Τζορτζ Μπλέικ: Ο κατάσκοπος που δραπέτευσε στο κρύο

Το βαγόνι δεν είχε πολύ κόσμο και ο 33χρονος καλοντυμένος Βρετανός με το μούσι, ξεχώριζε από τους υπόλοιπους επιβάτες, όλοι τους Ανατολικογερμανοί πολίτες που πήγαιναν στα σπίτια τους.

Και ο Τζορτζ Μπλέικ σε ένα σπίτι πήγαινε εκείνο το χειμωνιάτικο κρύο βράδυ του 1958, μόνο που δεν ήταν η κατοικία του, αλλά ένα ασφαλές καταφύγιο της KGB.

Ο χειριστής του, Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Κοντράτσοφ, τον περίμενε μέσα σε ένα αυτοκίνητο έξω ακριβώς από τον σταθμό του τραίνου που έδιναν ραντεβού μια φορά το μήνα.

Βγαίνοντας, ο Βρετανός πράκτορας της MI6 δέχθηκε μια παγωμένη ριπή ανέμου στο πρόσωπό του, ενώ την ίδια στιγμή το χιόνι έπεφτε απαλά, έχοντας ήδη σχηματίσει μια λευκή πούδρα.

Μπήκε στο αυτοκίνητο και σε λίγα λεπτά βρέθηκε μαζί με τον «σύντροφο» από την KGB να απολαμβάνει την ζέστη από το τζάκι και τα καλοριφέρ. Όταν έβγαλε από την τσέπη του ένα μικροφίλμ και το παρέδωσε στον Ρώσο, ο τελευταίος χαμογέλασε και άνοιξε ένα μπουκάλι βότκα.

Ο Μπλέικ προτιμούσε το μαρτίνι, αλλά στην Ανατολική Γερμανία, αυτές οι πολυτέλειες υπήρχαν μόνο σε κάποια πολύ καλά ξενοδοχεία. Κουβέντιασε αρκετή ώρα με τον χειριστή του, πριν ο τελευταίος τον επιστρέψει στον σταθμό για να πάρει το τραίνο της επιστροφής.

Πίσω στο Δυτικό Βερολίνο, την επόμενη μέρα γινόταν πάλι ο επιτελικός της ΜΙ6 που αναζητούσε πληροφορίες για Σοβιετικούς κατασκόπους, χωρίς κανείς να φαντάζεται ότι ο Τζορτζ ήταν ένας διπλός πράκτορας. Κι αυτό οι Βρετανοί το πλήρωσαν πολύ ακριβά.

Από την Βόρεια Κορέα στο Βερολίνο

Παιδί μιας Ολλανδής και ενός Αιγύπτιου Εβραίου με Βρετανική υπηκοότητα ο Μπλέικ ήταν ένας ανήσυχος νεαρός που στα είκοσι χρόνια του βρέθηκε μέσα στις φλόγες του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.

Δεν άργησε να ενταχθεί στην Ολλανδική αντίσταση στον ρόλο του αγγελιοφόρου και το 1943 κατάφερε να φτάσει στην Αγγλία, όπου κατατάχτηκε στο Βρετανικό Ναυτικό.
Με όσα είχε πετύχει έναν χρόνο μετά εισήχθη στους κόλπους της ΜΙ6 και μετά το τέλος του πολέμου μετατέθηκε για λίγο στο Αμβούργο.

Όταν το 1948 έφυγε για την Σεούλ, η αποστολή του ήταν να συγκεντρώσει πληροφορίες για την Κομμουνιστική Βόρειο Κορέα, την Κίνα και τις ανατολικές χώρες της ΕΣΣΔ.

Ο πόλεμος της Κορέας τον βρήκε εκεί και όταν ο στρατός των Βορειοκορεατών το 1950 κατέλαβε την πόλη συνελήφθη και φυλακίσθηκε για τρία χρόνια. Και ήταν μέσα στην φυλακή όταν διάβασε το «Κεφάλαιο» του Καρλ Μαρξ που ασπάσθηκε τα κομμουνιστικά ιδεώδη και αποφάσισε να αλλάξει στρατόπεδο.

Σε μια μυστική συνάντηση-ώστε να μην αντιληφθούν τίποτε οι άλλοι Βρετανοί συγκρατούμενοι του-ο Μπλέικ συναντήθηκε με υψηλόβαθμο στέλεχος της KGB και το deal έκλεισε. Πλέον θα δούλευε γι’ αυτούς.



Όταν απελευθερώθηκε επέστρεψε στην Βρετανία όπου και παρέμεινε για δύο χρόνια πριν πάρει την επόμενη μετάθεση το 1955 για τον σταθμό της ΜΙ6 στο Δυτικό Βερολίνο. Εκεί όπου άρχισε να δίνει στους Σοβιετικούς πράκτορες και επιχειρήσεις Δυτικών υπηρεσιών χωρίς την παραμικρή τύψη για τα επόμενα έξι χρόνια.

Η σύλληψη και η απόδραση

Η δράση του είχε σαν αποτέλεσμα να συλληφθούν πεντακόσιοι πράκτορες και να εκτελεστούν σαράντα δύο από αυτούς με την κατηγορία της κατασκοπίας ή της προδοσίας.

Η ζημιά ήταν τεράστια για την ΜΙ6 και πιθανότατα να συνεχιζόταν αν το 1961 ένας Πολωνός αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του, δεν αυτομολούσε στην Δύση.
Κατά την διάρκεια της κατάθεσής του σε πράκτορες της CIA ο Μιχαήλ Γκολενιέβσκι «έδωσε» τον Μπλέικ στους Αμερικανούς οι οποίοι φρόντισαν να ενημερώσουν άμεσα την ΜΙ6.

Το σοκ για τους Βρετανούς ήταν τεράστιο, όμως δεν κινήθηκαν βιαστικά για να μην υποψιαστεί τίποτε ο Μπλέικ και λίγες εβδομάδες αργότερα τον κάλεσαν για ένα briefing στο Λονδίνο.

Μόλις προσγειώθηκε το αεροπλάνο του, ο διπλός πράκτορας συνελήφθη από κλιμάκιο της υπηρεσίας και χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να «σπάσει» και να δώσει πλήρη κατάθεση των έργων του.

Στη δίκη του εισέπραξε σαράντα δύο έτη φυλάκισης-όσοι ήταν και οι πράκτορες που εκτελέστηκαν επειδή τους αποκάλυψε στην KGB-την μεγαλύτερη που είχε εκδώσει ποτέ Βρετανικό δικαστήριο για την κατηγορία της προδοσίας.

Στην φυλακή του Γουόρμγουντ Σκραμπς έμεινε μέχρι το απόγευμα της 22ας Οκτωβρίου του 1966, όταν χάρη σε ένα τολμηρό σχέδιο τριών πρώην κρατουμένων που είχε γνωρίσει.

Απέδρασε όταν όλη η φυλακή παρακολουθούσε την καθιερωμένη κινηματογραφική προβολή της εβδομάδας και λίγη ώρα μετά βρισκόταν σε ένα «ασφαλές» σπίτι.



Η ντάτσα και η σύνταξη!

Ήταν δεδομένο ότι δεν θα μπορούσε να μείνει για πάντα εκεί και οι τρεις φίλοι του αποφάσισαν να τον πάνε μέχρι την Ανατολική Γερμανία με ένα ειδικά διαμορφωμένο τροχόσπιτο.

Αφού πέρασαν από το Ντόβερ στο Καλαί διέσχισαν την Βόρειο Ευρώπη μέχρι το Βερολίνο και τον Ανατολικό τομέα της πόλης, όπου οι Σοβιετικοί ειδοποιήθηκαν για την άφιξη του ήρωα τους.

Ο Μπλέικ μεταφέρθηκε στην Μόσχα, παρασημοφορήθηκε για τις πράξεις του και του δόθηκε ο βαθμός του αντισυνταγματάρχη της KGB.

Οι Άγγλοι ήταν έξαλλοι με την κινηματογραφική απόδραση του ανθρώπου που προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στο κατασκοπευτικό της δίκτυο αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε.
Η γυναίκα του που μπορούσε τον χώρισε, αλλά ο Μπλέικ παντρεύτηκε ξανά μια Ρωσίδα και απέκτησε μαζί της έναν γιο, τον Μίσα.

Του παραχωρήθηκε μια ντάτσα-εξοχική κατοικία για υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ΕΣΣΔ-έξω από την Μόσχα όπου έζησε ευτυχισμένος μέχρι σήμερα που έσβησε στα 98 του χρόνια παίρνοντας σύνταξη από την KGB.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν λίγα χρόνια αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι ήταν προδότης τονίζοντας εμφατικά: «Για να προδώσεις κάτι, πρέπει να ανήκεις κάπου. Εγώ δεν ένιωσα ποτέ ότι ανήκα στην Βρετανία».

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έχασε την όραση του αλλά ποτέ την πίστη του στον Μαρξ, αυτή που τον έχρισε ως τον κατάσκοπο που δεν γύρισε, αλλά δραπέτευσε στο κρύο.

Ειδήσεις σήμερα 

Ξεκινά την Κυριακή ο εμβολιασμός - Μητσοτάκης και Σακελλαροπούλου στη λίστα των πρώτων

Φυλακές Κορυδαλλού: Διατάχθηκε ΕΔΕ για το ξέφρενο πάρτι των κρατουμένων

Ντοκουμέντo: Ο Ζολώτας περιγράφει τις αντιδράσεις για την ιστορική του ομιλία