Έγιναν γνωστές πριν λίγα χρόνια, όταν σε ηλικία έντεκα ετών έφτιαξαν το γκρουπ «Prussian Blue», όνομα εμπνευσμένο από το υδροκυάνιο που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί στο Αουσβιτς για να εξοντώνουν κρατούμενους. Μέσω των στίχων τους υμνούσαν τον Χίτλερ και τον ναζισμό, ενώ εκφράζονταν κατά των μεταναστών τους οποίους θεωρούσαν κατώτερα όντα.
Σήμερα, οι δίδυμες Αμερικανίδες Λυνξ και Λαμπ Γκάεντε, ισχυρίζονται ότι η μαριχουάνα τους άλλαξε τη ζωή και τον τρόπο που βλέπουν, πια, τα πράγματα.
Όταν λοιπόν η 20χρονη, πλέον, Λυνξ εισήχθη στο νοσοκομείο για να της αφαιρεθεί όγκος από τον ώμο, ενώ ήταν μαθήτρια της πρώτης γυμνασίου, οι γιατροί της έγραψαν μορφίνη, ένα ακόμα ισχυρό παυσίπονο και της πρότειναν τη χρήση μαριχουάνας για να ηρεμεί από τους πόνους και τη ναυτία. Λίγο καιρό αργότερα και η αδερφή της Λαμπ, που υποφέρει από σκολίωση και χρόνιους πόνους στην πλάτη, άρχισε κι εκείνη να καπνίζει μαριχουάνα.
«Πρέπει να ομολογήσω ότι η μαριχουάνα μου έσωσε τη ζωή», δηλώνει τώρα η Λυνξ στην Daily Mail και συνεχίζει υποστηρίζοντας πως, «το πιθανότερο είναι να είχα πεθάνει αν δεν την είχα».
Την ίδια στιγμή η Λυνξ δίνει και άλλη μία διάσταση στην αποθεραπεία της, λέγοντας ότι, «νομίζω πως όλο αυτό σημαίνει ότι είμαστε ταγμένες να κάνουμε κάτι παραπάνω, ότι είμαστε θεραπεύτριες. Θέλουμε μόνο να εκπέμπουμε αγάπη και θετική ενέργεια».
Πέρα από την αγάπη που θέλουν να προσφέρουν απλόχερα, η χρήση χασίς τις έκανε να ανακαλύψουν ακόμα μία καλλιτεχνική πλευρά τους, με αποτέλεσμα, στο τραγούδι να προστεθεί και η ζωγραφική.
Παράλληλα, άφησαν πίσω τους την αγάπη για τον ναζισμό που τους μετέδωσε η εθνικίστρια μητέρα τους αλλά και ο παππούς τους, και οι δύο λάτρεις του Χίτλερ. Μάλιστα, ο παππούς τους δε φοβόταν να το δείξει φορώντας ζώνες με αγκράφες που έφεραν το σύμβολο της σβάστικας.
Οι δύο αδελφές δηλώνουν ενθουσιασμένες που στον πλανήτη «συνυπάρχουν τόσες πολλές κουλτούρες. Είμαστε υπερήφανες για την ανθρωπότητα».
Μετά την «μετάλλαξή» τους, οι δύο αδελφές αποκηρύσσουν δηλώσεις που έκαναν στο παρελθόν, όπως οι παρακάτω: «ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν ένας μεγάλος άντρας που προσπαθούσε να σώσει την φυλή του στην ίδια του τη χώρα», «πολλά που έχουν ακουστεί για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι υπερβολικά. Δεν πιστεύουμε ότι εκτελέστηκαν 6.000.000 Εβραίοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δεν υπήρχαν συνολικά τόσοι, εν ζωή Εβραίοι, τότε» και «ξέρουμε ότι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης υπήρχαν πισίνες και γήπεδα του τένις. Δεν φέρεσαι έτσι σε κάποιον που ετοιμάζεσαι να σκοτώσεις».
