Ο Τσίπρας πανηγυρίζει, ο Τσακαλώτος βρίσκει τα μέτρα για το χρέος ανεπαρκή και ο Σκουρλέτης βλέπει λιτότητα

Με επικοινωνιακό κρεσέντο και πανηγυρικούς τόνους, στη λογική ότι «όσο περισσότερο φωνάζει τόσο περισσότερους θα πείσει ότι πρόκειται για επιτυχία» επιχειρεί η κυβέρνηση να υπερκεράσει το «πάγωμα »που έφερε η υιοθέτηση ενός σκληρού μνημονιακού πλαισίου για το χώρα στο διηνεκές, έναντι γενικόλογων και πάλι δεσμεύσεων για το χρέος, την έξοδο στις αγορές και την ανάπτυξη.

Το κλίμα των πανηγυρισμών έδωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που έσπευσε στο Προεδρικό Μέγαρο - χωρίς γραβάτα- για να ενημερώσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για τα επιτεύγματα της διαπραγμάτευσης που έκανε η κυβέρνησή του. 

«Αυτό που αφορά και τον ελληνικό λαό που έχει υποστεί με ιώβεια υπομονή και ψυχραιμία μεγάλες θυσίες, δόθηκε μία σαφής δέσμευση για το οριστικό τέλος των προγραμμάτων, των μνημονίων, με το τέλος του τρίτου προγράμματος, σε ένα χρόνο από σήμερα», είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε πως «τώρα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας και όχι να χαλαρώσουμε».

Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος το βράδυ της Πέμπτης αναφέρθηκε στον συμβιβασμό που είχε μόλις συνυπογράψει. «Είναι αυτή η σαφήνεια επαρκής με βάση τις θυσίες που έχει κάνει ο ελληνικός λαός; Ίσως όχι» παραδέχτηκε ο κ. Τσακαλώτος και πρόσθεσε: «δεν θέλουμε το τέλειο να είναι ο εχθρός του καλού».

Το κλίμα των αντιφάσεων ανέδειξε -άθελά του ίσως- και ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης τονίζοντας ότι «για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αντίφαση που είναι "καταδικασμένος" να πορεύεται να επιβάλει λιτότητα αλλά παράλληλα να υπόσχεται ότι θα προσφέρει έξοδο από αυτή. Κι αυτό γιατί έχει μια αβέβαιη έκφανση όχι μόνο για τον ίδιο αλλά και για τη χώρα».

«Υπήρξε μια ήττα για το λαό μας όταν με απόλυτη συνείδηση του τι κάνουμε κάναμε τη συμφωνία του καλοκαιριού του 2015 που ήταν όμως σαφώς προτιμότερη από την εναλλακτική της τυφλής σύγκρουσης που θα άφηνε την κοινωνία έρμαιο των ακραίων απόψεων του κ. Σόιμπλε και των οπαδών του» παραδέχθηκε ο Πάνος Σκουρλέτης.

Από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πέρα από το Μαξίμου με το non paper, έδωσε τον τόνο των πανηγυρισμών και ανέλαβε το πλασάρισμα της επώδυνης συμφωνίας. Ο Αλέξης Τσίπρας έγραψε στο twitter ότι «Σήμερα η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Έχουμε μια συμφωνία που ανταποκρίνεται στις θυσίες του ελληνικού λαού. Με ενότητα και αποφασιστικότητα προχωράμε μπροστά για τη δίκαιη ανάπτυξη και την επούλωση των πληγών της κρίσης».





Βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι από τη διαπραγμάτευση που μεσολάβησε από το Eurogroup της 22ας Μαΐου, «η ελληνική πλευρά πήρε αυτά που ήθελε», όπως αναφέρει το non paper του Μεγάρου Μαξίμου! Οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι «υπήρξαν ριζικές αλλαγές σε σχέση με την απόφαση του Eurogroup της 22ας Μαΐου» - παρότι γνωρίζουν ότι σε εκείνη τη συνεδρίαση δεν υπήρξε καμία απόφαση, παρά μόνον προτάσεις και ιδέες επί του γενικότερου πλαισίου.

Το γενικότερο πλαίσιο που είχε τεθεί σε εκείνη τη συνεδρίαση, έγινε σχεδόν ατόφιο δεκτό στο χθεσινό «Eurogroup», με «γαρνιτούρα» κάποιες αναφορές στην ανάπτυξη.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι «το κυριότερο σημείο της σημερινής απόφασης είναι η -για πρώτη φορά- σαφής δέσμευση του Eurogroup ότι θα υποστηριχθεί η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές και η επιτυχής ολοκλήρωση του προγράμματος, με τη δημιουργία, μάλιστα, ενός σημαντικού αποθέματος ρευστότητας για να στηριχθεί η έξοδος της χώρας στις αγορές». Πρόκειται ουσιαστικά για την πλήρη παραδοχή της εγκατάλειψης του σχεδίου, που είχε αρχικά η κυβέρνηση για έξοδο στις αγορές πολύ πριν τη λήξη του τρίτου μνημονίου - ακόμη και για έκδοση ομολόγων φέτος το καλοκαίρι μιλούσαν κυβερνητικοί παράγοντες, πριν οι διαπραγματεύσεις διαψεύσουν αυτή την προσδοκία.

Η αναφορά του Eurogroup σε «έξοδο στις αγορές» το 2018, είναι αναμενόμενη για προφανείς λόγους, διαφορετικά θα άφηνε την αίσθηση ότι το τρίτο πρόγραμμα οδηγείται σε αποτυχία και αυτό θα προκαλούσε ανυσυχία στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών, καθώς θα πυροδοτούσε συζητήσεις περί νέου δανείου προς την Ελλάδα. Η αναφορά σε έξοδο στις αγορές ουδόλως αποκλείει την υιοθέτηση τελικά της λεγόμενης «προληπτικής πιστωτικής γραμμής», έναντι ελληνικών δεσμεύσεων και νέων μέτρων, όταν έρθει η ώρα να αξιολογηθεί η ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος και η επόμενη ημέρα!

Σε κάθε περίπτωση το χθεσινό Eurogroup κινήθηκε για το χρέος στη βάση της απόφασης του 2016, την υπέρβαση της οποίας επεδίωκε διακαώς η κυβέρνηση, χωρίς τελικά να πετύχει κάποια ανατροπή της: Το ΔΝΤ δεν θεωρεί επαρκείς τις διαβεβαιώσεις για τη βιωσιμότητα για το χρέος, γι’ αυτό και δεν μπαίνει ακόμα χρηματοδοτικά στο πρόγραμμα, παρά μόνον μετά το τρίτο μνημόνιο και επιπλέον η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ είναι στον αέρα, παρότι η Κεντρική Τράπεζα θεώρησε την απόφαση πρώτο βήμα για τη βιωσιμότητα.

Το Μαξίμου αναφέρει γενικά και μάλλον αμήχανα ότι «υπήρξε θετική εκτίμηση του ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του χρέους σε αντίθεση με την εκτίμηση της 22ας Μαΐου, όπου το ΔΝΤ θεωρούσε ότι το ελληνικό χρέος δεν βρίσκεται σε τροχιά βιωσιμότητας» - κι όμως την ίδια στάση είχε τηρήσει και τότε το Ταμείο, όταν και για πρώτη φορά κατέστη σαφές (από τον Τόμσεν τότε), ότι ΔΝΤ και Βερολίνο είχαν καταλήξει σε ενδιάμεσο συμβιβασμό για το ελληνικό ζήτημα.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει επίσης ότι «έγινε δεκτή η γαλλική πρόταση για ρήτρα ανάπτυξης που αποτελούσε πάγια διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης από το 2015». Ουσιαστικά πρόκειται για μία γενικόλογη και πάλι αναφορά, καθώς η γαλλική ιδέα θα ενταχθεί κι αυτή στη συζήτηση που θα γίνει το καλοκαίρι του 2018 για τα όποια μέτρα ελάφρυνσης του χρέους εξεταστούν τότε! Δεν προσδιορίστηκε τίποτα περισσότερο, αν και για λόγους ισορροπιών η γερμανική πλευρά έδειξε να μην έχει πρόβλημα στην κατ’ αρχήν  συμπερίληψη και αυτής της ιδέας στην όλη συζήτηση.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση δεν κατάφερε να απαλειφθεί η αναφορά των Ευρωπαίων ότι «όπως συμφωνήθηκε το Μάιο του 2016, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, καθώς και ο μηχανισμός προσαρμογής στην ανάπτυξη, θα υλοποιηθούν εάν κριθεί απαραίτητο στο τέλος του προγράμματος» - το περίφημο «από 0 έως 15 χρόνια» για την εφαρμογή των μέτρων ελάφρυνσης.

Τουναντίον εμφανίζεται να πανηγυρίζει επί υποθετικών σεναρίων και προσδοκιών, υποστηρίζοντας ότι «αποφασίστηκε περίοδος χάριτος και επέκταση της ωρίμανσης μέχρι 15 χρόνια σίγουρα, και ενδεχομένως για περισσότερο διάστημα, αν δεν επιτευχθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης. Αυτό διασφαλίζεται από την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης»!

Το ίδιο πανηγυρική είναι και η προσέγγιση που κάνει η κυβέρνηση στην πρωτοφανή δέσμευση, που ανέλαβε η χώρα για πρωτογενή 2% έως το… 2060! Και φυσικά και η ξεκάθαρη τυπικά δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% επί πέντε χρόνια έως και το 2022. Δεσμεύσεις που ανατρέπουν στην πράξη την κριτική που είχε ασκήσει το 2014 και το 2015 στην κυβέρνηση Σαμαρά για δεσμεύσεις περί υψηλών πλεονασμάτων.

Για την κυβέρνηση είναι «πολύ σημαντική η δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα στο 2% από το 2023 και κατά μέσο όρο περίπου στο 2% ως το 2060». Διότι «επομένως, προβλέπεται η σταδιακή μείωση των πλεονασμάτων και κάτω από το 2%», ενώ «προσδιορίζει το ύψος της απαιτούμενης απομείωσης χρέους, η οποία πλέον μπορεί να υπολογισθεί από αγορές και θεσμούς». Κατά την κυβέρνηση «με αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα, η Ελλάδα θα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που θα βρίσκεται σε θετική εξαίρεση από το Σύμφωνο Σταθερότητας, καθώς με βάση αυτό θα υποχρεούνταν να έχει πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 2,6% στο μακροπρόθεσμο διάστημα και όχι 2% όπως τελικά συμφωνήθηκε» - ουδείς μιλά στην Ευρώπη και για την άλλη Ευρώπη, πέραν της Ελλάδας, για τον ορίζοντα έως το 2060. Η πορεία της χώρας μπαίνει ουσιαστικά σε ένα βαθύ τούνελ, έστω και με τη συνοδεία… φαναριού για να μην είναι τόσο πηχτό το σκοτάδι!

Η κυβέρνηση εντέχνως προσπαθεί επίσης να αναδείξει… υποβαθμίζοντας ουσιαστικά, το ότι «αποφασίστηκε η δόση να είναι μεγαλύτερη από τις χρηματοδοτικές ανάγκες του ελληνικού δημοσίου αφού δίνει την δυνατότητα για πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους περίπου 1,6 δισ.». Το σημείο αυτό το αναφέρει μάλιστα τελευταίο στο σχετικό non paper, αφού οι προσδοκίες ήταν για πολύ μεγαλύτερο ποσό, πέραν των 6,9 που χρειάζονται για την αποπληρωμή των ομολόγων της ΕΚΤ τον Ιούλιο. Οι προσδοκίες για το ύψος της δόσης έφταναν ακόμα και στα 11 δισ. ευρώ (!!!), που όμως διαψεύστηκαν, ενώ το Μαξίμου ξεπερνά και το γεγονός ότι ακόμη και αυτά τα 8,5 δισ. ευρώ που θα δοθούν τελικά, θα καταβληθούν με δόσεις.

Οι αναφορές στο non paper περί ενός «φιλόδοξου πακέτου αναπτυξιακών δράσεων από ευρωπαϊκά κονδύλια που θα δώσει προοπτική υψηλών ρυθμών ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία στο μεσοπρόθεσμο διάστημα (2018-2022)», αλλά και για «αποδοχή του πάγιου αιτήματος της κυβέρνησης για ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας» δεν εκλαμβάνονται από κανέναν ως δεσμεύσεις, που αλλάζουν την ουσία της σκληρής απόφασης του Eurogroup και των επώδυνων δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση, τόσο χθες, όσο και με την ψήφιση των μέτρων 4,5 δισ. ευρώ στα μέσα του Μαΐου, για το 2019 και το 2020.

Επαφές Τσίπρα με τους πολιτικούς αρχηγούς

Κύκλο επαφών θα έχει τα επόμενα 24ωρα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. 

Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων πηγή από το Μέγαρο Μαξίμου, ο πρωθυπουργός μετά τη σημερινή συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο αλλά και μετά την επίσκεψη του Τούρκου ομολόγου του, Μπ. Γιλντιρίμ τη Δευτέρα στην Αθήνα, θα έχει κύκλο επαφών με τον πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση και τους πολιτικούς αρχηγούς σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Ενώ, εν συνεχεία, θα συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο υπό την προεδρία του πρωθυπουργού.

Αντικείμενο των επαφών και της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου, η ενημέρωση για τις αποφάσεις του Eurogroup αλλά και για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, σύμφωνα με την ίδια κυβερνητική πηγή.