Πιέζουν τώρα και τους συνεπείς πολίτες

Η επιμήκυνση της κρίσης διογκώνει συνεχώς τις στρεβλώσεις στην αγορά και ανατροφοδοτεί τα προβλήματα σε τράπεζες και επιχειρήσεις.

Η ραγδαία αύξηση των επισφαλειών έκανε τις τράπεζες αφενός πολύ πιο επιφυλακτικές στις χορηγήσεις των νέων δανείων και αφετέρου πολύ πιο πιεστικές απέναντι στους πελάτες τους για «τακτοποίηση» προηγούμενων οφειλών και υποχρεώσεων.

Την ίδια ώρα όμως καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να διευκολύνουν τους μεγάλους επιχειρηματικούς πελάτες τους να διατηρήσουν ενεργά τα δάνειά τους, τόσο για να αποφύγουν οι ίδιες την εγγραφή πρόσθετων επισφαλειών, όσο και για να διατηρήσουν «εν ζωή» τις επιχειρήσεις των πελατών τους.

Η πολιτική αυτή όμως δεν ισχύει για όλους, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες που μάλιστα δεν αμφισβητούνται ούτε από τις τράπεζες, άλλες κατηγορίες πελατών που διαθέτουν ακόμη ρευστότητα πιέζονται, φορτικά πολλές φορές, να εξοφλήσουν πρόωρα ορισμένα από τα δάνειά τους για να τους δοθεί η δυνατότητα να διατηρήσουν ενεργές τις τυχόν υπόλοιπες δανειακές τους συναλλαγές.

Για παράδειγμα επαγγελματίες ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν λάβει από την τράπεζά τους δάνειο π.χ. για κεφάλαιο κίνησης και ταυτόχρονα βραχυπρόθεσμο επαγγελματικό δάνειο μικρότερου ύψους, βρίσκονται αντιμέτωποι με την «απειλή» του τύπου: «εξόφλησε το μικρό δάνειο για να διατηρήσεις το μεγαλύτερο».

Με τον τρόπο αυτό οι τράπεζες περιορίζουν τη δική τους έκθεση σε πιθανούς κινδύνους των πελατών αυτών και βελτιώνουν την «ποιότητα» των ίδιων των πελατών οι οποίοι πιθανότατα είχαν δανειοδοτηθεί, με ευθύνη της τράπεζας, πέραν του ορίου που προβλέπουν τα κριτήρια της ΤτΕ για την αξιοληπτική ικανότητα του πελάτη.

Οι πελάτες αυτοί  σήμερα σε συνθήκες εξαιρετικά αρνητικές καλούνται να αποκαταστήσουν την ισορροπία αυτή περιορίζοντας υποχρεωτικά την έκθεσή τους στο συνολικό τραπεζικό δανεισμό, γεγονός που οδηγεί κυριολεκτικά σε πιστωτικό στραγγαλισμό.

Αλλαγή πλεύσης στο ΤΕΜΠΜΕ

Από την άλλη πλευρά, η φθίνουσα συνεχώς ζήτηση για νέα δάνεια που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις από την αρχή του χρόνου επιδεινώνεται, οδηγεί τις τράπεζες σε αναζήτηση νέων διεξόδων.

Ενδεικτική είναι η αλλαγή πλεύσης των τραπεζών στις δανειοδοτήσεις μέσω του ΤΕΜΠΜΕ. Ενώ μέχρι πρότινος η χορήγηση δανείων μέσω του προγράμματος εγγυοδοσίας στις περισσότερες τράπεζες ήταν αναιμική και σύμφωνα με τις καταγγελίες των ενδιαφερομένων, η απροθυμία αυτή εξυπηρετούσε την πολιτική των τραπεζών να προωθήσουν τα δικά τους ακριβότερα επιχειρηματικά και επαγγελματικά δάνεια, αρχίζουν να ανακρούουν πρύμναν επανεξετάζοντας αιτήσεις που πριν ένα μήνα οι ίδιες είχαν απορρίψει.

Μάλιστα προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση η στροφή αυτή, που ερμηνεύεται ως ένδειξη της επιβράδυνσης της πιστωτικής επέκτασης από το γεγονός πως οι τράπεζες επικαλούντο τον αυξημένο βαθμό κινδύνου των δανειοδοτήσεων μέσω του ΤΕΜΠΜΕ δεδομένου ότι το 35% των δανείων που έχουν χορηγηθεί μέχρι στιγμής στο πλαίσιο του προγράμματος τα προηγούμενα χρόνια έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα.

Αυτή η χαλάρωση που επιχειρείται από τις τράπεζες λίγο πριν εκπνεύσει το πρώτο τρίμηνο της χρονιάς, ερμηνεύεται ως ενδεικτική της ανησυχητικής επιβράδυνσης των τραπεζικών εργασιών με σημαντική επίπτωση στα αποτελέσματα.