Ο Μάικλ Τζάκσον, τα τραγούδια του και τα «πάθη» του

Ο Μάικλ Τζάκσον θα μείνει στην ιστορία πάνω απ όλα για τα τραγούδια που ο ίδιος έγραψε και ερμήνευσε. Μένει να δούμε αν οι Αμερικανοί θα τον θυμούνται για τη μουσική του.

Ο άνθρωπος αυτός δημιούργησε μια περιουσία που εκτιμάται ότι έφτασε το 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συνέχεια βάλθηκε να την καταστρέψει μπροστά στις κάμερες.

Ο άνθρωπος αυτός παραμόρφωσε το πρόσωπό του με πλαστικές εγχειρήσεις μέχρι να γίνει από μαύρος λευκός και στη συνέχεια έγραψε ένα τραγούδι, το «Black or White», για να πει ότι το χρώμα του δέρματος δεν έχει εν τέλει καμιά σημασία.

Ο άνθρωπος αυτός κλειδώθηκε σε μια φυλακή που ο ίδιος δημιούργησε και την ονόμασε Neverland (Χώρα του Ποτέ), με έναν ιδιωτικό ζωολογικό κήπο από κατοικίδια, ένα τρένο-μινιατούρα και μια ρόδα του λούνα παρκ όπου ανέβαινε μόνο αυτός.

Ο άνθρωπος αυτός έπασχε από το σύμπτωμα του Πίτερ Παν, κάτι που αποτελούσε είτε προμετωπίδα για το αρρωστημένο ενδιαφέρον του για τα αγόρια -όπως προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε να αποδείξει ένας εισαγγελέας του δικαστηρίου της Σάντα Μπάρμπαρα- είτε ένα από τα πολλά συμπτώματα μιας πνευματικής κατρακύλας που διήρκεσε δύο δεκαετίες και ίσως να οδήγησε στο θάνατό του.

Το ότι ο Μάικλ Τζάκσον πέθανε νέος, γράφει ο Κρις Εϊρς στους Τimes, δεν αποτελεί και τόσο μεγάλη έκπληξη. Στην πραγματικότητα, έζησε είκοσι ζωές σε διάστημα μόλις μιας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως επαγγελματίας τραγουδιστής σε ηλικία 8 ετών. Ήταν τόσο ταλαντούχος, ώστε πολλοί υποπτεύτηκαν ότι ο πατέρας του ήταν ένας απατεώνας: είχε αγοράσει ένα νάνο και τον παρουσίαζε ως παιδί του. Στο κάτω-κάτω ποιο παιδί θα μπορούσε να χορεύει τόσο καλά;

Ο νεαρός Μάικλ μπορούσε να χορεύει και να τραγουδά εξίσου καλά. Έτσι, μόλις τον «έκλεισε» ο Μπέρι Γκόρντι από τη Motown Records, δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι θα γινόταν σταρ.

Η έκπληξη ήταν ότι έγινε κάτι παραπάνω από σταρ. Και η ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, που συχνά ξεχνάμε στην εποχή του Ομπάμα, είναι ότι έγινε τόσο μεγάλος σταρ αν και ήταν μαύρος.

Είκοσι χρόνια νωρίτερα, ένας νεαρός αφροαμερικανός που έβγαζε από το στόμα του κοριτσίστικους ήχους δεν θα περνούσε καν την πόρτα πολλών μουσικών εταιρειών. Ίσως να έπαιρνε ένας λευκός τα τραγούδια του και να κατάφερνε να φτάσει με αυτά στην κορυφή των charts. Το φαινόμενο Μάικλ Τζάκσον, που στην εποχή της δόξας του ήταν εξίσου δημοφιλής με τον Ιησού και τον Ρόναλντ Ρίγκαν, δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει.

Και θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο Τζάκσον έγραφε ο ίδιος τα τραγούδια του. Το Beat It και το Billie Jean, τραγούδια του διασημότερου άλμπουμ του, του Thriller, που μια εποχή πουλούσε ένα εκατομμύριο αντίτυπα την εβδομάδα και παραμένει το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία, ήταν δικές του συνθέσεις.

Ούτε οι Beatles δεν θα μπορούσαν να παινευτούν για αυτό το τριπλό ταλέντο: γράψιμο καταπληκτικών τραγουδιών, εξαιρετική ικανότητα στην ερμηνεία τους και χορευτικές κινήσεις που θα τις ζήλευε ένας επαγγελματίας αθλητής.

Αν αναμίξει κανείς όλα αυτά με τη δίψα του Τζάκσον για τον καπιταλισμό -δεν δείλιαζε να υπογράψει συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων δολαρίων με την Pepsi- καταλήγει σε μια μοναδική αμερικανική δημιουργία του 20ού αιώνα.

Λέγεται ότι ο δημιουργός του Πίτερ Παν, ο Βρετανός συγγραφέας Τζ. Μ. Μπάρι, δημιούργησε αυτόν τον χαρακτήρα όταν πέθανε ο αδελφός του σε ένα ατύχημα με το σκέιτ, σε ηλικία 7 ετών. Η μητέρα του δεν το ξεπέρασε ποτέ.

Στον Μάικλ Τζάκσον, πάλι, είχαν πει από τότε που ήταν μικρός ότι το παν ήταν να γίνει ένας καλός σόουμαν. Κι έτσι προσπαθούσε πάντα να σοκάρει και να ψυχαγωγεί το κοινό του, ακόμη κι όταν το κοινό αυτό το αποτελούσαν οι πιο διαφορετικοί άνθρωποι στον κόσμο. Η προσπάθεια αυτή, όμως, τον οδήγησε τελικά να έχει σχέση μόνο με τα παιδιά.

Τον ακριβή χαρακτήρα αυτής της σχέσης ίσως να μην τον μάθουμε ποτέ.

Παρά την τρέλα του όμως, καταλήγει ο αρθρογράφος των Τimes, αυτό που ο Τζάκσον αφήνει πάνω απ όλα πίσω του είναι μερικά από τα καλύτερα αμερικανικά τραγούδια του 20ού αιώνα. Και το πιο πιθανό είναι ότι για τη μουσική θα τον θυμούνται, όχι για όσα τη συνόδευσαν.