Έλληνας ιατροδικαστης ανατρέπει τα δεδομένα για τη σορό της Ρ. Λούξεμπουργκ

Σε μια ανακοίνωση που προκάλεσε αίσθηση και πέραν των γερμανικών συνόρων, προχώρησε ένας Βερολινέζος ιατροδικαστής, με ελληνικές ρίζες. Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Deutsche Welle (DW), πρόκειται για το βραβευμένο εγκληματολόγο Μιχάλη Τσόκο, που υποστηρίζει πως το πτώμα της δολοφονημένης επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ δεν βρίσκεται στον τάφο της στο Βερολίνο, όπου χιλιάδες άνθρωποι αφήνουν κάθε χρόνο κόκκινα γαρίφαλα.

Σύμφωνα με τον κ. Τσόκο, που είναι και διευθυντής του Ινστιτούτου Ιατροδικαστικής και Εγκληματολογίας στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο «Σαριτέ», η σορός της Λούξεμπουργκ εξακολουθεί να βρίσκεται στα υπόγεια του Μουσείου Ιατρικής Ιστορίας του Βερολίνου, στο πανεπιστήμιο Χούμπολντ. Όπως είπε, «το ισχυρότερο επιχείρημα γι αυτήν την υπόθεση είναι η έκθεση νεκροψίας του 1919».

Μιλώντας στη «DW», ο κ. Τσόκος τόνισε χαρακτηριστικά: «Μετά την ανάγνωσή της κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι ιατροδικαστές τότε δεν είχαν εξετάσει το πτώμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, αλλά μιας άλλης γυναίκας... Εκ γενετής η Λούξεμπουργκ είχε ένα πρόβλημα στο γοφό, που την έκανε να κουτσαίνει, καθώς τα πόδια της είχαν διαφορετικό μήκος. Καμία από αυτές τις ανατομικές ιδιαιτερότητες δεν είχαν διαπιστώσει οι ιατροδικαστές. Αλλά ούτε και τον πυροβολισμό που δέχτηκε στο κεφάλι από μέλος παραστρατιωτικής ομάδας, η οποία προηγουμένως την είχε συλλάβει και βασανίσει».

Πρόσθεσε δε ότι όλα αυτά τα στοιχεία αλλά και πολλά άλλα που αφορούν στη Ρόζα Λούξεμπουργκ, σχετίζονται και με το πτώμα που βρίσκεται εδώ και 90 χρόνια στο υπόγειο του ιατρικού μουσείου του πανεπιστημίου Χούμπολντ. Με αφορμή ορισμένες φήμες που κυκλοφορούσαν, ο Μιχάλης Τσόκος ξεκίνησε να ερευνά αυτήν την υπόθεση πριν από δυόμισι χρόνια. Ήταν η εποχή που ανέλαβε ?μόλις 39 ετών? τη διεύθυνση του Ινστιτούτου Ιατροδικαστικής και Εγκληματολογίας του Χούμπολντ.

Βραβεύτηκε για την προσφορά του

Ο καθηγητής Μιχάλης Τσόκος θεωρείται κορυφή στον τομέα του. Στη διάρκεια των 15 χρόνων που είναι ιατροδικαστής έχει κάνει ο ίδιος περίπου 10.000 νεκροψίες, σε άλλες 14.000 ήταν παρών, όπως επίσης και σε 35.000 περιπτώσεις αναγνώρισης πτωμάτων. Η σκληρότερη ως σήμερα αποστολή του ήταν στα τέλη του 2004 στη Ταϊλάνδη, δύο μέρες μετά το τσουνάμι.

Γι αυτήν την προσφορά αλλά και τη συνεργασία του με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τιμήθηκε, τότε, μαζί με όλη την ομάδα ιατροδικαστών με το «Μπάμπι», τη σημαντικότερη ετήσια διάκριση των ΜΜΕ στη Γερμανία. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη αποστολή στο εξωτερικό. Κατόπιν εντολής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία, συμμετείχε στην ομάδα ιατροδικαστών για την αναγνώριση των νεκρών σε μαζικούς τάφους στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και στο Κόσοβο.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ίσως αυτή η επιμονή του, να βρει δηλαδή τις αιτίες ενός θανάτου, την ταυτότητα ενός νεκρού, να έχει σχέση και με την προσωπική του ιστορία. Ο Μιχάλης Τσόκος γεννήθηκε πριν από 42 χρόνια στο Κίελο της Βόρειας Γερμανίας. Η μητέρα του είναι Γερμανίδα, γιατρός, ο πατέρας Έλληνας, αξιωματικός του Εμπορικού Ναυτικού.

Για δύο χρόνια η οικογένεια πήγε να ζήσει στη Χαλκίδα. Κατόπιν οι γονείς του χώρισαν και η μητέρα του επέστρεψε μαζί του στο Κίελο. Τον πατέρα του ο Μιχάλης Τσόκος τον έβλεπε σποραδικά. Στο μεταξύ, έχει πεθάνει. Αλήθεια, πόσο Έλληνας αισθάνεται; «Έχω ελληνικές ρίζες αλλά η ζωή μου δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με την Ελλάδα... Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως απαρνούμαι τις ελληνικές μου ρίζες», απάντησε χαρακτηριστικά στο ερώτημα που του έθεσε η «DW».