Εθνική πολιτική για το προσφυγικό ζητάει ο Σταύρος Θεοδωράκης

Τη δυνατότητα χάραξης μια εθνικής πολιτικής για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό ζήτημα υπογράμμισε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη δευτερολογία του στο Διεθνές Συνέδριο Greece Forward II.

Απαντώντας σε ερωτήσεις πολιτών, επισήμανε το γεγονός ότι υπήρξαν δύο διαφορετικές πολιτικές, που ακολούθησε η κυβέρνηση.

Χαρακτηριστικά είπε: «Προ Μουζάλα είχαμε μια πολιτική που δυναμίτιζε το πρόβλημα και δε το βοηθούσε. Μετά Μουζάλα έχουμε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να πείσει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να υπάρξει μια άλλη πολιτική. Αυτό είναι το ζήτημα της χώρας».

Ακόμη, ο επικεφαλής του Ποταμιού επανέλαβε τους άξονες που πρέπει να ακολουθηθούν για να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική: μικρές δομές που θα είναι στην ευθύνη των δήμων, ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών που έχουν πληγεί, άσκηση πίεσης προς την ΕΕ και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά που έχουν έρθει στη χώρα, αρχικά με σχολεία μέσα στις δομές, ώστε να εξοικειωθούν με τη διαδικασία και παράλληλα στα σχολεία.

Αναλυτικά, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε στη δευτερολογία του:

«Είναι αντιληπτό ότι δεν είμαστε εμμονικοί και δεν έχουμε καμία διάθεση να ταπεινώσουμε την κυβέρνηση μιλώντας για τα προβλήματα που δημιούργησε η πολιτική της το προηγούμενο διάστημα. Αλλά για να αλλάξει μια χώρα πολιτική πρέπει να ξέρει τι έχει γίνει λάθος. Τα πράγματα για μας είναι ξεκάθαρα. Προ Μουζάλα είχαμε μια πολιτική που δυναμίτιζε το πρόβλημα και δε το βοηθούσε. Μετά Μουζάλα έχουμε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να πείσει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να υπάρξει μια άλλη πολιτική. Αυτό είναι το ζήτημα της χώρας. Ο Υπουργός βέβαια δεν είναι εύκολο να το αποδεχτεί. Είπε, με την ειλικρίνεια που τον διακρίνει, ότι «το Σεπτέμβριο που εγώ ανέλαβα αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται και η Ευρώπη άρχισε να καταλαβαίνει τι γίνεται». Πρόβλημά σας. Εμείς είχαμε πάει την άνοιξη του 2014 στη Μυτιλήνη και σας είπαμε ότι " το πρόβλημα έρχεται ".

Και για να απαντήσω στην κυρία από την Κω, επισημαίναμε επίμονα στη Βουλή το πρόβλημα, με έναν Πρωθυπουργό που σχεδόν γέλαγε με αυτά που του αναφέραμε και έλεγε ότι «ήμασταν εκτός πραγματικότητας». Αυτό που θέλω να σας πω λοιπόν είναι ότι αυτά που καταλήγει να λέει σήμερα ο κ. Μουζάλας, είναι αυτά που εμείς λέγαμε εξαρχής και δεν έχουν γίνει ακόμη. Και αυτή η πολιτική θα πρέπει να έχει εν τέλει αυτούς τους άξονες:

- Μικρές δομές, εγκατάσταση προσφύγων σε διαμερίσματα. Και όλα αυτά σιγά-σιγά να πέρναγαν στην ευθύνη της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μπορούν οι Δήμοι. Μπορεί ο κ. Καμίνης και το έχει αποδείξει. Μπορούν και θα μπορέσουν και άλλοι δήμοι.

- Το δεύτερο -και εδώ έχουμε πολλά προβλήματα με την κυβέρνηση γιατί δεν αφορά μόνο το κ. Μουζάλα- είναι η ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. Νομίζω και επιτρέψτε μου να πω κ. Μουζάλα ότι δεν ήταν σωστός ο τρόπος που απαντήσατε στην κυρία από την Κω. Δεν είναι πρόβλημα της Τουρκίας το πρόβλημα που έχει η Κως. Είναι πρόβλημα της ελληνικής κυβέρνησης. Το τι μπορεί να γίνει στην Κω και στη Λέσβο, και η κυβέρνηση αδιαφορεί - δε τους δίνει καμία σημασία το υπουργείο οικονομικών, το Υπουργείο Ανάπτυξης, το υπουργείο Εσωτερικών- αυτό δεν είναι πρόβλημα των Τούρκων. Είναι πρόβλημα δικό μας. Εμείς έχουμε επτά κοστολογημένα μέτρα για τα νησιά των συνόρων, για τις παραμεθόριες περιοχές που θα κοστίσουν περίπου 100 εκατομμύρια. Δεν είναι ένα κόστος δυσβάσταχτο για μια κοινωνία που θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, περιορίζοντας τη σπατάλη του κομματικού κράτους.

- Συμφωνούμε σε όλα αυτά που ειπώθηκαν για την ΕΕ. Η πίεση πρέπει να ασκηθεί. Δε θέλουμε άλλες ευχετήριες κάρτες από την Ευρώπη. Θέλουμε να αναλάβουν μέρος του προβλήματος, μέρος της ευθύνης, να μοιραστούμε τους πρόσφυγες.

- Και τέλος το θέμα της εκπαίδευσης. Κάντε το τώρα γιατί θα αναγκαστείτε να το κάνετε του χρόνου και θα λέμε ότι σας το λέγαμε ένα χρόνο πριν. Δε θα υπάρξει εκπαίδευση των παιδιών, αν δεν υπάρξουν δομές μέσα στους χώρους που φιλοξενούνται -παντού. Πρέπει να υπάρξουν εκπαιδευτικές δομές μέσα στους καταυλισμούς στην αρχή για να φύγει η αμφιβολία των παιδιών, για να μπορέσουν όλα αυτά τα παιδιά να φοιτήσουν σε ελληνικά σχολεία. Αυτό πρέπει να γίνει. Το Υπουργείο Παιδείας έχει μια εμμονική συμπεριφορά όταν το συζητήσαμε και είπε "ότι αποκλείεται να το κάνουμε εμείς. Θα στέλνουμε μόνο τα παιδιά στα σχολεία". Πάνε μόνο 1500 παιδιά σε όλη την Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

Σε αυτά συμφωνούμε, ας πειστούν και τα υπόλοιπα υπουργεία, και ας κάνουμε μια εθνική πολιτική για το μεταναστευτικό».