Πέρασαν ήδη έξι δεκαετίες από τότε που η Γερμανία έφερε τους λεγόμενους «γκασταρμπάιτερ». Στο μεταξύ, η χώρα υποδοχής έγινε πατρίδα για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Κι ακόμα περισσότερο: έχουν γίνει αναντικατάστατοι, όπως επισημαίνεται σε εκτενές αφιέρωμα της Deutsche Welle για τη μετανάστευση στη Γερμανία.
«Προφανώς θα ήταν ντροπή για τα αθλητικά χρονικά», τονίζει η DW. «Μόλις με έξι Γερμανούς παίκτες θα αντιμετώπιζε η Γερμανία την Ιταλία στην ημιτελικό του EURO, αν δεν συμμετείχαν οι παίκτες με μεταναστευτικό παρελθόν. Ο Σάμι Κεντίρα (Τυνησία), ο Μεσούτ Οζίλ (Τουρκία), ο Τζερόμ Μποατέγκ (Γκάνα), ο Λούκας Ποντόλσκι (Πολωνία) και ο Μάριο Γκόμεζ (Ισπανία) έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό ή στη Γερμανία, από ξένους γονείς. Χάρη στο γερμανικό τους διαβατήριο έχουν το δικαίωμα να παίζουν με την Εθνική».
· 15,7 εκατομμύρια μετανάστες στη Γερμανία
Επτά εκατομμύρια εκατό χιλιάδες άνθρωποι ζουν στη Γερμανία χωρίς γερμανικό διαβατήριο. Επίσης, υπάρχουν άλλοι 8,6 εκατομμύρια Γερμανοί με μεταναστευτικό παρελθόν, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας τον Ιούνιο του 2012. Συνολικά, 15,7 εκατομμύρια πολίτες με μεταναστευτικό υπόβαθρο, δηλαδή το 19% του πληθυσμού της Γερμανίας. Από αυτούς, ενταγμένοι κανονικά στην αγορά εργασίας και την οικονομία είναι 3,4 εκατομμύρια ξένοι.
Τι θα γινόταν, όμως, αν ξαφνικά εγκατέλειπαν τη Γερμανία οι μετανάστες χωρίς γερμανικό διαβατήριο, δηλαδή περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι; Με αυτό το σενάριο, αναδεικνύοντας τη σημασία της μετανάστευσης, ασχολήθηκαν οι δημοσιογράφοι Πιτ φον Μπέμπενμπουργκ και Ματίας Τίμε, στο βιβλίο τους «Η Γερμανία χωρίς ξένους».
«Δε θα υπήρχε τομέας της ζωής που να μην πληγεί από τις συνέπειες», λέει ο Μπέμπενμπουργκ, μιλώντας στη DW, διευκρινίζοντας ότι οι συνέπειες θα ήταν δραματικές, κυρίως στα πυκνοκατοικημένα κέντρα της δυτικής Γερμανίας, όπως για παράδειγμα στη Φραγκφούρτη της Έσσης, που θα έχανε ξαφνικά το ένα τέταρτο των κατοίκων της.
«Η γαστρονομία απασχολεί, με 20%, το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων», λέει ο Μπέμπενμπουργκ. «Αν όλοι αυτοί οι ξένοι εγκατέλειπαν τη Γερμανία, οι Γερμανοί θα έπρεπε να εξασκηθούν στην εγκράτεια. Εδώ και χρόνια, για παράδειγμα, το ντονέρ έχει πάρει τα πρωτεία από το λουκάνικο με κάρυ στα ταχυφαγεία της επικράτειας».
Όπως έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα «Tagesspiegel» του Βερολίνου, κάθε χρόνο καταναλώνονται στη Γερμανία 122.000 τόνοι κρέας για ντονέρ.
· Η διαπολιτισμική συμβολή
Η σημασία των μεταναστών για τη γερμανική κοινωνία δεν περιορίζεται, φυσικά, στα στοιχεία της αγοράς εργασίας και το ντονέρ κεμπάπ. Χάρη στους μετανάστες, το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει γίνει εντελώς νορμάλ για πολλούς Γερμανούς, όπως αποδεικνύουν και οι 1,8 εκατομμύριο γάμοι Γερμανών και ξένων, που κατέγραψε η Στατιστική Υπηρεσία μόνο το 2010. Και ο αριθμός των μικτών γάμων αυξάνεται συνεχώς.
· Κουλτούρα εγκάρδιας υποδοχής
«Η ιστορία της μετανάστευσης στη Γερμανία είναι μόνο μια ιστορία λαμπρών επιτυχιών;», αναρωτιούνται οι συντάκτες της DW.
«Δεν το βλέπουν όλοι έτσι. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπίλεφελντ έδειξε ότι το 47% των Γερμανών είναι επιφυλακτικοί απέναντι στους μετανάστες», τονίζεται στο αφιέρωμα. «Με το βιβλίο τους «Η Γερμανία χωρίς ξένους», ο Μπέμπενμπουργκ και ο Τίμε θέλησαν να καταρρίψουν τις προκαταλήψεις με στοιχεία».
«Βρισκόμαστε σήμερα σε ένα σημείο καμπής, στο οποίο υπάρχουν ακόμα εντάσεις και διενέξεις, αλλά πιστεύω ότι σύντομα θα είναι κάτι το αυτονόητο να έχει κανείς μεταναστευτικό υπόβαθρο», υποστηρίζει ο Μπέμπενμπουργκ.
«Στη Γερμανία υπάρχει ήδη μια κουλτούρα εγκάρδιας υποδοχής των ξένων. Μια κουλτούρα, όπως αυτή που είναι σήμερα αυτονόητη στην πολυπολιτισμική Εθνική Ποδοσφαίρου. Και που ας ελπίσουμε θα της διασφαλίσει σύντομα τον επόμενο διεθνή τίτλο».
