Προεδρική πλειοψηφία και αριστερή αντιπολίτευση μπροστά σε αδιέξοδο

Νευρικότητα και δυσθυμία επικρατεί στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος μετά τη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, καθώς τα μηνύματα από το πεδίο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές δεν είναι ευοίωνα. 

Παρά την αισιοδοξία που διαχέει το κυβερνητικό επιτελείο, ο πρωθυπουργός στις κατ' ιδίαν συζητήσεις του λέει ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα, η συμφωνία δεν είναι βέβαιη και οι δανειστές ασκούν αφόρητες πιέσεις. 

Το διήμερο ήταν εκτονωτικό για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα βασικά ερωτήματα όμως δεν απαντήθηκαν και η στιγμή της αλήθειας μετατέθηκε για μερικές εβδομάδες, όταν το κείμενο της συμφωνίας, που όπως είπε ο κ. Νίκος Παππάς έχει αρχίσει να γράφεται, παρουσιαστεί επισήμως. To ενδιαφέρον πια εστιάζεται στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που αναμένεται να συνεδριάσει μέσα στις επόμενες ημέρες. Άλλωστε ό,τι και να συζητούν τα κομματικά όργανα οι βουλευτές είναι που θα σηκώσουν το βάρος της αποδοχής ή της καταψήφισης μίας συμφωνίας που σε κάθε περίπτωση θα είναι δύσκολη. 

Η Αριστερή Πλατφόρμα είδε την τροπολογία της να συγκεντρώνει περισσότερες ψήφους από κάθε άλλη φορά, ωστόσο ήταν ένα συμβιβαστικό κείμενο που απέφευγε να βάλει διαζευκτικά το ζήτημα «υποταγή ή ρήξη». Υπό αυτή την έννοια η αύξηση της δύναμής της μπορεί και να είναι πλασματική. Το ότι υπερψηφίστηκε και από άλλες τάσεις ακόμη και από μέλη της προεδρικής «κίνησης των 53» δείχνει ότι οι γραμμές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει διάτρητες όπως και οι «κόκκινες γραμμές» της ηγεσίας στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους.

Επί του παρόντος η αριστερή αντιπολίτευση πιέζει την κυβέρνηση να μην δεχθεί μία καινούργια μνημονιακή συμφωνία. Η ηγεσία χρησιμοποιεί την πίεση της αντιπολίτευσης ως ένα επιχείρημα στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, όση αξία μπορεί να έχει απέναντι στην αδιαλλαξία του κ. Σόιμπλε. Ούτε η προεδρική πλειοψηφία όμως, ούτε η Αριστερή Πλατφόρμα του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, η ΚΟΕ του κ. Ρούντι Ρινάλντι και η ΔΕΑ του κ. Αντώνη Νταβανέλου που σχηματίζουν τον κορμό της εσωκομματικής αντιπολίτευσης δείχνουν έτοιμες να αναλάβουν το κόστος μίας ρήξης με τους δανειστές που ενδεχομένως θα ανοίξει τον δρόμο για την έξοδο από το ευρώ. 

Εφόσον η ηγεσία δηλώνει ότι δεν θα καταβάλλει την επόμενη δόση στο ΔΝΤ όσο συνεχίζεται η χρηματοπιστωτική ασφυξία, προς το παρόν εκλείπουν οι λόγοι σύγκρουσης μεταξύ της προεδρικής πλειοψηφίας και της αριστερής αντιπολίτευσης. Πριν από την καταβολή της τελευταίας δόσης στο ΔΝΤ, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει απόφαση -που δεν δημοσιοποιήθηκε- να μην δοθούν τα χρήματα εφόσον οι δανειστές κρατούν την ίδια άκαμπτη στάση. Η κυβέρνηση όμως κατέβαλε τη δόση των 750 εκατομμυρίων στο ΔΝΤ και όταν ζητήθηκαν εξηγήσεις η απάντηση ήταν ότι για τα θέματα αυτά αποφασίζει η κυβέρνηση και όχι τα κομματικά όργανα. Υπάρχει πάντα το βάσιμο ενδεχόμενο οι συζητήσεις να μην καταλήξουν μέχρι την επόμενη δόση και ο ΣΥΡΙΖΑ ενιαίος να στηρίξει την κυβέρνηση. Εάν όμως η κυβέρνηση καταλήξει σε μία συμφωνία που θα παραβιάζει όλες τις «κόκκινες γραμμές», πλην του εργασιακού, το πρόβλημα θα είναι για τα μέλη της αριστερής αντιπολίτευσης που τώρα εισηγούνται την συντεταγμένη ρήξη. Γιατί έντονες αντιδράσεις υπάρχουν και για την αύξηση της φορολογίας και για τον ΕΝΦΙΑ όπως και για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Το τι θα πράξουν στην κρίσιμη στιγμή της ψηφοφορίας όταν η συμφωνία θα έλθει στη Βουλή δεν είναι καθόλου βέβαιο. Ενδεχομένως να μην τραβήξουν το χαλί στην κυβέρνηση. Όπως έχει πει όμως και ο κ. Λαφαζάνης σε ανύποπτο χρόνο τα δύσκολα θα αρχίσουν μετά την ψήφιση όταν θα πρέπει τα μέτρα να αρχίσουν να εφαρμόζονται. Αν και ο κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης το διέψευσε ο ανασχηματισμός την επομένη της συμφωνίας είναι ήδη στο τραπέζι και συζητείται. Για τον απλό λόγο ότι ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης έχει δηλώσει ότι δεν θα φέρει μία συμφωνία που να παρατείνει τα αδιέξοδα της τελευταίας πενταετίας και ο κ. Λαφαζάνης δύσκολα θα βάλει την υπογραφή του στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.