Παθιασμένος με την εξουσία ο Γιόζεφ Φριτζλ

Τον Αυστριακό Γιόζεφ Φριτζλ κατείχε ένα αφύσικο πάθος να ασκεί εξουσία στα θύματά του, τα οποία είναι πολύ πιθανό να υποφέρουν όλη τους τη ζωή από τις επιπτώσεις της δοκιμασίας που πέρασαν, τονίζουν ψυχίατροι και ψυχολόγοι.

Η υπόθεση του 73χρονου Φριτζλ που κρατούσε επί 24 χρόνια φυλακισμένη την κόρη του Ελίζαμπεθ, την βίαζε και απέκτησε μαζί της επτά παιδιά είναι μοναδική στην ιστορία της εγκληματολογίας, επισημαίνει ο ψυχίατρος Γκέρχαρντ Χάλερ.

«Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται ο Φριτζλ -αιχμαλωσία, βιασμός, αιμομιξία- σχετίζονται όλα με την εξουσία: να ελέγχεις τους άλλους, να τους εξουσιάζεις, να καθορίζεις τη μοίρα τους», επισημαίνει ο Χάλερ.

Η κόρη του Φριτζλ Ελίζαμπεθ και τα έξι παιδιά της (το έβδομο πέθανε αμέσως μόλις γεννήθηκε) θα ζήσουν μια σχετικά κανονική ζωή, αλλά δεν θα καταφέρουν να απαλλαγούν τελείως από τα τραύματά τους, υπογραμμίζει η ψυχολόγος Μπριγκίτε Λούεγκερ-Σούστερ.

Σύμφωνα με τον Χάλερ, ο Φριτζλ είναι ένας έξυπνος εγκληματίας με αφύσικη συμπεριφορά, ο οποίος είχε καταληφθεί από τη χειρότερη μορφή εγωκεντρισμού.

Ο Αυστριακός ψυχίατρος τονίζει πάντως πως ο 73χρονος δεν παρουσιάζει καμιά ψυχική νόσο, αφού αν ήταν άρρωστος δεν θα μπορούσε να ζει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μια διπλή ζωή.

Ο Φριτζλ ομολόγησε πως ήταν θύμα κακομεταχείρισης από την μητέρα του. Πολλά θύματα ψυχολογικής κακομεταχείρισης μετατρέπονται σε βασανιστές, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τα εγκλήματά του. «Αν ήταν έτσι θα είχαμε πολλούς Φριτζλ», λέει χαρακτηριστικά ο ψυχίατρος.

Μετά τη μακροχρόνια αιχμαλωσία και τη βία που γνώρισαν η Ελίζαμπεθ Φριτζλ και η οικογένειά της θα μάθουν να ζουν κανονικά ως ένα βαθμό, υπογραμμίζει η Λούεγκερ-Σούστερ.

«Γνωρίζουμε πως κάποιος που έχει ζήσει πολλά χρόνια σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να επανέλθει, αλλά τα ψυχολογικά τραύματα που έχει υποστεί αφήνουν τα σημάδια τους για όλη τη ζωή», προσθέτει.

Τέλος, όπως εξηγεί η ψυχολόγος, τα παιδιά που μεγάλωσαν κλεισμένα στο υπόγειο μπορεί να έχουν αναπτύξει δικές τους στρατηγικές επιβίωσης και μια ειδική μορφή κοινωνικότητας που ίσως τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τη νέα τους ζωή.