Από τον «Ινδιάνο» στην Ινδία ο Γιώργος

Αφού αποκατέστησε τον γιο του, Ανδρέα, τον οποίο αρραβώνιασε με δόξες, τιμές και ένα γερό κρητικό γλέντι προ ημερών, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου επέστρεψε από την περασμένη εβδομάδα στην αγαπημένη του ενασχόληση, ήτοι τα ταξίδια στο εξωτερικό, αυτή τη φορά επισκεπτόμενος την Ινδία.

Ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει πάντοτε πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και έτσι συχνά πυκνά οργανώνει επισκέψεις και επαφές ανά τον κόσμο, ενώ επιδίδεται σε διάφορες παρεμβάσεις, αρκεί να του εξασφαλίζουν την παρουσία του στο διεθνές επικοινωνιακό και πολιτικό παιχνίδι.

Ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε στο Νέο Δελχί, αλλά, για κακή του τύχη, οι συνειρμοί που προκαλεί το περιεχόμενο της επίσκεψής του με τα όσα έγιναν προ εικοσαημέρου στην Κρήτη είναι το λιγότερο ατυχείς και μάλλον τον εκθέτουν.

Ο πρώην πρωθυπουργός βρέθηκε στην Ινδία προκειμένου να «καταγγείλει» την ανισότητα μεταξύ πλούσιων και φτωχών και τις οδυνηρές παρενέργειες που έχει για τις κοινωνίες αλλά και τη δημοκρατία το χάσμα αυτό.

Μόνο που στους αρραβώνες του γιου του δέχθηκε, αν δεν προκάλεσε με τον τρόπο του, έστω και έμμεσα, τον αποκλεισμό του φτωχού συμπέθερού του και πατέρα της νύφης του, γνωστού και ως «Ινδιάνου», από το γλέντι των δύο οικογενειών.

Ο άτυχος βιοπαλαιστής, που βγάζει τα προς το ζην κάνοντας κυρίως τον μικροπωλητή σε λαϊκές αγορές, «έπεφτε» πολύ λίγος για την κοινωνική θέση και το ελιτίστικο στιλ των Παπανδρέου.

Προφανώς τα μεγάλα λόγια, οι διακηρύξεις και η… εκστρατεία του κ. Παπανδρέου κατά της φτώχειας μπορεί να αφορούν όλο τον κόσμο, όχι όμως όταν πρόκειται για τη δική του οικογένεια και τις προσωπικές σχέσεις της. Εκεί, καλό είναι οι φτωχοί και αδύναμοι να μένουν όσο γίνεται μακριά.

Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που ο κ. Παπανδρέου άλλα λέει, άλλα εννοεί στην πραγματικότητα και άλλα πράττει. Κάπως έτσι πλάσαρε την καταστροφική είσοδο στο μνημόνιο ως «σωτηρία» της χώρας και την παράδοση άνευ όρων στη Μέρκελ ως... σκληρή διαπραγμάτευση.

Ακόμη και με την Ινδία, όπου τώρα εμφανίστηκε ως θαυμαστής για τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνησή της, παρότι πριν από δυόμισι χρόνια εμφάνιζε τη χώρα αυτή περίπου ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Τον Οκτώβριο του 2011, λίγες ημέρες προτού παραιτηθεί από πρωθυπουργός, στην τελευταία συνάντηση με βουλευτές του κόμματός του από την Κεντρική Μακεδονία στο γραφείο του στη Βουλή έλεγε με ιταμό ύφος: «Δεν είμαστε Ινδία, ούτε θα γίνουμε»!

Τώρα δεν είχε κανένα πρόβλημα να συναντηθεί με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας κ. Σαλμάν Κουρσίντ και με τον αντιπρόεδρο του κόμματος του Κογκρέσου κ. Ραούλ Γκάντι, γιο του πρώην πρωθυπουργού Ρατζίβ Γκάντι και γόνου της μεγάλης πολιτικής οικογένειας της χώρας, για να ανταλλάξει απόψεις και κυρίως να ανανεώσει τα ερείσματά του στο Νέο Δελχί.

Και με τους δύο ο κ. Παπανδρέου συζήτησε θέματα ανισότητας στην παγκόσμια οικονομία και εκδημοκρατισμού των πολιτικών συστημάτων.

Ακριβώς αυτά τα θέματα αποτελούν και τα «αγαπημένα» του τον τελευταίο καιρό. Οργανώνει παρεμβάσεις, συμμετέχει σε φόρουμ και αρθρογραφεί σχετικά, επικαλούμενος μάλιστα πρόσωπα παγκόσμιας εμβέλειας, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι και τον Πάπα.

Το διεθνές κοινό κανονικά πρέπει να τον έχει βαρεθεί ήδη. Πρόσφατα μάλιστα αρθρογράφησε στο CNBC για τη φτώχεια στην Ελλάδα, κάνοντας τον ανήξερο για τις ευθύνες αυτής της κατάστασης.

«Το 1/3 των Ελλήνων απειλείται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό» σημειώνει με περισπούδαστο ύφος και μια δήθεν ευαισθησία. Έχει μάλιστα και ανησυχίες για τις πολιτικές επιπτώσεις αυτού του χάους: «Οι πολίτες, δικαιολογημένα, αποξενώνονται και αγανακτούν από αυτή την έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης. Πολλοί βλέπουν την ίδια τη Δημοκρατία ως μια χρεοκοπημένη έννοια και προτιμούν να απέχουν από τη συμμετοχή τους σ' αυτή. Αλλοι στρέφονται σε ακραίες πολιτικές ομάδες που τροφοδοτούν μια ακραία πολιτική πόλωση».
 
Κανείς πάντως δεν ξέρει πού το πάει ο κ. Παπανδρέου. Στο λίγο διάστημα που βρίσκεται στην Ελλάδα κάθε μήνα συναντάει παλιούς συνεργάτες του, ενώ επισκέπτεται και το γραφείο του στη Βουλή, το οποίο βρίσκεται ακόμα στην πρωθυπουργική πτέρυγά της. Τα αιτήματα για άδεια από το Κοινοβούλιο πλέον έχουν γίνει κρύα ανέκδοτα με τα οποία δεν γελάει κανείς. Απλώς του δίνονται χωρίς σχόλια από τους βουλευτές στην Ολομέλεια.

Οι όποιοι θαυμαστές του «έργου» του είναι πλέον ελάχιστοι, όπως ο μοιραίος πρώην υπουργός Οικονομικών και εμφανιζόμενος ως «δελφίνος» του ΠΑΣΟΚ, αποκαλούμενος και «last year», κ. Φίλιππος Σαχινίδης, ο οποίος τον επισκέφτηκε προ ημερών στη Βουλή.

Εκ των τελευταίων υπερασπιστών της μνημονιακής συνταγής -ακόμη και τώρα εξαίρει το έργο της τρόικας και υπεραμύνεται του δημοσιονομικού εξαγνισμού με κάθε κόστος-, ο Λαρισαίος πολιτικός μοιάζει να θέλει να κληρονομήσει το «παπανδρεϊκό» στρατόπεδο, καθώς εμφανίζεται ως επίδοξος διάδοχος του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, τον οποίο θεωρεί «τελειωμένο» μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου και γι' αυτό καραδοκεί, απουσιάζοντας συστηματικά από την πρώτη γραμμή των πολιτικών μαχών του ΠΑΣΟΚ.

Σε κάθε περίπτωση πάντως ο κ. Παπανδρέου δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, καθώς το σκηνικό στο ΠΑΣΟΚ έχει περιπλεχτεί με την κίνηση των «58», στελέχη της οποίας αφήνουν συχνά σαφείς αιχμές εναντίον του.