Τι είδε στο Πεκίνο η ελληνική αποστολή

Το Πεκίνο με τον εκρηκτικό ρυθμό ανάπτυξης που γνώρισε θυμίζει «αυτοκρατορική πόλη». Το 2006 στην πρώτη επίσκεψη Καραμανλή, ήταν ένα απέραντο εργοτάξιο, από τότε έχει υπερδιπλασιάσει τον πληθυσμό του που φθάνει τα 19 εκατομμύρια κατοίκους.

Συνέπεια αυτού είναι η τεράστια περιβαλλοντική μόλυνση. Άλλωστε οι Κινέζοι μόνο για τις ευαισθησίες τους για το περιβάλλον δεν φημίζονται, αντίθετα τόσο στην χώρα τους όσο και όπου δραστηριοποιούνται όπως στην Αφρική προκαλούν ανυπολόγιστες και μη αναστρέψιμες καταστροφές.

Στις δύο ημέρες που η ελληνική αποστολή έμεινε στο Πεκίνο, παρότι η θερμοκρασία κυμαινόταν από 26-30 βαθμούς κελσίου, δεν είδαμε τον ήλιο.

Ήταν μονίμως κρυμμένος πίσω από το πυκνό πέπλο αιθαλομίχλης που σκεπάζει την πόλη. Είναι τόσο έντονη η υποβάθμιση που δημιουργεί πρόβλημα στην οικονομική δραστηριότητα. Άνθρωπος της ελληνικής πρεσβείας εξηγούσε: «Τα στελέχη των επιχειρήσεων που προέρχονται από χώρες της Δύσης και έχουν υψηλή εξειδίκευση εγκαταλείπουν την χώρα λόγω της μόλυνσης ειδικά αν έχουν οικογένειες. Έτσι υπάρχει έλλειψη στελεχών και αυξημένη ζήτηση. Όσοι μένουν ή πηγαίνουν για πρώτη εγκατάσταση ζητούν αυξημένες αμοιβές λόγω της περιβαλλοντικής υποβάθμισης».
 
Κατά τα λοιπά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Τα περίπου 40.000 αυτοκίνητα που μπαίνουν καθημερινά στην κυκλοφορία δημιουργούν μόνιμο μποτιλιάρισμα στις φαρδιές λεωφόρους του Πεκίνου.

Ο μόνος τρόπος για να κινηθείς γρήγορα είναι να είσαι μέλος κυβερνητικής αποστολής όπως η ελληνική. Οι αρχές δεν το κουράζουν πολύ το θέμα, διακόπτουν την κυκλοφορία συνολικά ή στις μισές λωρίδες κυκλοφορίας για την επίσημη αποστολή η οποία κινείται άνετα και με ταχύτητα αλλά επιβαρύνει αφόρητα την υπόλοιπη κίνηση.

Με παρόμοια λογική για να μην κουράζονται να εξασφαλίσουν προστασία στον Έλληνα πρωθυπουργό και την συνοδεία του όταν θέλησαν να επισκεφθούν το βασικό αξιοθέατο του Πεκίνου, την Απαγορευμένη Πόλη, απλώς απαγόρευσαν την είσοδο στους τουρίστες όσο διαρκούσε η ξενάγηση.

Μάλιστα μισή ώρα πριν φθάσει ο επίσημος καλεσμένος τους άρχισαν να βγάζουν έξω τους χιλιάδες τουρίστες, με φωνές και σπρωξιές. Όπως έλεγε Έλληνας επιχειρηματίας που έτυχε να βρίσκεται εκεί «μόνο βία δεν χρησιμοποίησαν για να απομακρύνουν τους τουρίστες επισκέπτες».
 
Η ελληνική αποστολή είχε το προνόμιο να κινείται μόνη της στον αχανή και μεγαλόπρεπη χώρο του μνημείου. Εντυπωσιακό σε τέτοιο βαθμό που ο πρωθυπουργός πρότεινε στον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο να τον κάνει αυτοκράτορα της Απαγορευμένης Πόλης. Θα του πήγαινε.

Ο πρωθυπουργός και η ευάριθμη συνοδεία του απόλαυσαν την κρατική φιλοξενία στο ειδικό ξενοδοχείο για τις αποστολές που έχει μείνει από την εποχή του Μάο για να απολαμβάνουν προστασίας, φροντίδας και παρακολούθησης οι επίσημοι προσκεκλημένοι.

Όσο για το πρόγραμμα περιελάμβανε ένα επίσημο γεύμα που παρέθεσε ο πρωθυπουργός της Κίνας και όπως έλεγαν μετά οι έλληνες αξιωματούχοι δεν κατάλαβαν τί ακριβώς έφαγαν. Αν η σούπα ήταν με κρέας ή λαχανικά και αν το ψάρι ήταν μπακαλιάρος ή συναγρίδα και τι κρέας γεύθηκαν αν ήταν μοσχάρι ή κάτι άλλο. Οι της συνοδείας του Έλληνας πρωθυπουργού δεν μπήκαν στον κόπο να ζητήσουν καν το μενού. 

Η έννοια των δικαιωμάτων των πολιτών είναι άγνωστη βέβαια στην πιο καπιταλιστική οικονομία του πλανήτη που συνδυάζει τον πολιτικό απολυταρχισμό με την οικονομική ασυδοσία. Ενδεικτικό είναι ότι παρότι οι κινέζοι της μεσαίας τάξης είναι με ένα smart phone τελευταίας γενιάς στο χέρι η χρήση του Internet είναι περιορισμένη.

Οι δημοσιογράφοι είχαμε πρόβλημα στην πρόσβαση στο Gmail στο οποίο η κινεζική κυβέρνηση βάζει δυσκολίες λόγω της διαμάχης της με την Google.

Η πρόσβαση στο facebook και το twitter είναι απλώς αδύνατη. Σε σημείο που ορισμένα μέλη της πρωθυπουργικής αποστολής όπως ο κ. Γιώργος Μουρούτης κινδύνευσαν να πάθουν σύνδρομο στέρησης. Και έμειναν τέσσερις ημέρες χωρίς δουλειά.