Αντι-φόρουμ για τη μετανάστευση

Η εργασιακή και σεξουαλική εκμετάλλευση των μεταναστών, η εκπαίδευση των μεταναστών και των παιδιών τους, τα νέα προσφυγικά κύματα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, η πολιτική συνόρων και η διαχείριση της μετανάστευσης, η σχέση της μετανάστευσης με την αγορά εργασίας, οι μεταναστευτικές πολιτικές σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση και η λεηλασία του Τρίτου Κόσμου ως γενεσιουργό αίτιο των προσφυγικών και μεταναστευτικών ρευμάτων από Ασία και Αφρική ήταν μερικά από τα θέματα που απασχόλησαν τη Διεθνή Σύνοδο Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων χθες στο κτίριο της ΑΣΟΕΕ. Οι εργασίες της συνόδου ή του «αντι-φόρουμ» -όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται- έρχονται σε αντιπαράθεση με το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη που ξεκινά σήμερα και για τέσσερεις ημέρες στην Αθήνα.

Οι εργασίες του «αντι-φόρουμ» θα συνεχισθούν σήμερα το πρωί (για το απόγευμα έχει προγραμματισθεί συναυλία στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα) και θα ολοκληρωθούν αύριο. Και ενώ το «κυβερνητικό» φόρουμ φέρεται να ασχολείται κυρίως με την ανάλυση και σχεδιασμό πολιτικών, μέσω των οποίων μπορεί η οικονομία της ανεπτυγμένης Δύσης να επωφεληθεί τα μέγιστα από τους αλλοδαπούς, οι εργασίες του «αντι-φόρουμ» επικεντρώνονται στους τρόπους εκμετάλλευσης των αλλοδαπών από τον «Πρώτο Κόσμο» και στις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από συγκεκριμένες ευρωπαϊκές και διεθνείς πολιτικές.

Μια από τις απόψεις που αναλύθηκε ευρέως και από διάφορες οπτικές γωνίες χθες, ήταν ότι η καταστολή της παράνομης μετανάστευσης δεν έχει ως τελικό στόχο τον έλεγχο της ροής μεταναστών προς την Ευρώπη, ούτε μειώνει τελικά τη ροή. Καθορίζει όμως τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται και διαβιούν οι μη νόμιμοι αλλοδαποί. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Θανάσης Κούρκουλας από την Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», στη δεκαετία του 1990, ένα εκατ. περίπου αλλοδαποί πέρασαν στη χώρα (οι μισοί από αυτούς Αλβανοί). Την ίδια στιγμή, απελάθηκαν δυο εκατ. αλλοδαποί (κυρίως Αλβανοί με λεωφορεία από την Κακκαβιά). Με την πρώτη νομιμοποίηση του 1997, οι αλλοδαποί που εργάζονταν στη χώρα απέκτησαν δικαιώματα και αυτόματα αυξήθηκαν τα μεροκάματά τους. Η νομιμοποίησή τους, λοιπόν, είχε ως πρωταρχική συνέπεια την αύξηση των μεροκάματων.

Ο κ. Βασίλης Τσιάνος, λέκτορας της Κοινωνιολογίας της Μετανάστευσης στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου, σημείωσε ότι η μαζική έξοδος μεταναστών από την Ευρώπη, που ευαγγελίζονται -όπως είπε- οι Ευρωπαίοι προκειμένου να αντιμετωπισθεί η κρίση στην αγορά εργασίας (παρενέργεια της οικονομικής κρίσης), μάλλον δεν θα συμβεί. Τα προγράμματα επαναπατρισμού από την Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία στις χώρες προέλευσης ελάχιστα έχουν επιτύχει, παρότι υπάρχει και οικονομικό βοήθημα προκειμένου νόμιμοι αλλοδαποί να επιστρέψουν. Υπενθύμισε ότι ανάλογες προσπάθειες επιστροφής μεταναστών-εργατών στις πατρίδες τους μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, είχαν εξίσου αποτύχει. Το μόνο που κατάφερε εκείνη η κρίση ήταν να παγιώσει την ύπαρξη μεταναστευτικών κοινοτήτων στην Ευρώπη και να μετατρέψει τους γκασταρμπάιτερς (gastarbeiters = μετανάστες εργάτες) σε αλλοδαπούς κατοίκους του πλούσιου Βορρά. Τότε εξάλλου εμφανίζεται και η δεύτερη γενιά μεταναστών εκεί.

Επίσης, ο ερευνητής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ κ. Αποστόλης Καψάλης τόνισε ότι «μετανάστευση και μισθωτή εργασία» είναι αλληλένδετες έννοιες» και χαρακτήρισε «ύποπτο» τον διαχωρισμό τους τόσο στα ευρωπαϊκά νομοθετικά κείμενα όσο και στις διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε, αντί η μετανάστευση να υπάγεται στη διεύθυνση Απασχόλησης, έχει υπαχθεί στη διεύθυνση Δικαιοσύνης και Ασφάλειας και «αντί να μιλά για τη μετανάστευση ο υπουργός Εργασίας, μιλά ο εκάστοτε Χρυσοχοΐδης».