Αυτοί που συνεχίζουν να στηρίζουν τον Καντάφι

Περνάει δύσκολες στιγμές, καταζητείται και φυσικά κρύβεται. Παρόλα αυτά ο πρώην ισχυρός Μοαμάρ Καντάφι αντέχει ακόμα, κυρίως διότι δεν είναι μόνος, σε διεθνές επίπεδο. Ήδη από την 21η Αυγούστου οπότε και οι αντικαθεστωτικοί κατέλαβαν την λιβυκή πρωτεύουσα, οι προτάσεις από χώρες που θέλησαν να «φιλοξενήσουν» -ουσιαστικά παρέχοντας ασυλία- τον Λίβυο ηγέτη και την οικογένειά του, έπεσαν βροχή.

Δεν πρόκειται μόνο για χώρες οι οποίες αντιτίθενται στη «βοήθεια» του ΝΑΤΟ στους εξεγερμένους της Λιβύης μα και για χώρες οι οποίες ακόμα δεν έχουν αναγνωρίσει το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, ενώ υποστηρίζουν τον Καντάφι ανοιχτά.

Πρώτη και καλύτερη η συμμαχία χωρών της Λατινικής Αμερικής, με προεξάρχουσες την Βενεζουέλα, τη Νικαράγουα και την Κούβα, ταυτόχρονα, βαθιά αντιαμερικανικές και κόντρα στον ιμπεριαλισμό. Όλες τους καλούν τον «φίλο» τους Καντάφι να αντισταθεί στην «επιθετική διάθεση του ιμπεριαλισμού».

Σύμφωνα με τον Μπαρά Μικαίλ, διευθυντή του Ινστιτούτου έρευνας διεθνών σχέσεων και εξωτερικού διαλόγου, «ο Ούγκο Τσάβες είναι κατά κάποιον τρόπο εντυπωσιασμένος από τον Καντάφι και θαυμαστής του».

Μολονότι ο Καντάφι έχει την αμέριστη συμπαράσταση των Λατίνων παλιών γνώριμών του, οι κύριοι υποστηρικτές του πρέπει να αναζητηθούν στην αφρικανική ήπειρο.

Βέβαια, ανοιχτά ο Λίβυος ηγέτης έχει υποστηριχθεί μονάχα από τον δικτάτορα της Ζιμπάμπουε, Ρόμπερτ Μουγκάμπε.

Οι υπόλοιπες χώρες της Αφρικανικής Ένωσης, αν και είναι αντίθετες με τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη δεν έχουν εκφράσει σφοδρή κριτική για τα εκεί τεκταινόμενα.

Ο λόγος απλός. Τα αφρικανικά έθνη δεν επιθυμούν την αποσταθεροποίηση της Λιβύης όπως και της όλης περιοχής της βορείου Αφρικής. Πιστεύουν ακράδαντα ότι ένας εμφύλιος εκεί, υπό τις παρούσες συνθήκες δεν θα αφορούσε μόνον τη Λιβύη μα θα ενέπλεκε στα γρανάζια του και άλλες χώρες πλησίον αυτής.

Κύριος, πάντως λόγος για τον οποίο λίγοι μιλούν, πολλοί αντιδρούν σιωπηλά –ενάντια σε ΝΑΤΟ και κυριαρχία Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου είναι τα γνωστά και ως «πετρελαιοδολάρια» της ηγεσίας Καντάφι. Η όλη ιστορία έχει να κάνει με την οικονομική στήριξη –τα τελευταία 40 και χρόνια- από πλευράς του Λίβυου ηγέτη και της λιβυκής Jamahiriya στις «αδελφές χώρες» της ηπείρου και σε επίπεδο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και δημοσίων έργων.

Ας μην ξεχνάμε, επισημαίνει άρθρο της Le Monde ότι, χάρη στον Καντάφι ανέβηκαν στην εξουσία φυσιογνωμίες της Γουϊνέα, του Κονγκό και της Ζιμπάμπουε και εξοπλίστηκαν επαναστατικοί στρατοί σε πολλές ακόμα. Άρα, ο Καντάφι ήταν και παραμένει για όλους αυτούς και για όλους τους παραπάνω λόγους, όχι ένας καταζητούμενος, αλλά μέντορας, προστάτης και χρηματοδότης τους.