Ο ταραγμένος κύριος Τραμπ: Άλλαξε όροφο η Μελάνια, τον άδειασε ο Μακρόν, τον τρέχει η Πελόζι

Δύσκολα θα έλεγε κάποιος ότι ο Ντόναλντ Τραμπ διάγει την καλύτερη περίοδο της θητείας του ως πρόεδρος των ΗΠΑ και πλανητάρχης. Σε διεθνές επίπεδο, μακριά από το οχυρό του στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ γίνεται στόχος χλεύης από τους ηγέτες χωρών όπως ο Καναδάς, η Γαλλία και η Βρετανία.

Στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, ο Τζάστιν Τριντό, ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Μπόρις Τζόνσον, εν αγνοία τους ότι βιντεοσκοπούνται και ηχογραφούνται, είχαν στήσει πηγαδάκι και γελούσαν πίσω από την πλάτη του Τραμπ. Χωρίς να κρύβουν την εξάντληση της υπομονής τους με τον Αμερικανό μεγιστάνα, αντάλλασσαν σχόλια υποτιμητικά για την πολυλογία και τη γενικότερη sui generis και εντέλει αφόρητη συμπεριφορά του. Ισως μετά τον Ρίτσαρντ Νίξον να μην έχει υπάρξει προηγούμενο διεθνούς απαξίωσης προέδρου των ΗΠΑ όπως αυτό που φαίνεται να συμβαίνει το τρέχον διάστημα. Ο ίδιος ο Τραμπ, όλως παραδόξως, αντιδρά στην περιθωριοποίησή του κάνοντας επίθεση φιλίας στον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σαν να ελπίζει ότι θα πλαγιοκοπήσει την Ευρώπη μέσω ενός τόσο αμφιλεγόμενου και απρόβλεπτου ηγέτη όπως ο Ερντογάν - ή όπως ο ίδιος ο Τραμπ.



Ωστόσο, εντός ΗΠΑ εξελίσσεται εις βάρος του κάτι ακόμη χειρότερο. Πολύ πιο σοβαρό ακόμη και από την περιφρόνηση την οποία εισπράττει από τους ομολόγους του στη Δύση. Πρόκειται για την παραπομπή του στην επιτροπή δικαστικών υποθέσεων της αμερικανικής βουλής, με την κατηγορία της κατάχρησης εξουσίας. Την εκκίνηση της διαδικασίας του impeachment, κάτι σαν κοινοβουλευτική δίκη για τον Ντόναλντ Τραμπ, ανακοίνωσε η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι. Και εν μέσω αυτής της πολυμέτωπης επίθεσης, εκτός από την Πελόζι, την οποία αποστρέφεται βαθιά, ο Τραμπ έχει να αντιμετωπίσει και την καλλονή σύζυγό του Μελάνια. Η οποία, όπως επιβεβαιώνει το βιβλίο «Free, Melania» (η νέα, μη εγκεκριμένη βιογραφία της πρώτης κυρίας των ΗΠΑ), έχει προ πολλού πάψει να κοιμάται με τον πλανητάρχη.

Δύο κρεβάτια χωριστά

Οπως προδίδει το κόμμα ανάμεσα στις δύο λέξεις του τίτλου, στο βιβλίο της η Κέιτ Μπένετ παίζει με τη διαδεδομένη εντύπωση ότι η Μελάνια είναι μια καταπιεσμένη, ατιμασμένη και εν ολίγοις παγιδευμένη γυναίκα: στον Λευκό Οίκο, στον ρόλο της ως πρώτης κυρίας, αλλά και πλέον στον γάμο της. Χωρίς το κόμμα, ο τίτλος «Free Melania» θα ήταν μια προτροπή: «Απελευθερώστε τη Μελάνια». Με την προσθήκη του κόμματος το νόημα αλλάζει. Σκιαγραφεί μια ελεύθερη γυναίκα, ακόμη και στο ασφυκτικό περιβάλλον όπου έχει αναγκαστεί -ή επιλέξει- να ζει η Μελάνια Τραμπ.

Η Κέιτ Μπένετ είναι ρεπόρτερ του CNN, με ειδική αποστολή να καλύπτει την επικαιρότητα που αφορά τη Μελάνια και την οικογένεια του προέδρου. Ως εκ τούτου, βρέθηκε στην προνομιούχα θέση να γνωρίζει από πρώτο χέρι πληροφορίες ή και να παρατηρεί απευθείας οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή της Μελάνια.

Επιβεβαιώνοντας και ταυτόχρονα υποβαθμίζοντας τη σημασία του γεγονότος ότι ο πλανητάρχης δεν κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με τη Μελάνια εντός του Λευκού Οίκου, η Μπένετ γράφει ότι «το ζεύγος Τραμπ περνά μεγάλο μέρος της κοινής ζωής του υπό καθεστώς σωματικής απομάκρυνσης. Σε αυτό εντάσσονται και οι ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες, μια επιλογή που είχαν κάνει από κοινού πολλά χρόνια προτού μετακομίσουν στον Λευκό Οίκο». Η Μπένετ, βέβαια, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στις διαδόσεις ότι η Μελάνια είχε πετάξει έξω από τη συζυγική κλίνη τον Ντόναλντ και τον είχε υποχρεώσει να κοιμάται στο «σπίτι του σκύλου» - δηλαδή σε κάποιο παράμερο διαμέρισμα της προεδρικής κατοικίας. Αυτό υποτίθεται ότι είχε συμβεί κατά την περίοδο των αλλεπάλληλων, σκανδαλωδών αποκαλύψεων για τις απιστίες του Τραμπ. Η ξανθιά πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς και η εκρηκτική μελαχρινή Κάρεν ΜακΝτούγκαλ, πρώην Κουνελάκι του «Playboy», αποκάλυψαν ότι είχαν ερωτικές επαφές με τον Ντόναλντ Τραμπ λίγο καιρό μετά τον τρίτο γάμο του με τη Μελάνια. Συναφώς προς αυτές τις δύο περιπτώσεις, υπήρξε μία ακόμη πιο αισχρή φημολογία. Οτι ο πρόεδρος, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Ρωσία το 2013, είχε γευτεί τις απαγορευμένες για έναν παντρεμένο ηδονές του ομαδικού και φετιχιστικού σεξ.

Υπήρξαν μαρτυρίες ότι ο Τραμπ είχε διοργανώσει όργιο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Μόσχα με τοπικές πόρνες. Στο πρόγραμμα αυτής της ομαδικής συνεύρεσης είχε συμπεριληφθεί και σκηνή ουρολαγνίας.
Η Κέιτ Μπένετ πιστοποιεί ότι οι Τραμπ είναι το πρώτο προεδρικό ζεύγος μετά τους Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και την Τζάκι Κένεντι που κοιμάται χωριστά στον Λευκό Οίκο. Με την εξαίρεση, εννοείται, του Μπιλ και της Χίλαρι Κλίντον την περίοδο του σκανδάλου Μόνικα Λεβίνσκι, τότε που είχε καταδικαστεί από τη σύζυγό του να κοιμάται σε καναπέ. Παρ’ όλα αυτά, η Μπένετ υπογραμμίζει ότι «πολύς θόρυβος έγινε όταν μαθεύτηκε ότι ο Τραμπ τοποθέτησε κλειδαριά στην πόρτα της δικής του κρεβατοκάμαρας. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι αυτός και η σύζυγός του είναι δύο άνθρωποι που τους αρέσει να έχει ο καθένας την ιδιωτική του γαλήνη. Και αυτό δεν πρόκειται να το αλλάξει ούτε το γεγονός ότι ζουν στην πιο διάσημη λευκή γυάλα του κόσμου».





Τότε που υπήρχε σεξ

Το 1999 ο Ντόναλντ Τραμπ είχε κάνει την πρώτη του αποτυχημένη απόπειρα να εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ. Εκείνη την περίοδο, θέλοντας να τονίσει αφενός τον υπερχειλίζοντα ανδρισμό του, αφετέρου το πόσο απελευθερωμένος και αντισυμβατικός είναι, δέχτηκε να φιλοξενηθεί στο «ακατάλληλο δι’ ανηλίκους» ραδιοφωνικό σόου του περιβόητου Χάουαρντ Στερν. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, όπως ανακαλεί η Κέιτ Μπένετ στο βιβλίο της, ο Τραμπ είπε στον Στερν ότι, εάν ήθελε, θα μπορούσε να μιλήσει τηλεφωνικά στην τότε σύντροφο αλλά όχι ακόμη σύζυγό του, τη Μελάνια Κνάους. Ο Στερν δεν έχασε την ευκαιρία. Σε ζωντανή σύνδεση με το υπερπολυτελές διαμέρισμα του Τραμπ στον ιδιόκτητο ουρανοξύστη του στη Νέα Υόρκη, η Μελάνια δεν απέκρυψε τίποτα από τον αδιάκριτο ραδιοφωνικό παραγωγό: «“Τι φοράς τώρα;” ρώτησε ο Στερν. “Οχι και πολλά”, απάντησε η Μελάνια. “Και από σεξ πώς πάτε με τον Ντόναλντ; Το κάνετε καθημερινά;”. “Πιο συχνά και από καθημερινά”, γουργούρισε η Μελάνια».

Διαζύγιο;

Την περίοδο της συνεχούς σκανδαλολογίας μετά το μπαράζ αποκαλύψεων για τις εξωσυζυγικές περιπέτειες του Τραμπ, υπό την ιδιότητά της ως ρεπόρτερ στον Λευκό Οίκο η Κέιτ Μπένετ αναφέρει ότι άκουγε συνεχώς την ίδια ερώτηση: «Οταν τελειώσει η θητεία του στην Προεδρία, η Μελάνια θα ζητήσει διαζύγιο από τον Τραμπ;», με τη συγγραφέα να απαντά ότι, κατά τη δική της άποψη, όλα εκείνα τα ταξίδια και οι δημόσιες εμφανίσεις που ακύρωσε ξαφνικά η Μελάνια, το ότι απέφευγε ακόμη και να μετακινηθεί επιβαίνοντας στην ίδια πομπή αυτοκινήτων με τον πρόεδρο, επί της ουσίας δεν σήμαιναν τίποτα για το μέλλον του γάμου της με τον Τραμπ. «Επεσήμανα το γεγονός ότι η Μελάνια είχε ανατραφεί σε έναν σφιχτά δεμένο οικογενειακό περιβάλλον», γράφει η Μπένετ. «Οι γονείς της εξακολουθούν να είναι μαζί, ενώ η ίδια είναι αφοσιωμένη καθολική. Επομένως, η Μελάνια είναι προϊόν της πατρίδας της και στη συμπεριφορά της προσωποποιείται ιδανικά μια παλιά σλοβένικη παροιμία, που λέει ότι η γυναίκα του σπιτιού ελέγχει τις τρεις γωνίες του. Ο άντρας μόνο τη μία».


Η πρώτη κυρία γυμνή

Τον Ιούνιο του 2016, όταν η προεκλογική εκστρατεία ήταν στην κορύφωσή της, η εφημερίδα «New York Post» έριξε μια βόμβα πυρηνικού μεγέθους: μια σειρά από φωτογραφίες 20ετίας, με την -τότε- μέλλουσα πρώτη κυρία των ΗΠΑ να ποζάρει ολόγυμνη. Ποτέ πριν ένας υποψήφιος πρόεδρος δεν είχε συνδεθεί με κάτι τόσο ανάρμοστο - το ότι η προηγούμενη επαγγελματική ιδιότητα της Μελάνια ήταν μοντέλο δεν είχε καμία σημασία. Κατά γενική ομολογία, η αποκάλυψη των συγκεκριμένων φωτογραφιών ήταν ένα πλήγμα για την υποψηφιότητα του Τραμπ και όλοι περίμεναν την εκτίμηση της ζημιάς που είχε συντελεστεί. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η Κέιτ Μπένετ, η πιο πιθανή εκδοχή για το ποιος ήταν αυτός που έδωσε στην «Post» τα καταχωνιασμένα γυμνά της Μελάνια ενοχοποιεί τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ: «Η θεωρία λέει ότι ο Τραμπ προσπαθούσε να ανατρέψει υπέρ του τις εντυπώσεις από μια κακή εβδομάδα στην προεκλογική του καμπάνια. Και έκανε ό,τι κάνει συνήθως όταν θέλει να στρέψει αλλού το ενδιαφέρον: ρίχνει στα ΜΜΕ κάτι καινούριο και περιμένει να δει αν το κόλπο του θα πετύχει. Αυτή τη φορά, όμως, η ιδέα του να βγάλει στη φόρα την ίδια του τη γυναίκα γυμνή ήταν τόσο χυδαία και οι φωτογραφίες τόσο κακής ποιότητας, ώστε τα media ασχολήθηκαν με αυτές ελάχιστα. Οσο για τη Μελάνια, σύμφωνα με φίλους της, αρνείται να πιστέψει ότι ο σύζυγός της θα της έκανε ποτέ κάτι τέτοιο».

Η αντιζηλία με την Ιβάνκα

Στο βιβλίο της η Μπένετ επιβεβαιώνει τα θρυλούμενα περί κόντρας ανάμεσα στην υπερβολικά φιλόδοξη Ιβάνκα, το πιο αγαπημένο από τα παιδιά του Τραμπ, και την φύσει και θέσει πρώτη κυρία, Μελάνια. Συγκεκριμένα, η Κέιτ Μπένετ αναφέρει ότι με την ανοχή ή και την ευλογία του πατρός της η Ιβάνκα μπήκε με φόρα στον Λευκό Οίκο, διεκδικώντας την παραχώρηση γραφείου, παρόλο που στο οργανόγραμμα της κυβέρνησης Τραμπ δεν προβλέπεται για εκείνη καμία συγκεκριμένη αρμοδιότητα ή τίτλος. Η Μελάνια, η οποία κατά το αρχικό διάστημα αμέσως μετά την εκλογική νίκη του συζύγου της παρέμεινε στη Νέα Υόρκη αντί να τον ακολουθήσει στην Ουάσινγκτον, εκνευρίστηκε με το θράσος της Ιβάνκα. Και αντέδρασε ως όφειλε προκειμένου να ανακόψει την ορμή της μικρής, η οποία περιφερόταν με ύφος πρώτης κυρίας. Η Μελάνια διεμήνυσε, λοιπόν, στον Ντόναλντ ότι η εγκατάσταση της Ιβάνκα είναι ουσιαστικά και τυπικά απαράδεκτη. Αν την ενέκρινε ο Τραμπ, θα ήταν σαν να υποκαθιστούσε τη σύζυγο με την κόρη του, κάτι εντελώς εξευτελιστικό, σόλοικο και εν πάση περιπτώσει αδιανόητο. Ο Τραμπ δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμμορφωθεί και, μολονότι δεν έκοψε τον αέρα της Ιβάνκα, ικανοποίησε την απαίτηση της Μελάνια, έστω και αν του κόστισε ατελείωτη γκρίνια από την εκλεκτή του θυγατέρα. Το σύνθημα «Εμένα δεν με νοιάζει. Εσάς;» που ανέγραφε ένα τζάκετ Zara που φόρεσε η Μελάνια και προκάλεσε σάλο λέγεται ότι ήταν το δικό της μήνυμα για την έλλειψη σεβασμού και τις αυθαιρεσίες της Ιβάνκα εις βάρος της. Εξάλλου είναι συνηθισμένη τακτική της Μελάνια να στέλνει τα δικά της κρυπτογραφημένα σινιάλα μέσω των ενδυματολογικών της επιλογών. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι είναι εγκλωβισμένη στον Λευκό Οίκο - εξ ου και το hashtag #FreeMelania. Ισως δεν είναι άσχετο με αυτή την κόντρα, ένα επεισόδιο που περιγράφει η Μπένετ, απευθείας από τα άδυτα του Λευκού Οίκου. Οταν η Ιβάνκα απαίτησε σεβασμό στο πρόσωπό της, ως «πρώτη κόρη», ο επικεφαλής στρατηγικού σχεδιασμού παρά τω Τραμπ κατά το πρώτο επτάμηνο της προεδρίας, ο Στιβ Μπάνον, της απάντησε: «Τίποτα δεν είσαι, Ιβάνκα. Εδώ μέσα είσαι μια απλή κωλο-υπάλληλος». Η αντίδραση της Μελάνια παραμένει άγνωστη.

Ο άτακτος Ντόναλντ βρίσκει τη δασκάλα του

Σε ό,τι αφορά τις απιστίες του προέδρου, η εκδοχή που παρουσιάζει η Μπένετ για το τι πραγματικά νιώθει η Μελάνια συνοψίζεται στα λόγια που άκουσε από άτομο του πολύ στενού κύκλου της: «Η Μελάνια δεν είναι από εκείνες που θα κλειδαμπαρωνόταν στο χρυσό της υπνοδωμάτιο και θα πλάνταζε στο κλάμα επειδή ο άντρας της, ίσως, την κερατώνει». Η αντίδραση της Μελάνια είναι να κλειδαμπαρώνεται στον εαυτό της. Να προτάσσει έναν αόρατο τοίχο αποστασιοποίησης και ψυχρότητας. Βάσει του χαρακτήρα της αλλά και της σλοβενικής καταγωγής της, η Μελάνια δεν υποκρίνεται, ούτε επιτρέπει στον εαυτό της να εκρήγνυται από θυμό και οργή. Η άποψή της για τα ερωτικά παραστρατήματα του Τραμπ είναι ότι «το να είσαι μαζί με έναν άντρα όπως ο σύζυγός μου προϋποθέτει ότι ξέρεις ποια είσαι. Και πρέπει να έχεις μια δική σου ανεξάρτητη ζωή και να τον στηρίζεις». Παρ’ όλα αυτά, η αποξένωση ανάμεσά τους ήταν εμφανής μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου με πρωταγωνίστρια τη Στόρμι Ντάνιελς. Η Μελάνια έγινε έξω φρενών όχι τόσο με το τι πραγματικά έκανε ο Ντόναλντ με την πορνοστάρ, όσο επειδή τα όποια άπλυτά του εκτέθηκαν σε κοινή θέα. Τα αντίποινα εκ μέρους της ήταν η αποχή από τις εμφανίσεις της στο πλευρό του Τραμπ για πάνω από έναν μήνα το 2018. Η Κέιτ Μπένετ αποφαίνεται ότι η στάση της δείχνει αξιοπρέπεια αλλά και ειλικρίνεια, καθώς αποφεύγει να παραστήσει δημοσίως ότι δεν τρέχει τίποτα. Κατά τη συγγραφέα, η συμπεριφορά της Μελάνια είναι «μοντέρνα. Γιατί είναι η πρώτη πρώτη κυρία στην ιστορία που σιωπηλά δηλώνει ότι “εγώ δεν πρόκειται να υποκριθώ. Ακόμη κι αν είμαι υποχρεωμένη να το κάνω”».

Ο ζάπλουτος και η κούκλα

Η Κέιτ Μπένετ γενικά πασχίζει στο πόνημά της να εφαρμόσει την παλιά, καλή και δοκιμασμένη πρακτική των ίσων αποστάσεων - αλλιώς «μια στο καρφί και μια στο πέταλο». Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επισκόπηση της σχέσης Μελάνια - Ντόναλντ Τραμπ. Η Μπένετ γράφει ότι η Μελάνια είναι πάνω απ’ όλα πραγματίστρια. Και ότι ουδέποτε έτρεφε την ψευδαίσθηση ότι η σχέση με τον σύζυγό της, τουλάχιστον σε κάποιες πτυχές της, ήταν οτιδήποτε πέραν μιας ψυχρής και πεζής συναλλαγής. «Είναι η παμπάλαιη ιστορία του πλούσιου, μεγαλύτερου σε ηλικία άντρα, ο οποίος επιβεβαιώνει τη ζωτικότητα και τον εγωισμό του διά του γάμου με μια νέα και ωραία γυναίκα-μοντέλο. Εκείνος παίρνει την γκόμενα. Εκείνη παίρνει τα λεφτά». Βέβαια, η συγγραφέας σπεύδει να διευκρινίσει ότι ουδέποτε η Μελάνια σκέφτηκε τόσο ποταπά. Και ακολούθως η Μπένετ διαψεύδει τη διάψευσή της αναφέροντας ότι στον πυρήνα της ύπαρξής της η Μελάνια είναι ρεαλίστρια. Μια κοπέλα από μια κομμουνιστική χώρα, η οποία καταλαβαίνει ότι ο υλισμός, παρ’ όλη τη γοητεία του, δεν είναι περιτυλιγμένος με συναίσθημα. Υστερα από αυτή την κάπως αλληλοαναιρούμενη εισαγωγή η Κέιτ Μπένετ προχωρά στην περιγραφή ενός αποκαλυπτικού επεισοδίου: «To 2005, πριν παντρευτεί, η Μελάνια είχε προσκληθεί να δώσει μια ομιλία στο Τμήμα Επιχειρηματικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Μάλλον επειδή κάποιοι θεώρησαν ότι είχε μάθει καλά τις μεθόδους του Τραμπ για το πώς δημιουργείς κάτι κερδοφόρο ή απλώς επειδή δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν την παρουσία του ίδιου του Τραμπ. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της ομιλίας, η Μελάνια ρωτήθηκε από κάποιον, ιδιαίτερα τολμηρό παριστάμενο, το εξής: “Θα ήσουν με τον Τραμπ εάν δεν ήταν πλούσιος;”. Και εκείνη, εντελώς απτόητη, κάρφωσε τον ερωτώντα με το παγερά γαλάζιο βλέμμα της και είπε: “Αν εγώ δεν ήμουν όμορφη, πιστεύεις ότι αυτός θα ήταν μαζί μου;”. Με άλλα λόγια, με τη Μελάνια δεν παίζεις. Εχει απόλυτη συνείδηση του τι κάνει».



Emmanuel Macron: Είναι ο επόμενος ηγέτης της Ευρώπης;


Είναι ο πρώτος ίσως Ευρωπαίος που ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στον Αμερικανό πρόεδρο επισκιάζοντας τη σχεδόν απούσα Ανγκελα Μέρκελ. Τα έχωσε στον Βρετανό πρωθυπουργό για το Brexit και είναι ο μόνος που έτριξε τα δόντια στον Ταγίπ Ερντογάν. Αν τα καταφέρει και στο εσωτερικό της Γαλλίας, τότε ο δρόμος της Ευρώπης είναι γι’ αυτόν ανοιχτός

«Επρεπε να παλέψω σκληρά ώστε να ζήσω τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική μου ζωή, όπως ακριβώς την επιθυμούσα». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Εμανουέλ Μακρόν και αποκτούν νέα βαρύτητα μετά την ηγετική εμφάνιση που πραγματοποίησε στο Λονδίνο, κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου του ΝΑΤΟ.


Είναι ίσως ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που ύψωσε ανάστημα στον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, επισκιάζοντας μια φοβική και σχεδόν απούσα Ανγκελα Μέρκελ. Λέγεται ότι η Γερμανίδα καγκελάριος θορυβήθηκε τόσο από την τολμηρή γλώσσα του Γάλλου προέδρου ώστε του είπε σε δείπνο εργασίας ότι «έχω βαρεθεί να μαζεύω τα σπασμένα από τα πυροτεχνήματά σου». Τα γυαλιά έβαλε, όμως, ο Μακρόν και στον οικοδεσπότη, τον βυθισμένο στο χάος του Brexit Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Φάνηκε να είναι ο μόνος διατεθειμένος να βάλει τέλος στην επιθετικότητα του Ταγίπ Ερντογάν, προειδοποιώντας την Τουρκία ότι δεν μπορεί να περιμένει αλληλεγγύη από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, όταν εισέβαλε στη Συρία και δημιούργησε εκεί τετελεσμένα. Κεφάλι σήκωσε και για τα Ελληνοτουρκικά, τη στιγμή που οι υπόλοιποι ηγέτες της Ατλαντικής Συμμαχίας σφύριζαν αδιάφοροι τηρώντας καιροσκοπικά περίπου ίσες αποστάσεις.

Ισως και γι’ αυτόν τον λόγο ο Γάλλος πρόεδρος βρίσκεται πρώτος και με διαφορά στην καρδιά των Ελλήνων φιγουράροντας στην κορυφή των προτιμήσεων μεταξύ των ξένων ηγετών. Αυτό τουλάχιστον καταδεικνύει εγχώρια έρευνα που διεξήχθη σε χίλια άτομα στις 13 περιφέρειες της χώρας, ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 17 ετών και άνω.






Ο «πρόεδρος Ζουπιτεριέν»

H πανηγυρική εκλογή του Μακρόν στην προεδρία της Γαλλίας το 2017 είχε συνοδευτεί από αποθεωτικά εξώφυλλα. Πολύ χαρακτηριστικό αυτό του βρετανικού περιοδικού «The Economist» που τον έδειχνε να περπατάει πάνω στο νερό σαν άλλος Ιησούς Χριστός.

Σταδιακά, όμως, η εικόνα του παιδιού-θαύματος της γαλλικής πολιτικής άρχισε να θολώνει. Η μετεκλογική πραγματικότητα αποδείχθηκε πεζή και δύσκολη για τον ακραιφνή ευρωπαϊστή που οι Γάλλοι είχαν αρχικά αποκαλέσει «πρόεδρο Ζουπιτεριέν» (Jupiter είναι ο θεός Δίας), θέλοντας έτσι να του προσδώσουν μυθικές διαστάσεις. Δεν πέρασε, όμως, πολύς καιρός από την εκλογή του και η πολιτική φθορά τον έπληξε, και μάλιστα έντονα. Η αρχική διαδεδομένη άποψη ότι «επιτέλους ένας νέος άνθρωπος έχει την ευκαιρία να βάλει σε εφαρμογή καινοτόμες ιδέες και να εκσυγχρονίσει τη Γαλλία» άρχισε να επισκιάζεται. Ούτε βέβαια τον έσωσε η αντισυμβατική προσωπική του ζωή σε έναν λαό που αρέσκεται στις ταραχώδεις πρώτες κυρίες με υπερβολικές δαπάνες, εξωσυζυγικές σχέσεις, προδοσίες και άλλα πολλά αμαρτήματα. Εδώ και καιρό, λοιπόν, ο «πολιτικός άνδρας του 21ου αιώνα» φαινόταν να πνίγεται στην έντονη κοινωνική αναταραχή και στα αλλεπάλληλα βίαια επεισόδια που πυροδότησαν οι μεταρρυθμίσεις του. Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η προώθηση πολιτικών λιτότητας κηλίδωσαν το πολιτικό του προφίλ.

Τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα στο ευρωπαϊκό μέτωπο. Ο Γάλλος πρόεδρος είχε δώσει το στίγμα για την Ευρώπη της επόμενης πενταετίας, αλλά οι προτάσεις του για τη μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών θεσμών παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες από το Βερολίνο. Η απόκλιση Μακρόν - Μέρκελ γίνεται όλο και πιο έντονη το τελευταίο διάστημα. Η Γερμανίδα καγκελάριος κινήθηκε σε διαφορετικό μήκος κύματος από τις ιδέες που είχε καταθέσει ο Γάλλος πρόεδρος για την Ευρώπη, και μάλιστα κατά τρόπο που επιβεβαίωσε το γεγονός ότι το Βερολίνο υποτιμούσε το Παρίσι, θεωρώντας δεδομένο ότι θα ακολουθήσει τελικά το γερμανικό άρμα.




Η νέα πολιτική αφύπνιση

Και όπως φαίνεται, η γερμανική αλαζονεία ήταν αυτή που τον εξώθησε να αλλάξει ρότα. Σε αντίθεση με τους προκατόχους του Νικολά Σαρκοζί και Φρανσουά Ολάντ, ο Μακρόν δείχνει να μη συμβιβάζεται στον ρόλο του δεύτερου βιολιού, του «επιστάτη των Γερμανών». Αυτός φαίνεται να είναι ο λόγος που, παρά τις αντιξοότητες, ο Γάλλος πρόεδρος μοιάζει να βιώνει μια νέα πολιτική αφύπνιση, η οποία κατέστη σαφής στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Τα σημάδια, όμως, προϋπήρχαν. Το περασμένο καλοκαίρι επέβαλε ουσιαστικά ένα διαφορετικό μοντέλο από αυτό που έδειχναν να προτιμούν οι περισσότεροι, μαζί και η Ευρωβουλή. Ακολούθως, το φθινόπωρο έθεσε βέτο στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ε.Ε. με δύο χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία. Πριν από μερικές ημέρες παρουσίασε το γαλλικό σχέδιο για τη μελλοντική διεύρυνση που διαφέρει σημαντικά από το ισχύον πλαίσιο. Η προγραμματισμένη αποχώρηση της Μέρκελ από την Καγκελαρία (βρίσκεται εκεί τα τελευταία 13 χρόνια) και από την προεδρία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (18 χρόνια) σηματοδοτεί την ολοκλήρωση ενός ιστορικού κύκλου σε Γερμανία και Ευρώπη.

Η απόσυρση της κόρης του λουθηρανού πάστορα από την Ανατολική Γερμανία αφήνει εκ των πραγμάτων χώρο για μια νέα ηγετική μορφή στην Ε.Ε. Ο Μακρόν φλερτάρει με την ιδέα και τον βοηθάει το γεγονός ότι η ατμομηχανή της Ευρώπης μπάζει νερά και το γερμανικό οικονομικό θαύμα ξεθωριάζει. Μαζί του ξεθωριάζει και το μοντέλο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για επιβολή σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας στα κράτη-μέλη, το οποίο στραγγάλισε λαούς και οικονομίες. Αντιθέτως, ο Μακρόν επιχειρεί να ξαναδώσει στη Γαλλία το χαμένο κύρος που θυσίασε για τη νομισματική και πολιτική ένωση της Ευρώπης.

«Δεν πιστεύω ότι έχω την τάση να δραματοποιώ τα πράγματα. Προσπαθώ να είμαι διαυγής. Κοιτάξτε, όμως, τι συμβαίνει στον κόσμο. Πράγματα που φάνταζαν αδιανόητα πριν από πέντε χρόνια εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας: το Brexit, μια Ευρώπη που αδυνατεί να προχωρήσει μπροστά και ένας αμερικανικός σύμμαχος που στρέφει την πλάτη του σε κάποια από τα πιο καίρια στρατηγικής σημασίας ζητήματα». Αυτά είχε δηλώσει ο Μακρόν λίγες ημέρες πριν από τις εργασίες της διήμερης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, με την ευκαιρία της 70ής επετείου από την ίδρυση της Συμμαχίας. Δεν ήταν η πρώτη φορά -και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα- που ο Γάλλος πρόεδρος διαμήνυε ότι η Ευρώπη διέρχεται υπαρξιακή κρίση, ότι «βρίσκεται στην άκρη ενός γκρεμού», όπως ήταν τα ακριβή του λόγια. Παρουσίασε, μάλιστα, την πολιτική του ως «μια όαση κοινής λογικής» μεταξύ των «πολιτικών ερήμων» που ταλανίζουν τη Γηραιά Ηπειρο.

Το κενό ηγεσίας στην Ευρώπη

Σε αντίθεση με την Ευρώπη, η οποία δεν γερνάει με χάρη, ο Μακρόν αποχαιρετά τη νιότη του εισερχόμενος στη φάση της φυσικής και πολιτικής του ωρίμανσης με μεγαλύτερη χάρη. Σε λίγες ημέρες κλείνει τα 42 του χρόνια. Είναι υπέρμαχος μιας Ε.Ε. που θα δρα ως μεγάλη γεωπολιτική δύναμη. «Διαφορετικά δεν θα έχουμε πλέον τον έλεγχο του πεπρωμένου μας», έχει δηλώσει. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθεί μια εξωστρέφεια λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια σκηνή στην οποία αναδύονται νέες ισχυρές χώρες. Ο Μακρόν θεωρεί, όπως και πολλοί άλλοι, ότι η Κίνα αναδεικνύεται σε υπερδύναμη. Η Ρωσία -εκτιμά έχοντας προφανώς υπόψη τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή- καταφέρνει όλο και μεγαλύτερες επιτυχίες στις στρατηγικές της πολιτικές. Απομακρύνοντας τη Μόσχα από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, έχει προειδοποιήσει ότι «κάνουμε μέγα λάθος διότι την ωθούμε σε συμμαχία με την Κίνα. Και αυτό βγαίνει τελείως έξω από τα συμφέροντα της Ευρώπης».

Εκτός από ανάχωμα στον Αμερικανό ομόλογό του, ο Γάλλος πρόεδρος επιχειρεί να καταλάβει το κενό ηγεσίας στην Ευρώπη κάνοντας ό,τι περνάει από το χέρι του για να αναγεννήσει τη Γαλλία. Κάτι τέτοιο δεν θεωρείται πολύ ρεαλιστικό, αν δεν αναβαθμίσει την οικονομία της και τη στρατιωτική της δύναμη, παρότι σε αυτό το επίπεδο οι επιδόσεις της είναι σχετικά καλές. Επί Μακρόν, έγιναν σημαντικές αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες της Γαλλίας. Αυτό μετά από χρόνια περικοπών στον προϋπολογισμό του υπουργείου Αμυνας και υπό τη σκιά των πιέσεων του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για αύξηση της ευρωπαϊκής συνεισφοράς στο NATO.

Εκτός αυτού, όμως, ανοίγει μέτωπα ελπίζοντας να κερδίσει χώρο τόσο από τη Γερμανία όσο και από τις ΗΠΑ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ισχυρίζονται ότι αρχίζει να θυμίζει τον Σαρλ ντε Γκολ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχει ανεξάντλητο χρόνο στη διάθεσή του: του μένουν μόλις δύο χρόνια μέχρι να κριθεί ξανά από τον γαλλικό λαό στις εκλογές την άνοιξη του 2022. Μέχρι τότε η Γαλλία ξεκινά μια μεγάλη εκστρατεία για να σηματοδοτήσει το μέλλον της Ευρώπης, χωρίς το Ηνωμένο Βασίλειο και με την καγκελάριο Μέρκελ σε τροχιά εξόδου. Παρ’ όλα αυτά, μόνο ένας αδαής θα παρέβλεπε το γεγονός ότι η γαλλική κοινωνία θυμίζει καζάνι που βράζει. Την περασμένη Πέμπτη περισσότεροι από 800.000 διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της Πόλης του Φωτός ενάντια στις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις για το Συνταξιοδοτικό. Σύμφωνα με την εκτίμηση των συνδικάτων, ο αριθμός των διαδηλωτών ήταν πολύ μεγαλύτερος, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο.