι. Η ρεαλιστική αποδοχή αναγνωρίζει ότι ο/η σύντροφος και η σχέση πιθανόν δεν θα γίνουν η εκδοχή που είχε κανείς ελπίσει. Δεν είναι έγκριση ούτε παραίτηση αλλά μετατόπιση της ενέργειας από το «να αλλάξει ο άλλος» στο «τι μπορεί να ρυθμιστεί εδώ και τώρα». Συχνά συνοδεύεται από πένθος για προσδοκίες που δεν θα εκπληρωθούν. Πρόκειται για ένα δύσκολο μεν, αλλά απελευθερωτικό δε στάδιο.

Διαβάστε περισσότερα στο ygeiamou.gr