Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να έχει έναν δικό της εισαγγελέα αρμόδιο για να διεξαγάγει έρευνες σε βάρος ανθρώπων οι οποίοι διασπαθίζουν χρήματα από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, δήλωσε σήμερα η ευρωπαία επίτροπος Δικαιοσύνης Βίβιαν Ρέντινγκ, η οποία υπολόγισε ότι η ζημία της ΕΕ από απάτες ανέρχεται σε περίπου 500 εκατ. ευρώ το χρόνο.
«Εάν εμείς, η ΕΕ, δεν προστατεύσουμε τον ομοσπονδιακό μας προϋπολογισμό, κανείς δεν θα το κάνει για εμάς», δήλωσε η επίτροπος Δικαιοσύνης. «Όταν το ζήτημα αφορά το δημόσιο χρήμα, κάθε ευρώ μετράει – ακόμη περισσότερο στο σημερινό οικονομικό κλίμα».
Δεν προτίθενται όμως όλες οι χώρες της ΕΕ να συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αυτή, πάντως. Η Βρετανία, η Δανία και η Ιρλανδία έχουν προχωρήσει σε ειδικές διευθετήσεις που περιέχουν ρήτρες που δεν τους επιτρέπουν να παίρνουν μέρος σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στο πεδίο της δικαιοσύνης.
Τα χρήματα για τον προϋπολογισμό της ΕΕ προέρχονται κατά ένα μεγάλο μέρος από τα κράτη μέλη, αλλά μέχρι τώρα, αυτά έχουν επιδείξει «ένα πολύ άνισο επίπεδο προστασίας κι επιβολής του νόμου» όσον αφορά την αντιμετώπιση της απάτης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μόλις το 42,3% των σχετικών υποθέσεων διώκονται επιτυχώς κατά μέσον όρο στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επισήμανε η επιτροπή. Κατά την περίοδο 2006-2011, ο υψηλότερος αριθμός τέτοιων υποθέσεων καταγράφηκε στη Ρουμανία, στη Γερμανία και στην Ιταλία.
Η Επιτροπή θα ήθελε ο νέος αυτός εισαγγελέας –η ύπαρξη του οποίου προβλέπεται από τις συνθήκες της ΕΕ– να αναλάβει καθήκοντα το 2015 και η δράση του να χρηματοδοτείται από υπάρχοντες πόρους.
«Θα γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης των κρατών μελών, η επάρκεια των οποίων σταματά στα εθνικά σύνορα, και τα σώματα της Ένωσης, τα οποία δεν είναι σε θέση να κάνουν έρευνες ποινικού χαρακτήρα», ανέφερε ο επίτροπος αρμόδιος για την Καταπολέμηση της Απάτης Άλγκιρντας Σέμετα.
Η υπηρεσία της ΕΕ σχεδιάζεται να επιβλέπει εισαγγελείς που θα αποστέλλονται στα κράτη μέλη, θα διεξάγουν τις έρευνες και θα προβαίνουν σε νομικές ενέργειες βάσει των νόμων της εκάστοτε χώρας. Κάθε προσφυγή εναντίον των εισαγγελικών ενεργειών θα πρέπει επίσης να γίνεται ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων.
Για να γίνει νόμος, η πρόταση αυτή θα πρέπει πάντως να εγκριθεί ομόφωνα από τα κράτη μέλη και να υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
