Ιταλία:Aκυβέρνητη χώρα

Οι Ιταλοί δοκιμάζονται ακόμη μια φορά από την παραδοσιακή τους παθογένεια με την πολιτική αστάθεια και την κυβερνητική ανεπάρκεια που επικρατούν εδώ και δεκαετίες.

Οι κοινωνικές διαστρωματώσεις της χώρας μεταβάλλονται συνεχώς δημιουργώντας μια κινούμενη άμμο που ρουφά τις εύθραυστες και συγκυριακές πλειοψηφίες, όπως συνέβη και με την τελευταία κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι που έπεσε τον Ιανουάριο χάνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στη Γερουσία.

Η πολιτική διαφθορά κυριαρχεί και θριαμβεύει ενώ οι Ιταλοί πολιτικοί είναι οι πιο ακριβά αμειβόμενοι στην Ευρώπη, όπως γράφουν στο περίφημο βιβλίο τους «La Casta”, οι Σέρτζιο Ρίτσο και Τζιαναντόνιο Στέλα.

Κυκλοφορούν με αλεξίσφαιρα αυτοκίνητα και σωματοφύλακες, απολαμβάνουν μεγάλων εκπτώσεων στα αεροπορικά εισιτήρια και διαθέτουν προσωπικούς προπονητές για το τένις.

Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς ότι προβλέπεται ένας κουρέας για κάθε 36 γερουσιαστές και ο κάθε κουρέας έχει μισθό περίπου 15.000 ευρώ μηνιαίως.

Οι 630 Ιταλοί βουλευτές δικαιούνται σύνταξη στα 60 τους μετά από θητεία τριάντα μόλις μηνών.

Σ’ αυτές τις εκλογές αναμετριούνται  ο λαϊκιστής δεξιός πρώην πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ο μετριοπαθής πρώην δήμαρχος Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι.

Μαζί τους φασίστες, πρίγκιπες, τηλεφωνήτριες, ήρωες, πετυχημένοι και αποτυχημένοι επιχειρηματίες, μόδιστροι, τσιγγάνοι από τα Βαλκάνια, καλλιτέχνες, κρυφοϋποστηρικτές της Μαφίας, ακόμη κι ένας 96χρονος παππούς, όλοι διεκδικούν ψήφους για να εκπροσωπήσουν τον ιταλικό λαό στο κοινοβούλιο.

Μαζί στο κόμμα του Μπερλουσκόνι ο 74χρονος φασίστας εκδότης Γκιουζέπε Κιαράπικο και η Εβραία Φιάμα Νιρενστάϊν που αρθρογραφεί υπέρ του Ισραήλ, ενώ στις λίστες του κεντροαριστερού Βελτρόνι υπάρχει ο αντεργατικός βιομήχανος του Βορρά, Μάσιμο Καλεάρο.

Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα κυβερνήσει την Ιταλία αλλά το αν η χώρα αυτή μπορεί να κυβερνηθεί.

Η Οικονομία βρίσκεται σε επικίνδυνο σημείο και αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι πριν από δέκα χρόνια η Ιταλία συγκρινόταν με τη Βρετανία σε αγοραστική δυνατότητα των πολιτών, ενώ σήμερα είναι πίσω από την Ισπανία και την Ελλάδα.

Για το κατάντημα αυτό ευθύνονται σαφώς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις Μπερλουσκόνι (2001-2006)

Ο Σίλβιο συμπύκνωσε την πολιτική του έκφραση στο σύνθημα «Σήκω Επάνω Ιταλία» και όταν ρωτήθηκε από μια φτωχή γυναίκα τι θα γίνει με το χαμηλό της εισόδημα, της απάντησε: «παντρέψου έναν πλούσιο όπως ο γιος μου».

Οι εκλογές ήρθαν γρήγορα για τον Βελτρόνι του οποίου το Δημοκρατικό Κόμμα προέκυψε από την απίστευτη ένωση των Κομμουνιστών και των Χριστιανοδημοκρατών.

Δανείστηκε το σύνθημα «Ναι, Μπορούμε», από τον Μπαράκ Ομπάμα και ελπίζει να εμφανιστεί ως ένας σύγχρονος Ευρωπαίος πολιτικός.

Μπερλουσκόνι και Βελτρόνι υποσχέθηκαν μείωση των φόρων και διαφοροποιούνται στο θέμα των μεταναστών και του Ιράν, ενώ ο Βελτρόνι έταξε και πολιτικές μεταρρυθμίσεις (υποστήριξη στους συνταξιούχους, μείωση του αριθμού των βουλευτών κ.ά.).

Το πρόβλημα των εκλογών θα λυθεί σε λίγες ώρες ώστε να δούμε τι θα συμβεί με την αυτοδυναμία του νικητή και ποιες συμμαχίες θα υπάρξουν σε περίπτωση και νέου εκλογικού αδιεξόδου.