Ινστιτούτο Bruegel: Δημόσια διοίκηση-διαφθορά εμποδίζουν την ανάκαμψη της Ελλάδας

Τους τέσσερις παράγοντες που η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δείχνει να έρχεται με βραδύτερο ρυθμό, σε σχέση με τις άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης, επιχειρεί να στοιχειοθετήσει ο Alessio Terzi του Ινστιτούτου Bruegel, σε μία προσπάθεια να αντιπαρατεθεί με τους ισχυρισμούς άλλων think tanks (πχ Peterson), τα οποία θεωρούν ότι είναι ανέφικτη η ανάκαμψη της Ελλάδας. 

Σύμφωνα με τον Terzi η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα βελτίωσης τόσο σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας της οικονομίας όσο και σε επίπεδο μεταρρυθμίσεων. 

Ήδη έχει βελτιώσει τη θέση της στους δείκτες doing business (ευκολία του επιχειρείν) του ΟΟΣΑ, ενώ σημαντική βελτίωση επισημαίνεται και στην αγορά εργασίας. 

Ωστόσο, θα ήταν αφελές να περιμένουμε να δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα σε μία χώρα με περιορισμένη διοικητική ικανότητα, υψηλά επίπεδα διαφθοράς, πολιτική αστάθεια και αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά τις δαπάνες. 

Σαφώς, οι τελευταίες κατατάξεις ανταγωνιστικότητας έχουν σημασία στο μέτρο που απεικονίζουν την περαιτέρω σημαντική πρόοδο που πρέπει ακόμη να γίνει. 
Όμως, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που έκανε η Ελλάδα κατάφερε να επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2014. 

Έτσι, σύμφωνα με τον Terzi, κατά τη μέτρηση της προσπάθειας μεταρρύθμισης που πρέπει να εξεταστεί, δεν είναι η τρέχουσα θέση μιας χώρας σε μια κατάταξη ανταγωνιστικότητας, αλλά μάλλον με το πόσο έχει βελτιωθεί το διάστημα που εξετάζεται. 

Στους σχετικούς δείκτες των διαρθρωτικών μεταρρυθμισεων, βλέπει κανείς ότι η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, αναρρίχηση σχεδόν 50 θέσεων σε 5 χρόνια (από 2008-09). 
Η Ελλάδα έχει βελτιώσει το περιβάλλον του επιχειρείν, σύμφωνα με την Πορτογαλία, και περισσότερο από ό, τι στην Ιταλία ή την Ισπανία κατά την ίδια περίοδο.

Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο καθώς, την ίδια στιγμή, η Ελλάδα ήταν η χώρα που αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη οικονομική ύφεση και οι μεταρρυθμίσεις συνήθως περιλαμβάνουν κάποιο είδος δημοσιονομικού κόστους κατά την εφαρμογή.

Μια χώρα με περιορισμένη διοικητική ικανότητα, υψηλά επίπεδα διαφθοράς, πολιτική αστάθεια και αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά τις δαπάνες δεν θα μπορούσε να επιτύχει κορυφαία αποτελέσματα όπως η Δανία ή η Λετονία μέσα σε μια νύχτα, καταλήγει ο Terzi.