Ματίας Αλμέιδα: Από το ιστορικό νταμπλ του 2023, στο πικρό φινάλε του 2025 - Έργα και ημέρες του «Πελάδο» στην Ένωση
Το διαζύγιο του Αλμέιδα με την ΑΕΚ είναι γεγονός και το κουβάρι της σχέσης των δύο πλευρών είναι πολυεπίπεδο - Ξεκίνησε με αμφισβήτηση, εξελίχθηκε στον παράφορο έρωτα και κατέληξε με έναν αναπόφευκτο χωρισμό
«Ό, τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο». Οι στίχοι από την σπουδαία λαϊκή επιτυχία του παρελθόντος ταιριάζουν γάντι για να περιγράψουν τη σχέση του Ματίας Αλμέιδα με την ΑΕΚ που ολοκληρώθηκε μετά από τρία χρόνια.
Μια σχέση με πολλά σκαμπανεβάσματα, με μεγάλες χαρές τον πρώτο χρόνο και ακόμη μεγαλύτερες λύπες στα δύο επόμενα με αποκορύφωμα το φετινό ναυάγιο στο φινάλε της κανονικής περιόδου και τα play offs όπου η Ένωση μέτρησε έξι ήττες σε ισάριθμα ματς καταλαμβάνοντας την 4η θέση.
Στην προκειμένη περίπτωση πάντως δεν ήταν μόνο η τελευταία (χείριστη) εντύπωση αυτή που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο στην απόφαση για να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Από το περασμένο καλοκαίρι όταν και προέκυψε η αλλαγή στη διοικητική πυραμίδα της Ένωσης με τον Δημήτρη Μελισσανίδη να παραδίδει την σκυτάλη στον Μάριο Ηλιόπουλο, ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε το ίδιο δέσιμο του προπονητή με τον πρόεδρο. Κι όσο περνούσε ο καιρός ήταν ξεκάθαρο ότι εξέπεμπαν σε διαφορετικό μήκος κύματος για να φτάσουμε στο τελευταίο ραντεβού όπου έπεσαν οι τίτλοι του τέλους με την έκδοση της σχετικής τυπικής ανακοίνωσης.
Πάμε όμως να ξετυλίξουμε το κουβάρι της τριετίας του Πελάδο στον πάγκο της ΑΕΚ.
Η άφιξη που δεν προκάλεσε ενθουσιασμό
Το φινάλε της σεζόν 2021-2022 για τους κιτρινόμαυρους ήταν απλά καταστροφικό. Ηττήθηκε από τον Άρη στην προτελευταία αγωνιστική των playoffs και έμεινε εκτός Ευρώπης, κάτι που είχε να συμβεί από το 2012-13, χρονιά στην οποία υποβιβάστηκε.
Γκρίνια και εσωστρέφεια στον κόσμο, προβληματισμός στη διοίκηση συνέθεταν ένα... εκρηκτικό μείγμα την ίδια στιγμή που η ΑΕΚ μετρούσε αντίστροφα για να μπει στο νέο της γήπεδο.
Σε εκείνο το σημείο, προοπτική δεν έδειχνε να υπάρχει και η αλήθεια είναι πως όταν στις 20 Μαΐου ανακοινώθηκε ότι ο Ματίας Αλμέιδα θα είναι ο νέος προπονητής της ομάδας, δεν προέκυψε ιδιαίτερος ενθουσιασμός.
Γνωστός από την καριέρα του σε Ρίβερ Πλέιτ, Ίντερ, Λάτσιο και Σεβίλλη , ως προπονητής δεν είχε να επιδείξει κάποια ιδιαίτερη επιτυχία. Στην πρώτη του προπονητική απόπειρα ανέλαβε τη Ρίβερ στη Β' Εθνική και την επανέφερε στη μεγάλη κατηγορία, αλλά η διοίκηση των «μιλιονάριος» δεν του εμπιστεύθηκε την ομάδα και στη μεγάλη κατηγορία.
Στη συνέχεια ανέλαβε την Μπάνφιλντ για να ακολουθήσει το ταξίδι στο Μεξικό για τηνΤσίβας, όπου έκανε καλή πρώτη χρονιά, όμως κατέληξε να... τσακωθεί με τη διοίκηση και να αποχωρήσει το 2018. Επόμενος σταθμός το MLS και οι Σαν Χοσέ Ερθκουέικς με τον Αργεντινό να μένει στις ΗΠΑ, έμεινε για τέσσερις σεζόν, αφήνοντας καλές εντυπώσεις. Αξιόλογο παλμαρέ, αλλά μέχρι εκεί.
Το ξεκίνημα και η αλλαγή νοοτροπίας
Ο Αλμέιδα στην παρουσίασή του μίλησε για αλλαγή νοοτροπίας και μεγάλο πάθος στο παιχνίδι της ΑΕΚ, ενώ είχε θέσει από την αρχή ως στόχο το πρωτάθλημα.
Παρά τις μεγάλες αλλαγές (ήρθαν Γιόνσον, Γκατσίνοβιτς, Μουκουντί, Βίντα, Σιντιμπέ, Ελίασον, Φαν Φερτ, Πινέδα ενώ επέστρεψε από το δανεισμό του στη Σέριφ, ο Γιώργος Αθανασιάδης) από τις πρώτες μέρες της προετοιμασίας φρόντισε να βάλει τη σφραγίδα του για μια διαφορετική ΑΕΚ ως προς το αγωνιστικό στιλ.
Οι καινοτομίες που έφερε είχαν να κάνουν κυρίως με παίκτες τους οποίους άλλαξε εντελώς και θέση και τρόπο παιχνιδιού με σημαντικότερα παραδείγματα τους Λιβάϊ Γκαρσία, Σέρχιο Αραούχο.
Ο Αραούχο και στις τέσσερις θητείες του στην ΑΕΚ, έπαιζε αποκλειστικά στη θέση του σέντερ φορ, όμως ο «Πελάδο» τον μετέτρεψε σε 10αρι με αρμοδιότητες όχι τόσο δημιουργικές, καθώς ήταν ο παίκτης που έδινε πρώτος το σύνθημε για την ασφυκτική πίεση κοντά στην περιοχή του αντιπάλου που συνήθως οδηγούσε σε κλέψιμο της μπάλας και γκολ από τον Γκαρσία.
Ο επιθετικός από το Τρινιντάτ, ήταν ο δεύτερος παίκτης που ο Αλμέιδα τροποποίησε τις... εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Ο Λιβάι μέχρι τότε ήταν καθαρά ένας παίκτης γραμμής, με φοβερή ντρίπλα, έλεγχο της μπάλας, εκρηκτική ταχύτητα, αλλά μακριά από το γκολ.
Ο προπονητής της ΑΕΚ είχε άλλη άποψη για εκείνον, τον μεταμόρφωσε σε φορ περιοχής και ο Λιβάι τον δικαίωσε απόλυτα. Στις δύο σεζόν πριν την έλευση του Αλμέιδα είχε πετύχει 12 γκολ, ενώ από τη στιγμή που έπαιξε ως φορ, σημείωσε 32 γκολ, οδηγώντας την ομάδα του στους δρόμους της επιτυχίας.
Η δύσκολη αρχή και το πρώτο ματς στην «Αγιά Σοφιά»
Η εκκίνηση της σεζόν δεν ήταν και η ιδανικότερη. Οι δύο ήττες από τον Βόλο (στη Ριζούπολη εν αναμονή του νέου γηπέδου) κι από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, μεγάλωσαν τον προβληματισμό, ωστόσο από την 5η αγωνιστική άρχισε να βγαίνει μια άλλη εικόνα με την ΑΕΚ να αρχίζει να τρέχει ένα εξαιρετικό σερί και να μπαίνει τον Νοέμβριο στο νέο της γήπεδο (έκανε εγκαίνια με νίκη 4-1 επί του Ιωνικού).
Το σημαντικό ήταν ότι η εικόνα που έβγαζε η ομάδα μέσα στο γήπεδο ήταν εξαιρετική, γεμάτη πάθος και ενέργεια, μετατρέποντας την σε διεκδικήτρια του τίτλου, παρά την πρώτη εντός έδρας ήττα με 3-1 από τον Ολυμπιακό. Οι ερυθρόλευκοι όμως κέρδισαν την προτελευταία αγωνιστική και τον ΠΑΟ με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να τον προσπεράσει και να πανηγυρίσει τον τίτλο (τον πρώτο μετά το 2018) επικρατώντας την τελευταία αγωνιστική με 4-0 του Βόλου.
Πάνω από 30.000 οπαδοί μέσα στο γήπεδο και άλλοι τόσοι έξω από αυτό, πανηγύρισαν έξαλλα τον τίτλο, τον πρώτο στη φυσική της έδρα, μετά το 1994, και στην εποχή της μεγάλης ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Η εικόνα του Ματίας Αλμέιδα με τους συνεργάτες του να προσεύχονται γονατιστοί στο θεό για το επίτευγμα που καταφέρανε, ενώ ταυτόχρονα ο κόσμος στις κερκίδες έκλαιγε από συγκίνηση, είναι μία στιγμή την οποία δεν θα ξεχάσει κανένας φίλαθλος της ΑΕΚ.
Λίγες ημέρες αργότερα (παρόλο που έπαιζε από τα πρώτα λεπτά με παίκτη λιγότερο) ξόρκισε και την κατάρα των χαμένων τελικών Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ επικρατώντας με 2-0 στον Βόλο. Το ιδανικό φινάλε μιας ονειρεμένης σεζόν.
Κράτησε τον κορμό
Η προετοιμασία και η μεταγραφική περίοδος ξεκίνησε με ένα κλίμα απόλυτης εμπιστοσύνης, όχι αδίκως, στον Αλμέιδα (έφερε μόνο τους Πόνσε και Πιζάρο) ο οποίος είχε ήδη υπογράψει πενταετή επέκταση του συμβολαίου του με τον Δημήτρη Μελισσανίδη να του δίνει τα κλειδιά της ομάδας. Ωστόσο οι παροικούντες την κίτρινη Ιερουσαλήμ δεν έκρυβαν τον προβληγματισμό τους για μία σημαντική απώλεια.
Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος αποχώρησε, για οικογενειακούς λόγους, ο στενός του συνεργάτης Ομάρ Σαρίφ, ο οποίος ήταν η ήρεμη δύναμη πίσω από το κατασκεύασμα που έφτιαξε ο Αλμέιδα. Το... ξυπνητήρί του για τις δύσκολες στιγμές, όπως λέγανε κάποιοι με δόση κακίας.
Βέβαια η σεζόν ξεκίνησε με τα δραματικά γεγονότα πριν από το πρώτο ματς με την Ντιναμό Ζάγκρεπ για τα προκριματικά του Champions League και τον θάνατο του Μιχάλη Κατσούρη, οπότε το ποδόσφαιρο πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Η ΑΕΚ πέρασε από τους Κροάτες με επική ανατροπή στο φινάλε του δεύτερου ματς, όμως αποκλείστηκε από τους ομίλους του Champions League.
Κι η σεζόν συνεχίστηκε όπως ξεκίνησε: γεμάτη σκαμπανεβάσματα και πολλές αναταράξεις. Στο πρωτάθλημα η υπεράσπιση του τίτλου ξεκίνησε με απρόσμενες απώλειες (εντός έδρας ισοπαλία με Πανσερραϊκό), ενώ στην Ευρώπη οι τέσσερις βαθμοί στις δύο πρώτες αγωνιστικές (νίκη στο Μπράιτον, ισοπαλία με Άγιαξ) στη συνέχεια θύμισαν κάτι από το φινάλε της φετινής σεζόν με τέσσερις ήττες σε ισάριθμα ματς.
Η ΑΕΚ βίωσε το... «Μένουμε Ελλάδα» πιο νωρίς απ' ότι θα ήθελε, ωστόσο πολλοί θεώρησαν ότι ήταν καλύτερο για να τα δώσει όλα για τους εγχώριους τίτλους με τον Αλμέιδα να εξακολουθεί να απολαμβάνει την απόλυτη εμπιστοσύνη του κόσμου, παρά τις πρώτες φωνές αντίδρασης προς τις επιλογές του.
Στην εκκίνηση των play off η ΑΕΚ ήταν δεύτερη πίσω από τον ΠΑΟΚ, αλλά οι δύο ήττες του Δικεφάλου (από Άρη εντός και Ολυμπιακό εκτός) την έφεραν γρήγορα πρώτη και με διαφορά για να φτάσουμε τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Ο ΠΑΟΚ που είχε ένα ματς λιγότερο και ήταν στο -7, προηγήθηκε νωρίς, η ΑΕΚ έκανε την ανατροπή και με το γκολ του Βίντα στο 77' ήταν 13 λεπτά πριν τη μαθηματική κατάκτηση του τίτλου καθώς ήταν στο +10 από τους ασπρόμαυρους. Κι όμως με buzzer beater του Σάστρε κατάφερε να χάσει με 3-2 και να αλλάξει όλο το μομέντουμ.
Στο φινάλε εκείνου του αγώνα οι φωνές κατά του Αλμέιδα (ο οποίος έχασε και την ψυχραιμία του φτάνοντας να πιάσει από τον λαιμό μέλος του τμήματος Αθλητικής Βίας της ΕΛ.ΑΣ) ακούστηκαν πιο έντονα από κάθε άλλη φορά, καθώς δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να προασπίσει με κάθε τρόπο το αποτέλεσμα που θα χάριζε στην ομάδα ένα δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα.
Ναι μεν είχε και πάλι την τύχη στα χέρια της, αλλά κι αυτό το πλεονέκτημα το έχασε με την εύκολη ήττα της στο Καραϊσκάκη με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να την προσπεράσει και εν τέλει να κατακτήσει τον τίτλο με το διπλό στο Κλεάνθης Βικελίδης.
Το φινάλε αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό και συνάμα σοκαριστικό... Μία σεζόν που ξεκίνησε με ευρωπαϊκά όνειρα και πίστη για διατήρηση των εγχώριων τίτλων, εξελίχθηκε στο απόλυτο φιάσκο. Ακόμη και εκείνη τη στιγμή όμως ο Αλμέιδα και οι παίκτες αποθεώθηκαν από τον κόσμο που έδωσε το σύνθημα για τη συνέχεια. Εκείνο το βράδυ του αγώνα με την Λαμία πάντως λίγοι γνώριζαν τις ριζικές αλλαγές που θα ακολουθούσαν.
Το καλοκαίρι των μεγάλων αλλαγών και ο αποκλεισμός από τη Νόα
Λίγες ημέρες μετά το πέσιμο της αυλαίας προέκυψε μια μία ιστορική αλλαγή. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης ανακοίνωσε ότι αποχωρεί και τη θέση του πήρε ο Μάριος Ηλιόπουλος, ο οποίος ήταν κοντά του την προηγούμενη διετία.
Το σοκ της αποχώρησης του διοικητικού ηγέτη της ΑΕΚ ήταν τεράστιο και πολλοί στοιχημάτισαν ότι θα επηρεάσει και το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας. Ο Αλμέιδα είχε μάθει δύο χρόνια σε ένα συγκεκριμένο διοικητικό μοντέλο, με τον νέο ιδιοκτήτη πάντως στην πρώτη του συνέντευξη (παρουσία του Πελάδο) να του δίνει ξεκάθαρη ψήφο εμπιστοσύνης
««Σήκω, Ματίας. Συνεχίζουμε να προοδεύουμε. Πάμε για μάχες, πάμε για μεγάλες στιγμές. Πάμε για τη μεγάλη ιδέα της ΑΕΚ. Φόρτσα! Veνga (έλα), Venga (έλα)», είχε πει στο φινάλε των δηλώσεων του για να αγκαλιάσει με θέρμη τον Αργεντινό τεχνικό.
Το κλίμα έδειχνε εξαιρετικά θερμό ανάμεσα στις δύο πλευρές και αυτό φάνηκε από τις ακριβές μεταγραφές που έκανε η ομάδα με τα... χατίρια του Αλμέιδα να υλοποιούνται. Ήρθαν οι Κοϊτά, Λαμέλα, Περέιρα, Οντουμπάτζο, Στρακόσα και Μπρινιόλι (και ως κερασάκι στην τούρτα οι Μαρσιάλ, Πιερό αλλά αρκετά αργότερα), προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού, μέσα στο οποίο χανόταν και οι φωνές αρκετών που εξέφραζαν ενστάσεις για τα βαριά συμβόλαια σε μεγάλης ηλικίας ποδοσφαιριστές...
Μόνο που τα χαμόγελα κόπηκαν μαχαίρι πολύ νωρίς. Η ΑΕΚ αντιμετώπισε στον 3ο προκριματικό γύρο του Conference League την άσημη Νόα από την Αρμενία και η εκτός έδρας ήττα σοκ με 3-1 (και τον Θωμά Στρακόσα να δέχεται γκολ από βολέ του αντίπαλου τερματοφύλακα) ήταν το πρώτο ηχηρό χαστούκι που δέχθηκε με το καλημέρα.
Στον επαναληπτικό η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να ανατρέψει το σκορ (νίκησε με 1-0) και οι πρώτες ρωγμές στα θεμέλια ήταν ορατές στο εσωτερικό της ομάδας και όχι μόνο.
Ο φουλ εκφραστικός Αλμέιδα δεν ήταν πια ο ίδιος άνθρωπος, ο κόσμος πλέον εξέφραζε ανοικτά τις διαφωνίες του με τις επιλογές του και ο νέος ιδιοκτήτης ήταν αντιμέτωπος με την πρώτη μεγάλη κρίση που έπρεπε να διαχειριστεί.
Ο κενός Ιανουάριος και οι δηλώσεις σοκ μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό
Παρόλο που η σεζόν και στο ελληνικό πρωτάθλημα ξεκίνησε με... αναποδιές (ισοπαλίες με Λαμία, Καλλιθέα ήττες από Πανσερραϊκό, Παναιτωλικό) ο Αλμέιδα και οι παίκτες του κατάφεραν να απορροφήσουν τους κραδασμούς. Τρέχοντας ένα αήττητο σερί 9 αγώνων μέσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται δύο προκρίσεις στο Κύπελλο απέναντι σε Άρη και ΠΑΟΚ μπόρεσε να ανακάμψει και να είναι εντός στόχων στην Ελλάδα. Μόνο που η ψυχολογία της ομάδας ήταν εύθραυστη και ο Αλμέιδα κάτι παραπάνω από φανερό ότι δεν ήταν ο εαυτός του. Καμία σχέση με τον εκδηλωτικό και γεμάτο πάθος σε κάθε ματς προπονητή, ο οποίος στους περισσότερους αγώνες έμοιαζε να είναι χαμένος στις σκέψεις του...
Για να φτάσουμε στις 19 Ιανουαρίου και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Οι κιτρινόμαυροι ηττήθηκαν 1-0, αλλά στο φινάλε του ματς ήρθε το... ηλεκτροσόκ με τον Αργεντινό να αφήνει για πρώτη φορά αμφιβολίες για το μέλλον του στην ομάδα...
«Ήθελα πιο πολύ απ' όλους να νικήσουμε σήμερα, αυτή η ομάδα θα συνεχίσει με ή χωρίς εμένα, σκέφτομαι πολύ σοβαρά το μέλλον μου, μου απομένει ακόμα μία συζήτηση με τον πρόεδρο για να αποφασίσουμε το καλύτερο για την ομάδα», ήταν τα λόγια του.
Η δήλωση αυτή σόκαρε τον κόσμο της ΑΕΚ, ο οποίος πλέον είχε αρχίσει να χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα. Ένας πυρήνας τον πίστευε, ήθελε να συνεχίσει να κάθεται στον πάγκο και τον στήριζε , κάποιοι άλλοι ήταν πολύ σκληροί μαζί του και έφταναν σε σημείο να αμφισβητούν ακόμα και όσα καλά κατάφερε στον πάγκο της ομάδας.
Ο Αλμέιδα φαινόταν ότι ήταν στον προθάλαμο της εξόδου, αλλά τελικά έμεινε στην ΑΕΚ μετά από συνάντηση που είχε με τον Ηλιόπουλο. Σε κοινές δηλώσεις τους οι δύο άντρες έκαναν μία άτυπη ανανέωση της συνεργασίας τους, με τον ιδιοκτήτη της ομάδας να αναφέρει: «Το γυαλί το δικό μου και του Ματίας όχι μόνο δεν έχει ραγίσει, αλλά διατηρείται ανέπαφο, είναι αλεξίσφαιρο και συνεχίζουμε δυνατά».
Το ποδοσφαιρικό τμήμα φάνηκε αρχικά να βγαίνει κερδισμένο κι από αυτήν την κρίση, καθώς μέτρησε πέντε σερί νίκες μειώνοντας τη διαφορά από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό στους δύο βαθμούς, ενώ είχε φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου εκεί που θα αντιμετώπιζε το σύνολο του Μεντιλίμπαρ. Εκείνη τη στιγμή κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τον εφιάλτη που θα ακολουθούσε...
Η εξάρα από τον Ολυμπιακό και η απόλυτη κατάρρευση στα playoffs
Στις 26 Φεβρουαρίου η Ένωση αντιμετώπισε στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και το τελικό 6-0 υπέρ των ερυθρόλευκων ήταν πέρα από κάθε φαντασία. Ωστόσο πέρα από το δεδομένο αποκλεισμό και την απώλεια ενός ακόμη στόχου, όπως αποδείχθηκε, εκείνο το βράδυ το οικοδόμημα της ΑΕΚ του Αλμέιδα κατέρρευσε ολοκληρωτικά.
Ο προπονητής ανέλαβε όλη την ευθύνη και υποσχέθηκε στον κόσμο ότι θα κάνει τα πάντα για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ίσως να το πίστευε βαθιά μέσα του, αλλά με τα όσα έκανε, έδειξε το αντίθετο.
Τέσσερις μέρες μετά το ματς του Κυπέλλου, έπαιζε ξανά με τον Ολυμπιακό, στη Νέα Φιλαδέλφεια αυτή τη φορά, για την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου.
Η ΑΕΚ ήταν στο -2 από τους ερυθρόλευκους και με νίκη θα βρισκόταν στην κορυφή, αλλά το 90λεπτο που ακολούθησε ήταν μια πραγματική τραγωδία. Οι γηπεδούχοι έπαιξαν με τρία στόπερ, με φουλ αμυντική τακτική έχοντας 10 παίκτες από τη μπάλα και ο Θεός του ποδοσφαίρου τους τιμώρησε καθώς ο Τσικίνιο στο 90' διαμόρφωσε το τελικό 0-1.
Μέσα σε τρεις ημέρες η ΑΕΚ έβλεπε Κύπελλο και πρωτάθλημα να... πετούν μακριά και η ισοπαλία με τον Άρη στο φινάλε της κανονικής περιόδου, τελείωσε οριστικά και την κουβέντα για την κορυφή της Super League 1.
Κανείς δεν μπορούσε, όμως, να φανταστεί την κατρακύλα που θα ακολουθούσε στη διαδικασία των playoffs. Η ΑΕΚ που μπήκε με πλεονέκτημα στη μάχη της 2ης θέσης (που οδηγούσε στα προκριματικά του Champions League) κατάφερε να πετύχει αρνητικό ρεκόρ σημειώνοντας έξι ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια και κατετάγη τελικά 4η, παίρνοντας το χειρότερο ευρωπαϊκό εισιτήριο. Οι κιτρινόμαυροι θα πρέπει το καλοκαίρι να περάσουν τρεις γύρους του Conference League (αν φτάσουν στα play off θα είναι ανίσχυροι) ξεκινώντας τις αγωνιστικές τους υποχρεώσεις στις 24 Ιουλίου!
Ο Αλμείδα, όσο κι αν ο ίδιος ακόμη και τώρα θεωρεί το αντίθετο, έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης στο γεγονός ότι η ομάδα του κατέρρευσε σαν μία στίβα από τραπουλόχατα ατάκτως ερριμμένα!
Μία ομάδα η οποία είχε την προηγούμενη διετία σε όλες τις εγχώριες διοργανώσεις είχε ηττηθεί στην έδρα της μόλις μία φορά, μέσα σε δύο μήνες ηττήθηκε τέσσερις φορές (δύο από τον Ολυμπιακό, μία από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό).
Ταυτόχρονα κατέρριψε ένα αρνητικό ρεκόρ που κρατούσε σχεδόν ένα αιώνα και πιο συγκεκριμένα από το 1932. Έχασε 6 σερί ματς, ενώ έμεινε χωρίς νίκη για 8 σερί παιχνίδια, έχοντας να γευτεί τη νίκη από τις 23 Φεβρουαρίου με τον Αστέρα στην Τρίπολη.
Ο χωρισμός των δύο πλευρών έμοιαζε προδιαγεγραμμένος τις τελευταίες μέρες μετά την κάκιστη παρουσία μέσα στο 2025 και την καταστροφική πορεία της ομάδας στο μίνι πρωτάθλημα. Την ίδια ώρα ο Αλμέιδα έδειχνε ανίκανος να αλλάξει τη μοίρα της ομάδας, χαμένος μέσα στις λανθασμένες επιλογές του, την πίεση από τα άσχημα αποτελέσματα και την κριτική που δεχόταν πλέον από την πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας.
Η παρουσία του στις συνεντεύξεις Τύπου μετά τους αγώνες ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση της κακής του ψυχολογικής κατάσασεις, καθώς συνήθως ερχόταν σε σύγκρουση με τους δημοσιογράφους και οι δηλώσεις του συνήθως έριχναν κι άλλο λάδι στη φωτιά. Όπως για παράδειγμα η μυθική ατάκα του μετά τη νίκη γοήτρου επί του Ολυμπιακού στον επαναληπτικό ημιτελικό Κυπέλλου με 2-0.
«Δεν υπάρχει κάποιος που να είναι πάνω από την ΑΕΚ. Υπάρχει μια ιστορία. Κάποιοι προπονητές θα μείνουν σε αυτή. Κάποιοι όχι. Για αυτούς που δεν είναι πολύ χαρούμενοι, θα περάσουν 200 χρόνια και το όνομά μου θα βρίσκεται στο μουσείο της ομάδας γιατί έχω κερδίσει δύο τίτλους.», ήταν τα λόγια του Αργεντινού που αντί να αναλάβει (πραγματικά) την ευθύνη για τα μαύρα χάλια της ομάδας του θέλησε να αυτοανακηρυχθεί σημαίνων μέλος της ιστορίας της ΑΕΚ.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αλμέιδα κατάφερε πολλά πράγματα στους κιτρινόμαυρους. Ίσως το σημαντικότερο να είναι το ότι κατόρθωσε να κάνει τους Ενωσίτες να ερωτευτούν ξανά την ομάδα τους.
Όμως το όρμα και η ελπίδα που τους έδωσε με τα όσα παρουσίασε την πρώτη χρονιά, τους τα πήρε ο ίδιος πίσω, φέρνοντας ξανά την ΑΕΚ στο σημείο που ήταν το 2022: στην απόλυτη μιζέρια και την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Κι ο Αλμέιδα σαν ένας σύγχρονος Δρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ, εξελίχθηκε από αναμορφωτής της ΑΕΚ, σε απόλυτο πρωταγωνιστή της κατάρρευσή της.
Η υπηρεσία της Δυναμικής Μετατροπής Νομίσματος δίνει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να προσφέρουν πληρωμές στο νόμισμα της κάρτας του πελάτη, χωρίς τεχνικές απαιτήσεις ή επιπλέον κόστος – διευκολύνοντας τη συναλλαγή και αναβαθμίζοντας την εμπειρία πληρωμής.
