Το πιο βαρύ κλίμα στην ιστορία του Νταβός…

Αυτή τη φορά η ... χρυσόσκονη δεν θα πλημμυρίσει τα στενά, χιονισμένα δρομάκια του Νταβός. Το μικρό ελβετικό χωριό που για χρόνια έχει γίνει συνώνυμο της αποθέωσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, μπορεί μεν να φιλοξενεί και φέτος τους οικονομικούς και πολιτικούς ταγούς του πλανήτη, κανείς από αυτούς όμως δεν θα ... κουβαλάει μαζί του την αίγλη και την αλαζονεία του παρελθόντος. Η κρίση βλέπετε έχει ψαλιδίσει για τα καλά τα φτερά όλων. 

Περισσότεροι από 40 αρχηγοί κρατών έχουν προσκληθεί και φέτος, στην ετήσια συνάντηση του Νταβός, στην ετήσια σύναξη των ισχυρών αυτού του πλανήτη. Περισσότεροι από 1400 επιχειρηματίες, πρόεδροι και Διευθύνοντες Σύμβουλοι κολοσσών, θα παραστούν και φέτος στις εργασίες του Φόρουμ. Είναι όμως η πρώτη φορά, εδώ και 38 χρόνια που μετρά ο θεσμός, που οι εκφραστές του οικονομικού συστήματος που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες στον πλανήτη, του καπιταλιστικού συστήματος, του συστήματος της ελεύθερης αγοράς και οικονομίας, δεν θα μετράνε κέρδη, αλλά πληγές! 

Στην ατζέντα του Φόρουμ δεν θα βρεθεί φέτος καμία μέθοδος περαιτέρω επέκτασης των ούτως ή άλλως υπέρογκων υπεραξιών που κατέγραφαν επί δεκαετίες οι μεγάλες εταιρίες του πλανήτη. Δεν θα γίνουν τα γνωστά δεκάδες πηγαδάκια που συχνά κατέληγαν σε συμφωνίες δισεκατομμυρίων δολαρίων.  

Αντ’ αυτών, οι συζητήσεις πιθανότατα θα περιστραφούν στα μείζονα ερωτήματα που απασχολούν αυτή την εποχή το σύνολο των δραστηριοποιούμενων στην παγκόσμια επιχειρηματική και οικονομική σκηνή: στο κατά πόσον οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας θα επιδεινωθούν στο εγγύς μέλλον και στο ποια είναι η διέξοδος από την κρίση. Εάν υπάρχει τέτοια στον ορίζοντα ... 

Οι πλέον έμπειροι αναλυτές έχουν ήδη τονίσει πως η ατμόσφαιρα στο φετινό Νταβός είναι πιο βαριά παρά ποτέ. Οι παλαιότεροι είχαν ζήσει κι άλλες κρίσεις, τις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Αλλά ουδέποτε στο παρελθόν η κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία δεν ήταν χειρότερη. 

Και πάντως εάν κάποιος περιμένει πως από αυτό το Φόρουμ θα δοθούν απαντήσεις στην διεθνή κρίση, ας κρατά μικρό καλάθι. Σίγουρα στο μάτι του κυκλώνα θα βρεθούν οι τράπεζες, οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι, οι μεγάλες εταιρίες που τροφοδοτούν την κρίση με την αδυναμία τους να απεμπλακούν από τα αδιέξοδα που εν πολλοίς οι ίδιες δημιούργησαν. Όσο όμως δεν θα δίνονται έμπρακτα δείγματα μιας κοινής δράσης – έστω σε πολιτικό επίπεδο – προς τη κατεύθυνση της χάραξης μιας ενιαίας στρατηγικής, τόσο θα απομακρύνεται η πιθανότητα γρήγορης ... «αποκατάστασης της τάξης» στη παγκόσμια οικονομία. Το μπαλάκι δηλαδή πετιέται πίσω στο ... τερέν των πολιτικών. Κι εδώ οι απαντήσεις μόνον εύκολες δεν είναι.  

Όταν αδυνατούν οι Ευρωπαίοι να συννενοηθούν, οι Αμερικανοί πρωτίστως αγωνίζονται να καλύψουν τα του οίκου τους και οι δύο ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του πλανήτη (Ινδία και Κίνα) ουσιαστικά ΔΕΝ ανοίγουν τα χαρτιά τους (εκτός κι αν μας επιφυλάσσει κάποια έκπληξη ο Κινέζος πρόεδρος Γουέν Τζιαμπάο ο οποίος θα δώσει το παρών στο Φόρουμ) αλήθεια ποιος πιστεύει πως όταν σβήσουν οι προβολείς στο Νταβός θα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά ...;