Οργή και απογοήτευση πυροδοτεί η φυγή του κ. Καραμανλή

Οπως αναμενόταν, στις 4 Οκτωβρίου θα διεξαχθούν τελικά οι εκλογές, ανακοίνωσε σε διάγγελμά του από το Μέγαρο Μαξίμου, ο κ. Καραμανλής μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Παπούλια, κατά την οποία ζήτησε και τυπικά τη διάλυση της Βουλής.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο επικρατεί ηττοπάθεια και απογοήτευση, μετά την προκήρυξη από τον πρωθυπουργό πρόωρων εκλογών.

Η απόφαση ερμηνεύεται ως φυγή του κ. Κώστα Καραμανλή από την δύσκολη οικονομική πραγματικότητα για την οποία είναι υπεύθυνος με την αποτυχημένη πολιτική των πεντέμισι χρόνων της ΝΔ. Στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης κανείς δεν πιστεύει στην δυνατότητα νίκης και στην καλύτερη περίπτωση μιλούν για μία «αξιοπρεπή ήττα» που θα συγκρατήσει τις διαλυτικές τάσεις που ήδη έχουν αρχίσει και διαφαίνονται. Το ηθικό της παράταξης είναι στο ναδίρ, οι βουλευτές είναι απογοητευμένοι και τα κομματικά στελέχη που χάνουν τα οφέλη της κρατικής εξουσίας είναι εξοργισμένα και απρόθυμα να δώσουν μία εκ των προτέρων χαμένη μάχη. Οι περισσότεροι μέμφονται τον κ. Καραμανλή και στο πρόσωπό του δεν βλέπουν πια τον αρχηγό που θα τους εμπνεύσει για μία δύσκολη αναμέτρηση αλλά τον υπεύθυνο που στα δύσκολα αναζητά την προσωπική του διάσωση. Ενδεικτικό του κλίματος στο κυβερνών κόμμα είναι ότι μέχρι και την Τετάρτη το πρωί υπουργοί και βουλευτές έβγαιναν στα Μέσα Ενημέρωσης και έλεγαν γιατί ο κ. Καραμανλής δεν πρέπει να πάει σε εκλογές ενώ μέχρι και μία ώρα πριν το διάγγελμα υπήρχαν αρκετοί που ήλπιζαν ότι «δεν θα πάρει την παράταξη στον λαιμό του προκηρύσσοντας εκλογές». Ως μία από τις ελάχιστες κινήσεις εντυπωσιασμού που έχει πια στην διάθεσή του ο κ. Καραμανλής είναι το αυτονόητο ότι θα αφήσει εκτός ψηφοδελτίων τους βατοπεδινούς και όσους απασχόλησαν με την εμπλοκή τους σε σκάνδαλα. Θα το προβάλλει μάλιστα σαν έμπρακτη μεταμέλεια και σαν δείγμα γραφής για το μέλλον αν η κοινωνία παραπλανηθεί για μία ακόμη φορά.  

Προειλημμένη απόφαση  

Σε μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του την Τετάρτη το βράδυ ο κ. Καραμανλής που δεν μπορούσε να κρύψει την κακή ψυχολογική του κατάσταση ζήτησε νωπή εντολή για να πάρει δύσκολα και επώδυνα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού. Από το διάγγελμά του απουσίαζε η αυτοκριτική ενώ απέδωσε την δύσκολη κατάσταση της οικονομίας στην διεθνή οικονομική κρίση και στο… ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Καραμανλής πάντως δεν εξήγησε τι ήταν εκείνο που τον εμπόδισε να κυβερνήσει τα πεντέμισι χρόνια που είναι στην εξουσία.

Ο κ. Καραμανλής είχε πάρει την απόφασή του εδώ και περίπου ένα μήνα όταν επείσθη ότι η κατάσταση δεν μπορούσε να αναστραφεί. Γνώστες της απόφασης ήταν μόνο ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς και μυστικοσύμβυλός του κ. Γιάννης Λούλης. Οι δύο αυτοί ήταν εκείνοι που του εισηγούνταν επίμονα εκλογές από την επομένη της ήττας των ευρωεκλογών.

Το σκεπτικό με το οποίο αποφάσισε ο κ. Καραμανλής ήταν η προσωπική του διάσωση. Ο κ. Καραμανλής θέλησε να αποφύγει τα χειρότερα που έχει μπροστά του καθώς η κατάσταση στην πραγματική οικονομία θα επιδεινωθεί κατά την διάρκεια του Χειμώνα και θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες κοινωνικές καταστάσεις. Παράλληλα είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός είναι διαλυμένος με τους υπουργούς να υφίστανται καθημερινά εκβιασμούς από ποικιλώνυμα συμφέροντα στα οποία υποκύπτουν για πελατειακούς λόγους. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι ο κ. Καραμανλής δεν ήλεγχε πια την κοινοβουλευτική του ομάδα και στην ουσία ήταν όμηρος βουλευτών όπως ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης που είχαν εμπλακεί σε δύσοσμες υποθέσεις. Έχοντας μπροστά του έναν δύσκολο Χειμώνα και έχοντας πάψει εδώ και καιρό να είναι ο κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων και με δεδομένο ότι ο ορίζοντάς του ήταν ούτως ή άλλως ο Φεβρουάριος του 2010 ο κ. Καραμανλής επέλεξε την λύση με το μικρότερο πολιτικό κόστος για τον ίδιο την φυγή. Άλλωστε και ο ίδιος ήταν πια αποδυναμωμένος και απαξιωμένος και όμηρος των παραλυτικών ισορροπιών στο εσωτερικό του κόμματός του. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν κατάφερε καν να αλλάξει τους περιφερειάρχες γιατί αντέδρασε η κυρία Μπακογιάννη στην απομάκρυνση του κομματάρχη της από την περιφέρεια Αττικής. Αλλά ακόμη και μετά τις πυρκαγιές όταν η απόδοση ευθυνών και ο ανασχηματισμός έμοιαζε απαραίτητη κίνηση εκτόνωσης ο κ. Καραμανλής δεν τόλμησε να στείλει τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο στο σπίτι του.  

Σενάρια διαδοχής 

Κάνοντας εκλογές τον Οκτώβριο ο κ. Καραμανλής υπολογίζει ότι θα πετύχει μία «περιορισμένη ήττα» και ότι θα αποφύγει την βέβαιη συντριβή αν σερνόταν μέχρι τον Φεβρουάριο. Το ερώτημα για το αν θα αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος μετά την ήττα είναι ήδη κυρίαρχο στα κομματικά γραφεία όπου ήδη έχουν αρχίσει να διακινούνται τα σενάρια της επόμενης ημέρας. Η εμφάνιση της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη και του αδελφού της Κυριάκου Μητσοτάκη όπως και του κ. Βαγγέλη Μειμαράκη στα τηλεοπτικά δελτία αμέσως μετά την αναγγελία των εκλογών ερμηνεύθηκε από όλους ως τοποθέτηση στην αφετηρία για την διεκδίκηση της διαδοχής. Οι φιλοδοξίες όμως της κ. Μπακογιάννη δεν συγκρούονται μόνο με τους άλλους δελφίνους όπως οι κ.κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος και Αντώνης Σαμαράς αλλά κυρίως με του κ. Σουφλιά ο οποίος επιδιώκει για τον εαυτό του μείζονα ρόλο στις ευρύτερες και όχι μόνο κομματικές εξελίξεις.