Κακλαμάνης: Μου πρότειναν πρωθυπουργία, είχα σχηματίσει και κυβέρνηση...

Με μία τρισέλιδη δήλωση, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Απόστολος Κακλαμάνης καταθέτει τη δική του αποψη για όσα συνέβησαν το Νοέμβριο του 2011 και οδήγησαν στο σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ υπό την πρωθυπουργία του Λουκά Παπαδήμου.

«Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου με κάλεσε στο γραφείο του στη Βουλή και μου ανακοίνωσε την απόφασή του όπως, για λόγους εθνικού συμφέροντος παραιτηθεί, ότι θα παραμείνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ότι πρότεινε στον Πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά, που συμφώνησε αμέσως, να αναλάβω ως πρωθυπουργός το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στην οποία θα συμμετείχαν και θα στήριζαν στη Βουλή οι Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ», ξεκινά την περιγραφή του ο κ. Κακλαμάνης αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο όσων συνέβησαν μετά την επιστροφή των κυρίων Παπανδρέου και Βενιζέλου από τις Κάννες.

Οπως επισημαίνει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, ο ίδιος είχε προταθεί ως μεταβατικός πρωθυπουργός προτού απευθυνθεί η σχετική πρόσκληση στον Λουκά Παπαδήμο. Μάλιστα, εις ό,τι αφορά το πρόσωπο του κ. Παπαδήμου, ο κ. Κακλαμάνης γράφει στην επιστολή του: «Αμφότεροι οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή μου να μην ανακοινωθεί ή διαρρεύσει οτιδήποτε, θεωρώντας βέβαιη την αντίδραση συγκεκριμένων τραπεζιτών και εκδοτών. Άλλωστε, πλείστα όσα ΜΜΕ, καθ’ όλη την ημέρα, προεξοφλούσαν «κυβέρνηση Παπαδήμου» παρά το γεγονός ότι, όπως με διαβεβαίωσαν εντίμως και οι δύο, πλην του κ. Ρουμελιώτη που δεν απεδέχθη ο κ. Σαμαράς, ουδείς εξ’ αυτών είχε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επικοινωνία με τον κ. Παπαδήμο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο».

Ειδικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ακόμη και μετά την τελική έκφραση της άρνησής του να οριστεί πρωθυπουργός, ο κ. Κακλαμάνης δεν εισηγήθηκε στον κ. Παπανδρέου την πρόταση να γίνει πρωθυπουργός ο κ. Παπαδήμος κι αυτό «απλώς διότι γνώριζα ότι είχε ταχθεί δημοσίως διά των “FT” κατά του κουρέματος του χρέους, σύμφωνα με τη θέση του κ. Ντράγκι και  της ΕΚΤ», όπως εξομολογείται ο πρώην πρόεδρος της Βουλής.
Εξιστορώντας τα όσα συνέβησαν το 24ωρο της 8ης Νοεμβρίου του 2011, ο κ. Κακλαμάνης αναφέρεται με λεπτομέρειες στην κυβέρνηση που είχε σχεδόν σχηματίσει, έχοντας μάλιστα προτείνει στον κ. Βενιζέλο να παραμείνει υπουργός Οικονομικών («σκόπευα να τον διατηρήσω στη θέση του υπουργού Οικονομικών», γράφει κατά λέξη), στο πώς συνετάχθη η προγραμματική συμφωνία από τους κυρίους Ευ.Βενιζέλο και Χρυσ.Λαζαρίδη, αλλά και στην άρνηση του κ. Σαμαρά να συναινέσει στην υπουργοποίηση βουλευτών της ΝΔ. «Ο κ. Σαμαράς, ενώ ήταν έκδηλη η ικανοποίησή του και η εμπιστοσύνη του ότι θα σεβαστώ την αποστολή μου και θα οδηγήσω τη χώρα το συντομότερο δυνατό στις εκλογές, δεν είχε, ως φαίνεται, κατανοήσει ότι το κόμμα του και αυτός θα έπρεπε να αποδεχθούν χωρίς «αστερίσκους» τις ευθύνες από την πλήρη συμμετοχή και στήριξη αυτής της κυβέρνησης», γράφει ο κ. Κακλαμάνης στη δήλωσή του και καταλήγει: «Πέραν της επιθυμίας του – ίσως και για εσωκομματικούς λόγους – για τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό κάποιων από τα μικρότερα κόμματα ή προσώπων του δεξιού φάσματος ή συνδεομένων με γνωστό εκδοτικό συγκρότημα, αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συγκεκριμένων νέων, κυρίως, βουλευτών του που ζητούσα, επικαλούμενος αρχικώς ότι αυτοί αρνούνταν, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν ως βουλευτές, για να  καταλήξει τελικώς πως ο ίδιος θεωρούσε αναγκαίο ότι όποιοι βουλευτές της ΝΔ συμμετάσχουν στην κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθούν από τη Βουλή, γιατί αλλιώς αντί του ιδίου, θα εθεωρείτο ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η κυρία …Παπαρήγα (ΚΚΕ)».

Διαβάστε ολόκληρη τη δήλωση του κ. Κακλαμάνη:

«Διάφορα δημοσιεύματα δηλώσεων ή ρεπορτάζ, αναφερόμενα στην παραίτηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και τις διεργασίες που κατέληξαν στη μεταβατική κυβέρνηση υπό τον κ. Λουκά Παπαδήμο, ανακριβολογούν. Η αλήθεια έχει ως εξής:
Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 2011, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου με κάλεσε στο γραφείο του στη Βουλή και μου ανακοίνωσε την απόφασή του όπως, για λόγους εθνικού συμφέροντος παραιτηθεί, ότι θα παραμείνει Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ότι πρότεινε στον Πρόεδρο της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά, που συμφώνησε αμέσως, να αναλάβω ως πρωθυπουργός το σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης στην οποία θα συμμετείχαν και θα στήριζαν στη Βουλή οι Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αφού συζητήσαμε για τα προηγηθέντα γεγονότα, υποσχέθηκα να απαντήσω σε μισή με μια ώρα, όπερ και έπραξα, επανερχόμενος και αποδεχόμενος την πρόταση, υπό την προϋπόθεση ότι θα συναντηθώ για τα περαιτέρω με τον κ. Σαμαρά και ότι θα ενημερωθώ και θα συμφωνήσω επί της έγγραφης συμφωνίας για την αποστολή της νέας κυβέρνησης, που είχαν καταρτίσει προ διημέρου αντιπροσωπείες των δύο κομμάτων υπό τους κυρίους Ευ. Βενιζέλο και Χ. Λαζαρίδη.
Με τον κ. Σαμαρά συναντηθήκαμε και συζητήσαμε, επί μία και πλέον ώρα, λεπτομερώς, στο σπίτι του επί της οδού Μουρούζη. Αμφότεροι οι κύριοι Παπανδρέου και Σαμαράς ανταποκρίθηκαν στην παράκλησή μου να μην ανακοινωθεί ή διαρρεύσει οτιδήποτε, θεωρώντας βέβαιη την αντίδραση συγκεκριμένων τραπεζιτών και εκδοτών. Άλλωστε, πλείστα όσα ΜΜΕ, καθ’ όλη την ημέρα, προεξοφλούσαν «κυβέρνηση Παπαδήμου» παρά το γεγονός ότι, όπως με διαβεβαίωσαν εντίμως και οι δύο, πλην του κ. Ρουμελιώτη που δεν απεδέχθη ο κ. Σαμαράς, ουδείς εξ’ αυτών είχε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση επικοινωνία με τον κ. Παπαδήμο ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
 Ο κ. Σαμαράς, ενώ ήταν έκδηλη η ικανοποίησή του και η εμπιστοσύνη του ότι θα σεβαστώ την αποστολή μου και θα οδηγήσω τη χώρα το συντομότερο δυνατό στις εκλογές, δεν είχε, ως φαίνεται, κατανοήσει ότι το κόμμα του και αυτός θα έπρεπε να αποδεχθούν χωρίς «αστερίσκους» τις ευθύνες από την πλήρη συμμετοχή και στήριξη αυτής της κυβέρνησης. Πέραν της επιθυμίας του – ίσως και για εσωκομματικούς λόγους – για τη συμμετοχή ή τον αποκλεισμό κάποιων από τα μικρότερα κόμματα ή προσώπων του δεξιού φάσματος ή συνδεομένων με γνωστό εκδοτικό συγκρότημα, αδυνατούσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση συγκεκριμένων νέων, κυρίως, βουλευτών του που ζητούσα, επικαλούμενος αρχικώς ότι αυτοί αρνούνταν, φοβούμενοι ότι δεν θα επανεκλεγούν ως βουλευτές, για να  καταλήξει τελικώς πως ο ίδιος θεωρούσε αναγκαίο ότι όποιοι βουλευτές της ΝΔ συμμετάσχουν στην κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθούν από τη Βουλή, γιατί αλλιώς αντί του ιδίου, θα εθεωρείτο ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η κυρία …Παπαρήγα (ΚΚΕ).
Αφού «δώσαμε τα χέρια» με τον κ. Σαμαρά, επέστρεψα στη Βουλή και κάλεσα τον κ. Ευ. Βενιζέλο, τον οποίο σκόπευα να διατηρήσω στη θέση του υπουργού Οικονομικών και ο οποίος με ενημέρωσε λεπτομερώς και σε αντιπαραβολή των δύο πρωτοτύπων εγγράφων της επί της  συμφωνίας των δύο κομμάτων. Στη συνέχεια κάλεσα τον κ. Ν. Αθανασάκη ως  νέο Γενικό Γραμματέα του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, για την κατάρτιση του πίνακα των μελών του.
Μέχρι τα μεσάνυχτα της ημέρας εκείνης αναλωθήκαμε με τον κ. Σαμαρά σε αλλεπάλληλες από τηλεφώνου συζητήσεις, επιμένοντας εκείνος μεν να προτείνει διάφορα αξιόλογα πρόσωπα, εγώ δε για να τον πείσω πρωτίστως ότι δεν γίνεται να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση και να είναι ταυτοχρόνως αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν επεκτείνομαι, για ευνόητους λόγους, σε άλλα συναφή θέματα ή λεπτομέρειες.
Αργά, περί τα μεσάνυχτα, σε μια ακόμα επικοινωνία μας με τον κ. Σαμαρά, επανέλαβα την άρνησή μου, υπό τις συνθήκες αυτές, να αποδεχθώ την τιμητική
πρότασή τους και, αφού ευχαρίστησα πρώτα τον ίδιο και αμέσως μετά τον κ. Παπανδρέου, εισηγήθηκα στον κ. Παπανδρέου που μου το ζήτησε, ορισμένα εκ των αναφερομένων στα δημοσιεύματα  προσώπων πλην του κ. Παπαδήμου, παρά την εκτίμησή μου προς το πρόσωπό του, απλώς διότι γνώριζα ότι είχε ταχθεί δημοσίως διά των “FT” κατά του κουρέματος του χρέους, σύμφωνα με τη θέση του κ. Ντράγκι και  της ΕΚΤ».