Μόσχα, Αγκυρα και Ισλαμικό Κράτος: Τo τρίγωνο του διαβόλου και το μακελειό στο Crocus City της Μόσχας

Το γκρίζο ξημέρωμα της περασμένης Κυριακής 24 Μαρτίου, απ’ άκρη σε άκρη η αχανής Ρωσία ξύπνησε συγκλονισμένη, βυθισμένη σε βαρύ πένθος. Στον απόηχο της βάναυσης σφαγής της προηγούμενης Παρασκευής, στην αίθουσα συναυλιών Crocus City της Μόσχας, η χώρα θρηνούσε τα εκατοντάδες αθώα θύματα ενός φρικαλέου μακελειού. Το αρχικό μούδιασμα των πολιτών βαθμιαία μετατρεπόταν σε κράμα θυμού και εκδικητικότητας κατά των αιμοσταγών δολοφόνων.

Την ίδια στιγμή, όλη η επικράτεια βούλιαζε σε σχεδόν νεκρική σιωπή. Ολες οι εκδηλώσεις είχαν ακυρωθεί. Οι ψυχαγωγικές εκπομπές και τα διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση είχαν ανασταλεί. Η σημαία στον τρούλο του Κρεμλίνου κυμάτιζε μεσίστια, όπως και σε όλα τα δημόσια κτίρια της παγωμένης, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ρωσικής πρωτεύουσας. Μόνο ένα μεγάλο βουβό και βουρκωμένο πλήθος σχημάτιζε ατελείωτες ουρές δημιουργώντας έναν τεράστιο λόφο από άνθη κοντά στην καμένη συνολικά αίθουσα της πολύνεκρης τρομοκρατικής επίθεσης. Αυτή η κατάθεση λουλουδιών των απλών καθημερινών πολιτών συνιστούσε έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη των 143 αμέριμνων ανθρώπων, ανάμεσά τους και παιδιά, που εξοντώθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα. Ηταν, ταυτόχρονα, μια μικρή άλλα αισθητή χειρονομία συμπαράστασης στους συφοριασμένους συγγενείς των δεκάδων αγνοουμένων και των τραυματιών που χαροπαλεύουν.



Εκείνες τις ώρες της συλλογικής οδύνης το κυνικά αυθάδες Κρεμλίνο συνέχιζε τη στρεβλή και μονόπλευρη αφήγησή του, παραβλέποντας σκόπιμα όλα τα διαθέσιμα στοιχεία της δράσης των αιμοβόρων μακελάρηδων. Παρά ή μάλλον εξαιτίας του κουρελιασμένου προφίλ του έναντι της ασφάλειας των πολιτών, υιοθετούσε μεθοδικά τη βολική προπαγάνδα που απέδιδε άμεση ευθύνη για το μαζικό έγκλημα στην Ουκρανία και στη Δύση. Τι κι αν την ευθύνη για την τρομοκρατική επίθεση την ανέλαβε άμεσα με ντοκουμέντα η σκληροπυρηνική οργάνωση του σαλαφιστικού Χορασάν -που δραστηριοποιείται στο Ιράν, στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν- και είναι παρακλάδι των ακραίων φονταμενταλιστών του «Ισλαμικού Κράτους»; Αυτή παραμερίστηκε, επισήμως, σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Τσετσενία, Νταγκεστάν

Λες και δεν έχει υποστεί η Ρωσία και στο παρελθόν θανατηφόρες τρομοκρατικές επιθέσεις. Σαν να μη γνωρίζει ότι έχει διαχρονικά ανοιχτούς λογαριασμούς με τους φανατικούς τζιχαντιστιές του χαλιφάτου του ISIS. Μια οξύτατη αντιπαράθεση που άνοιξε από τότε που η Σοβιετική Ενωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν. Και συνεχίστηκε με τη ρωσική ισοπέδωση της Τσετσενίας και την επιδρομή στο Νταγκεστάν, τις στενές σχέσεις της Μόσχας με τις κυβερνήσεις της Συρίας και του Ιράν, καθώς και με τις στρατιωτικές εκστρατείες των μισθοφόρων της ομάδας Βάγκνερ στο Σαχέλ της Αφρικής.

Επίσης, τι κι αν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες είχαν αγνοήσει προκλητικά τις προειδοποιήσεις (που αποδείχτηκαν σκληρά προφητικές) από τις ομόλογές τους αμερικανικές για πιθανή επίθεση κατά τη διάρκεια μαζικής εκδήλωσης στη Μόσχα... Αυτή η σύσταση προσοχής που χτυπούσε εκκωφαντικά καμπάνες κινδύνου χλευάστηκε προκαταβολικά ως απόπειρα απομείωσης της ισχύος του ρωσικού κράτους. Για τον Πούτιν και το σινάφι των ζηλωτών του οι ηθικοί αυτουργοί και οι οργανωτές της αιματοχυσίας κρύβονταν πίσω από το «ναζιστικό καθεστώς» του Κιέβου, τη CIA και τον Λευκό Οίκο του Μπάιντεν. Με αστήρικτες αποδείξεις και συκοφαντίες επιχειρούσαν να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες και υποχρεώσεις, να συγκαλύψουν την αμέλεια και την ενοχή τους, να χειραγωγήσουν τους συμπατριώτες τους ρίχνοντας το φταίξιμο αλλού, για την ολέθρια εκατόμβη στη χώρα τους. Με αυτή τη μεροληπτική ρητορική κλιμάκωναν τις ατεκμηρίωτες κατηγορίες τους. Τις εμπλούτιζαν με αυστηρές απειλές και με έμπρακτη αύξηση σφοδρών στρατιωτικών επιδρομών κατά της Ουκρανίας.

Το αβάσιμο μοτίβο των ισχυρισμών της νομενκλατούρας του Πούτιν ήταν ότι οι άνανδροι δράστες της αποτρόπαιης τρομοκρατικής επίθεσης συνελήφθησαν μετά από 14ωρη καταδίωξη στην περιοχή του Μπριανσκ, 350 χλμ. μακριά από τη Μόσχα. Υποτίθεται ότι αυτοί, επιβαίνοντες σε ένα παλιό λευκό Renault Sedan με λευκορωσικές πινακίδες, επιχειρούσαν να περάσουν από τα ρωσικά σύνορα στην Ουκρανία. Εκεί όπου δήθεν οι ντόπιοι συνεργοί τους θα τους περίμεναν ως ήρωες με ανοιχτές αγκάλες. Την εξυπηρετική αυτή εκδοχή τη «μαγάρισε» ένας πιστός ομοϊδεάτης και υποτελής συνεργάτης του Πούτιν. Ο αλαζονικός διεφθαρμένος, καλπονοθευτής και ισόβιος δικτάτορας με προεδρική φορεσιά, ο Λευκορώσος Αλεξάντερ Λουκασένκο. Ο ίδιος ενημέρωσε δημοσίως τα ΜΜΕ ότι οι ένοπλοι εξτρεμιστές κατευθύνονταν προς τη δική του χώρα. Η δήλωσή του πέρασε ντούκου από τον πρώην Καγκεμπίτη, νυν επανεκλεγμένο Ρώσο πρόεδρο και το τρέχον αφεντικό της κρατικής ασφάλειας FSB Αλεξάντρ Μπορτνίκοφ. Και για τους δύο ήταν ένας ακόμη περιττός ψιλοκομμένος μαϊντανός στην παραπλανητική συνταγή που είχαν επιμελημένα παρασκευάσει. Μήπως πρόκειται να λογοδοτήσουν ποτέ για όσα διδάχτηκαν στις μυστικές υπηρεσίες; Εκεί που έμαθαν και εφαρμόζουν ότι είναι προτιμότερο να επινοήσεις ένα ψέμα από το να παραδεχτείς μια αφόρητη αλήθεια.

Σκληροί βασανισμοί

Το ίδιο κυριακάτικο βράδυ κουκουλοφόροι πράκτορες της FSB μετέφεραν τους τέσσερις συλληφθέντες υπόπτους με την κατηγορία της βάρβαρης επίθεσης στο περιφερειακό δικαστήριο Μπασμάνι, βορειοανατολικά του κέντρου της Μόσχας. Τους έμπασαν σφιχτοδεμένους με χειροπέδες και σπρώχνοντάς τους σε αυτό το δίπατο αρτ νουβό κτίριο του περασμένου αιώνα, που μοιάζει με παλιό άσυλο. Κυρίως, όμως, είναι διαβόητο για τις αμφιλεγόμενες υψηλού προφίλ πολιτικές δίκες, εργαστήριο λήψης άδικων αποφάσεων και συνώνυμο της απουσίας ανεξαρτησίας του θεσμού της Δικαιοσύνης.
Ολοι οι προσαχθέντες Τατζίκοι, ηλικίας από 19 έως 32 ετών, που αντιμετωπίζουν ποινές ισόβιας κάθειρξης, έφεραν φανερά ίχνη άσπλαχνης κακοποίησης, βαρύτατων ξυλοδαρμών και ανελέητων βασανιστηρίων. Στην προκαταρκτική ακρόαση ο ένας εμφανίστηκε αναίσθητος με κλεισμένα ερμητικά τα μάτια σε αναπηρική καρέκλα με καθετήρα, ο άλλος με επιδεμένη ανοιχτή πληγή στο αυτί, ο τρίτος με μελανιασμένους μώλωπες στα μάτια και ακραία πρησμένο μάγουλο.

Σύμφωνα με ανεξάρτητες ρωσικές δημοσιογραφικές πηγές, οι ανακριτές στον έναν έκαναν ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα και στον άλλο έκοψαν κομμάτι από το αυτί και του το έδωσαν να το φάει. Τον τρίτο τον χτύπησαν ανάλγητα με τον υποκόπανο τουφεκιών στο πρόσωπο και στα πλευρά, ενώ τον τελευταίο, που παρουσιάστηκε στο δικαστήριο με μια νάιλον σακούλα τυλιγμένη στον λαιμό, τον υπέβαλαν απάνθρωπα σε τεχνητό ασφυκτικό πνιγμό. Παρά την πολυτραυματισμένη τους όψη, επιτράπηκε χαλαρά στους ρεπόρτερ να τους φωτογραφίσουν σωριασμένους πίσω από ένα κλουβί με διάφανο γυαλί. Από τη μεριά της, μια μερίδα εγχώριων ειδησεογραφικών πρακτορείων δημοσιοποίησε ότι δύο από αυτά τα εγκληματικά καθάρματα παραδέχτηκαν την ενοχή τους για τις σοκαριστικά φρικτές πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται. Οµολογίες, βέβαια, κατόπιν βασανιστικού εξαναγκασμού δεν θεωρούνται έγκυρες κατά την ακροαματική διαδικασία. Ψιλά γράμματα, τώρα, για τις ρωσικές διωκτικές αρχές.

Σίγουρα στη θέα αυτών των απεχθών ενσταντανέ κάποιοι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα έφριξαν. Αλλά το αυτί των αφεντικών του Κρεμλίνου δεν ιδρώνει από τέτοιες ευαισθησίες. Βασίζονται στη μενταλιτέ μεγάλου τμήματος της ρωσικής κοινής γνώμης, που έχει καταχωρισμένα στο μυαλό της κάποια αποσπάσματα από τα κατάστιχα του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι. Εστιασμένα σε εκείνα που ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας στηλιτεύει τους θιασώτες του υποκριτικού ανθρωπισμού, γράφοντας ότι «αυτός που δείχνει μεγάλη συμπόνια για τον θύτη είναι εκείνος που δεν συμμερίζεται ούτε συναισθάνεται τον πόνο του θύματος».

Στο στόχαστρο το... ΝΑΤΟ

Παράπλευρο αλλά εξίσου σημαντικό ενδιαφέρον έχει ότι κατά την ιδιοτελή φλυαρία των διαπλεκόμενων με το Κρεμλίνο ΜΜΕ ξεφουρνίζονται στοιχεία που δεν περνούν απαρατήρητα. Πρώτα απ’ όλα, η αναγνώριση ότι κάποιοι από τους δράστες πριν από το δολοφονικό τους χτύπημα εισχώρησαν στη Ρωσία από μια χώρα του ΝΑΤΟ. Ετσι γενικά, προκειμένου να θίξουν συνωμοσιολογικά όλες τις χώρες που συστρατεύονται στην άμυνα της ανεξάρτητης Ουκρανίας. Υστερόβουλα, ως στρατευμένα στις δολοπλοκίες των πολιτικών αφεντικών τους, δεν αποκάλυψαν το όνομα της συγκεκριμένης χώρας της νατοϊκής αυμμαχίας.

Το αίνιγμα το έλυσε ένας Τούρκος αξιωματούχος ασφαλείας που υπό την ανωνυμία που του παρέχει το αντιτρομοκρατικό πρωτόκολλο δήλωσε στο Reuters ότι δύο από τους ενόπλους πέρασαν για λίγο από την Τουρκία προκειμένου να ανανεώσουν τη ρωσική άδεια παραμονής τους. Ο ένας από τους συλληφθέντες υπόπτους της αιματηρής επίθεσης έφτασε στην Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιανουαρίου, έμεινε 16 ημέρες σε ξενοδοχείο στη συνοικία Φατίχ και φέρεται να μπήκε στις 5 Μαρτίου στη Ρωσία. Ο άλλος εικάζεται ότι ταξίδεψε για τη Μόσχα στις 4 Μαρτίου, αφού προηγουμένως περιπλανιόταν στην Πόλη ανεβάζοντας φωτογραφίες του στο Instagram από τη γειτονιά Ακσαράι και τα τζαμιά της ίδιας περιοχής όπου διέμενε κι ο άλλος δράστης. Και οι δύο δεν είχαν εκκρεμή εντάλματα σύλληψης και έτσι μπορούσαν να ταξιδεύουν ελεύθερα μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας.

Αμφότεροι ανήκουν στη διασπορά του ορεινού και φτωχού Τατζικιστάν, μιας σουνιτικής μουσουλμανικής χώρας της Κεντρικής Ασίας που άλλοτε υπήρξε σοβιετική «δημοκρατία». Μετά την ανεξαρτητοποίησή της, αφού βίωσε έναν εφιαλτικό εμφύλιο πόλεμο, σήμερα δεινοπαθεί. Το ένα πέμπτο του πληθυσμού των 10 εκατομμυρίων κατοίκων της είναι μετανάστες που η πλειονότητά τους δουλεύει στη Ρωσία σε παρακατιανές συνήθως δουλειές. Η ενίοτε εργασιακή κακομεταχείριση, η μοναξιά της ξενιτιάς, η αδυναμία εξοικείωσης με τα ντόπια έθιμα και η υποτιθέμενη καταπίεση από τους χριστιανούς κρίνεται ότι τους καθιστά ευάλωτους στόχους για στρατολόγηση από τους ομόθρησκούς τους εξτρεμιστές.

Διόλου αναπάντεχα, την ίδια νύχτα της Κυριακής συντονισμένες αστυνομικές και αντιτρομοκρατικές δυνάμεις έδρασαν σε οκτώ επαρχίες της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της Αγκυρας και της Σμύρνης. Στο πλαίσιο της επιχείρησης «Bozdağan-16» (κοινώς, γεράκι), συνέλαβαν 40 ύποπτους για συμμετοχή στον ISIS-Κ που διαμένουν στη χώρα. Την καταδρομική επιχείρηση ανακοίνωσε το ίδιο βράδυ ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών Αλί Γερλίκαγια. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι το τελευταίο δεκάμηνο έχουν προσαχθεί 2.733 ύποπτοι, στην πλειονότητά τους αλλοδαποί μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά έπειτα από δικαστικό έλεγχο ελάχιστοι κρίθηκαν προφυλακιστέοι ή απέλαθηκαν. Ενδεικτικό ότι κάτι το ενοχλητικό μυρίζει στην πατρίδα του. Μπορεί οι κυβερνήσεις του Ερντογάν να πλασάρουν ένα διαφορετικό αφήγημα που ευωδιάζει ρόδα μυρωμένα, άλλα η αλήθεια είναι κάπως πιο δύσοσμη.

Οι «φίλοι» της Τουρκίας

Για χρόνια η Τουρκία θεωρεί μια σειρά από κράτη της Κεντρικής Ασίας στρατηγικούς συμμάχους της. Εξαιτίας των κοινών γλωσσικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών δεσμών, επέτρεψε στους υπηκόους τους να παρακάμπτουν τα φίλτρα ασφαλείας της. Μαζί με τις φουρνιές που εισέρχονταν με τη βοήθεια διακινητών από τα χερσαία ανατολικά σύνορά της, αναπόφευκτα μπήκαν στη χώρα αταυτοποίητοι αρκετοί ριζοσπαστικοποιημένοι φονταμενταλιστές και βομβιστές αυτοκτονίας. Οι τελευταίοι αναζητούσαν ένα καταφύγιο για να λουφάξουν προσωρινά και αφού εγκαταστάθηκαν στη χώρα, προετοίμασαν να υλοποιήσουν τα δολοφονικά τους σχέδια. Την πλήρωσε ακριβά η Τουρκία αυτή την ανεκτικότητα προς τους φιλοξενούμενούς της. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την επίθεση του τζιχαντιστή Ουζμπέκου, ενεργού μέλους του χαλιφάτου, που την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2017 άνοιξε καταιγιστικά πυρ με καλάσνικοφ στο κλαμπ «Ρέινα» της Κωνσταντινούπολης αφήνοντας πίσω του νεκρά 39 αθώα θύματα και 80 τραυματίες. Αυτή η τραγική υπόμνηση φανερώνει ίσως το βαρύ τίμημα που καταβάλλει μια χώρα που ασυλλόγιστα επιθυμεί να πατάει σε πολλές βάρκες.



Θύλακας τζιχαντιστών

Το περίεργο ήταν ότι αυτή τη φόρα (ίσως λέγω αμφίρροπων δημοτικών εκλογών) οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επέδρασαν, όπως συνηθίζουν τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα στην υποβαθμισμένη συνοικία Γκιουβερσιντιπέ, έναν χαμηλής ποιότητας διαβίωσης οικισμό που δημιουργήθηκε πριν από 40 χρονιά από μετανάστες της Ανατολίας στην περιοχή Μπασακσεχίρ της Κωνσταντινούπολης. Εκεί όπου σήμερα υπολογίζεται ότι ζουν περίπου 10.000 Τατζίκοι, Αφγανοί, Ουζμπέκοι, Αζέροι, Κιργίσιοι και Σύροι υπήκοοι. Στο έδαφος αυτής της φτωχικής γειτονιάς θεωρείται, βάσιμα, ότι φιλοξενούνται δίκτυα τζιχαντιστών και των σκοτεινών συνεργών τους που συνδέονται με το ISIS. Παράξενο, ωστόσο, είναι ότι ενόσω συμμαζεύονται σταδιακά τα διάσπαρτα κομμάτια του τρομοκρατικού παζλ οι τουρκικές και οι ρωσικές αρχές δεν έχουν ακόμη σχολιάσει τις ύποπτες αυτές διασυνδέσεις.

Προφανώς οι δυο Τατζίκοι τζιχαντιστές που πέταξαν από την Κωνσταντινούπολη στη Μόσχα δεν κουβαλούσαν στη ζούλα μαζί τους όπλα και πυρομαχικά. Στη Ρωσία τα βρήκαν. Γεγονός που φανερώνει τη «γύμνια» των ρωσικών διωκτικών αρχών και την ελεγκτική ανεπάρκεια των τουρκικών. Την ίδια ώρα, οι Δυτικές χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, ανεβάζουν το επίπεδο συναγερμού, εντείνουν τους ελέγχους, καθώς το ισλαμικό χαλιφάτο ξετρυπώνει από τα λαγούμια του κλιμακώνοντας τη δολοφονική τρομοκρατική του δράση και στοχεύοντας αποκλειστικά αμέριμνους πολίτες.
Από εδώ και ύστερα ανοίγει ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο απόκρυφων τρομοκρατικών δραστηριοτήτων, τις λεπτομερείς περιγραφές των οποίων θα ζήλευαν και οι πιο ευφάνταστοι σεναριογράφοι θρίλερ ακατάπαυστης δράσης του Χόλιγουντ. Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 2022 προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σχετικά με τη διεθνή απειλή του «Ισλαμικού Κράτους», καταδεικνύει ότι η Τουρκία είναι χώρα εντοπισμού, προσηλυτισμού και διέλευσης τρομοκρατικών ορδών.

Στην έκθεση συνηγορούν έγγραφα πληροφοριοδοτών του FBΙ που έχουν παραδοθεί στις τουρκικές αστυνομικές αρχές, καθώς και η εκτεταμένη δικογραφία της τουρκικής Δικαιοσύνης που ερευνά τα τρομοκρατικά δίκτυα που απλώνουν τα πλοκάμια τους στη χώρα. Ολα επιβεβαιώνουν ότι στην Τουρκία λειτουργεί έναν ανεπίσημο κέντρο logistics που διαχειρίζεται και διεκπεραιώνει τις επιχειρήσεις των τρομοκρατών. Το ISIS-K χρησιμοποιεί τη χώρα για υλικοτεχνική υποστήριξη, διευκόλυνσης της μεταφοράς εκπαιδευμένων στα όπλα εξτρεμιστών και προστασίας τους σε κρησφύγετα, απόκτησης πλαστών διαβατηρίων και λοιπών παράνομων εγγράφων, πρόσβασης στην προμήθεια όπλων, πυρομαχικών και εκρηκτικών.

Πάνω απ’ όλα, η τζιχαντιστική οργάνωση αξιοποιεί την Τουρκία ως κόμβο επιμελητείας και διαχείρισης οικονομικών πόρων. Καταρχάς, με την παραδοσιακή μέθοδο της μεταφοράς χρημάτων «χαουάλα». Το σύστημα εξυπηρετείται μέσω δικτύου έμπιστων μεσιτών εκτός του επίσημου χρηματοπιστωτικού τομέα και επομένως δεν υπόκειται στη ρυθμιστική εποπτεία που εμπίπτουν οι τράπεζες. Κυρίως προσφέρει ένα επίπεδο απορρήτου για τη χρηματοδότησης της τρομοκρατίας.

Από την άλλη, παρότι η επίσημη Τουρκία κάνει την ανήξερη, το ISIS εκμεταλλεύτηκε με αμοιβαίο όφελος τους ισχυρούς δεσμούς του με τη συνδεδεμένη στενά με τον Ερντογάν πολιτικοεπιχειρηματική ελίτ της χώρας. Οταν το χαλιφάτο βρισκόταν στο παροξυσμικό επιθετικό φόρτε του και είχε καταλάβει κοιτάσματα στο Ιράκ και τη Συρία που παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες αργού πετρελαίου επιδόθηκε σε λαθρεμπόριο. Θεωρείται ότι μετέφερε το παράνομα εξορυγμένο πετρέλαιο με μισθωμένα, εξπέρ στο κοντραμπάντο, δεξαμενόπλοια στην Τουρκία.

Από εκεί αναλάμβαναν να το διακινήσουν σε άλλες χώρες ντόπιοι επιχειρηματίες. Υστερα από τις μίζες και τα μπαξίσια στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία, μερίδιο των κερδών το μοιράζονταν οι λαθρέμποροι με τους οπλαρχηγούς του ISIS. Το μαύρο χρήμα έρρεε άφθονο και ξεθαρρεμένοι αρκετοί τζιχαντιστές τα κατέθεταν με ψευδώνυμα κάλπικων διαβατηρίων, συνήθως στη ρωσική SberBank, για να καλύπτουν μισθούς και επιχειρησιακά έξοδα μελών της οργάνωσης. Παράλληλα, κάνοντας τα «στραβά μάτια» η τουρκική κυβέρνηση διέθετε ως bonus επιβράβευσης της από κοινού κονόμας στις δυνάμεις του ISIS τη δυνατότητα να εξαπολύσουν επιθέσεις στους αντιπάλους τους από τμήματα του τουρκικού εδάφους. Εξάλλου, αρκετοί από τους μαχητές του χαλιφάτου πολέμησαν μισθοφορικά στη Συρία και τη Λιβύη.

Υστερα οι Ταλιμπάν

Τα νταραβέρια και τα ανταλλάγματα δεν κράτησαν για πολύ. Παρά τη σχετική απροθυμία της η Τουρκία αναγκάστηκε κάτω από την πίεση της Ρωσίας και των ΗΠΑ να κόψει τις βρώμικες δοσοληψίες της με το «Ισλαμικό Κράτος» και να εντείνει την καταστολή εναντίον του. Προς θλίψη του αλληλέγγυού τους Ερντογάν, που πόνταρε στο χαλιφάτο επειδή αυτό θωράκιζε καταζητούμενα μέλη της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας», με την οποία ο Τούρκος πρόεδρος είχε πολιτική εμμονή, ιδεολογική εμπλοκή και θρησκευτικό κόλλημα. Ηρθε κατόπιν και η στενή σχέση του εμιράτου των ανταρτών Ταλιμπάν με την Τουρκία.

Η τελευταία, παρότι δεν τους έχει επισήμως αναγνωρίσει, πρωτοστατεί για την απόψυξη της διεθνούς απομόνωσής τους. Αποτέλεσμα, να κοπούν μαχαίρι τα πάρε-δώσε της με τον ISIS. Εξάλλου, οι δύο σουνιτικές ισλαμιστικές εξτρεμιστικές ομάδες, παρά τη μαθητεία τους από τους ίδιους φανατικούς ιμάμηδες, είναι θανάσιμοι εχθροί με διαφορετικές ιδεολογίες. Πολεμούν αμείλικτα ανάμεσά τους και αλληλοσκοτώνονται για τον έλεγχο τμημάτων του Αφγανιστάν. Ωστόσο, χωρίς αβάντες και προνομιακές χρηματοδοτήσεις, το ISIS στριμώχτηκε οικονομικά. Σταδιακά, όμως, επανέκαμψε διαφοροποιώντας τις πηγές εσόδων του, προσφεύγοντας σε εναλλακτικούς χορηγούς και ανακαλύπτοντας νέα κανάλια ανεφοδιασμού σε όπλα και κυρίως σε χρήμα. Χωρίς λεφτά, άλλωστε, δεν δουλεύει ούτε η τζιχαντιστική τρομοκρατία.

Εν τω μεταξύ, την τελευταία διετία η σκληροπυρηνική ένοπλη ομάδα έχει ανασυνταχθεί υπό την ηγεσία του 29χρονου Σαναουλάχ Γκαφάρι. Με τη συνεργασία του Ροστάμ Μουχοτζίρτσα, υπεύθυνου για τα όπλα και τα εκρηκτικά, έχουν από το Αφγανιστάν σχεδιάσει και πραγματοποιήσει επιθέσεις αυτοκτονίας σε διάφορες περιοχές. Στρατολογώντας μουτζαχεντίν από τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, έχουν συγκεντρώσει 5.000 φανατικούς ένοπλους τρομοκράτες. Παράλληλα, έχουν διαφοροποιήσει τις μεθόδους των επιθέσεών τους. Εχουν υιοθετήσει το στυλ inghimasi, σε αντίθεση με τον όρο «σαχίντ» που περιγράφεται στο Κοράνι, με την έννοια του «μάρτυρα» που πεθαίνει με αυτοθυσία για θρησκευτικούς ιδεολογικούς λόγους.

Κωσταντινούπολη

Ο inghimasi, αντί να αυτοκτονήσει, μπορεί να επιβιώσει στις αποστολές του και να επιστρέψει στη βάση του. Πρόκειται για την ίδια τακτική που εφαρμόστηκε στη συναυλιακή αίθουσα της Μόσχας. Είχε προηγηθεί μόλις στις 28 Ιανουαρίου 2024 αντίστοιχη επίθεση, κάτι σαν αιματηρή προπόνηση σε όσα φρικαλέα θα επακολουθούσαν στη Μόσχα, με διείσδυση τρομοκρατών σε κτίριο της Κωνσταντινούπολης. Οι αδίστακτοι ένοπλοι εισέβαλαν κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης λειτουργίας στην καθολική εκκλησία της Santa Maria, στη συνοικία Σαριγέρ, σκοτώνοντας έναν προσκυνητή. Το «Ισλαμικό Κράτος» ανέλαβε την ευθύνη, επιδιώκοντας να πυροδοτήσει θρησκευτικό πόλεμο.

Σύμφωνα με τη Γενική Εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης, οι δράστες που συνελήφθησαν μετά από 10 ώρες ήταν, πάλι, δύο Τατζίκοι που δούλευαν σε σούσι μπαρ στη συνοικία Μπαχτσελιεβλέρ της Κωνσταντινούπολης. Μέχρι τώρα δεν έχει γίνει ούτε από τη ρωσική ούτε από την τουρκική πλευρά συσχέτιση των δύο τρομοκρατικών περιστατικών.

Ειδήσεις σήμερα:

Κυριάκος και Μαρέβα Μητσοτάκη στην αντεπίθεση μετά την ανάρτηση Ακρίτα - «Γιατί τόσα ψέματα;»

Σκότωσε την 28χρονη στους Αγ. Αναργύρους ενώ αυτή μιλούσε στο 100 και έτρεχε να σωθεί

Ένταση στη συνέντευξη του Νίκου Καρβέλα στη Νίκη Λυμπεράκη: Η συζήτηση μαζί σου είναι λίγο απογοητευτική, της είπε