Φωτογραφία υπέρβαρης νεαρής κάνει το γύρο του κόσμου

«Προσοχή: η φωτογραφία μπορεί να θεωρηθεί αισχρή, καθώς το θέμα της δεν είναι αδύνατο. […] Αυτό είναι το σώμα μου. Όχι το δικό σου. Αν η μεγάλη μου κοιλιά και τα παχιά μου μπράτσα, οι ραγάδες και οι χοντροί μηροί μου σε προσβάλουν, τότε εντάξει. Δεν πρόκειται όμως να κρύψω το σώμα μου», κάπως έτσι προλογίζει η φοιτήτρια Στέλλα Μπούνσοφτ τη φωτογραφία της που την απεικονίζει μόνο με το μαγιό της, το οποίο αποκαλύπτει το πληθωρικό κορμί της.

Η Στέλλα ανέβασε τη φωτογραφία στο μπλογκ της «The Body Love Blog» από όπου ο φωτογράφος Μπράντον Στάντον την εντόπισε, δημοσιεύοντάς την στη συνέχεια στην ιστοσελίδα του «Humans of New York».Από εκείνη τη στιγμή και μέσα σε μόλις λίγες ώρες πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι έκαναν like στη φωτογραφία, περίπου 100.000 την σχολίασαν κι άλλοι τόσοι την μοιράστηκαν στα προσωπικά τους προφίλ. Στόχος της Στέλλα ήταν να στείλει ένα μήνυμα σε όσα νεαρά κορίτσια αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το σώμα τους όπως εκείνη. Ετσι λοιπόν στο σημείωμά αφιέρωσε την λήψη αυτή σε όσους όλα αυτά τα χρόνια την έβριζαν, την χαρακτήριζαν και της επιτίθεντο επειδή είχε λίγα παραπάνω κιλά…«αυτή η φωτογραφία είναι για τον περίεργο άνδρα που στην εκκλησία μου είχε πει ότι η κοιλιά μου ήταν πολύ μεγάλη όταν ήμουν πέντε. Αυτή η φωτογραφία είναι για τον προπονητή ιππασίας που μου είχε πει ότι είμαι πολύ παχιά όταν ήμουν εννέα ετών.

Αυτή η φωτογραφία είναι για το κορίτσι στην κατασκήνωση που μου είχε πει ότι θα ήμουν ομορφότερη αν έχανα κιλά. Αυτή η φωτογραφία είναι για τους ηλίθιους διαφημιστές οι οποίοι πωλούν κρέμες που καταπολεμούν τις ραγάδες, τις οποίες σχεδόν όλοι οι κανονικοί άνθρωποι έχουν. Αυτή η φωτογραφία είναι για το αγόρι που μου είπε στο πάρτι ότι μοιάζω με φάλαινα. Αυτή η φωτογραφία είναι για την Εμιλυ στο σχολείο που με έβριζε, έφτιαχνε κοροϊδευτικά βίντεο για εμένα, μου έστελνε άσχημα email και με φώναζε “λαρδί”.

Με έκανε να νιώθω ότι δεν άξιζε να ζω. Μόνο γιατί ήμουν πιο παχιά από εκείνη. Ημουν 12 ετών. Πάνω από όλα όμως αυτή η φωτογραφία είναι για εμένα. Για το κορίτσι εκείνο που μισούσε το σώμα της τόσο πολύ, που κατέφυγε σε ακραίες μεθόδους για να το αλλάξει. Που έκλαιγε για ώρες επειδή δε μπορούσε να είναι αδύνατη. Που πληγώθηκε, βασανίστηκε επειδή ήταν αυτή που ήταν. Τα έχω ξεπεράσει πια όλα αυτά. Αυτό είναι το σώμα μου».